Eindhoven,
03
maart
2023
|
10:52
Europe/Amsterdam

'Waarom alleen critici aan het woord over HILL? Daarom'

In de discussie over onderwijsvernieuwing, en dan met name het HILL-model of varianten daarvan, worden critici bij Fontys veel te gemakkelijk weggezet als vastgeroeste dinosaurussen. En bij de Juridische Hogeschool, waar die vernieuwing flinke problemen opleverde, werd niets gedaan met kritiek van docenten, betoogt voormalig JHS-docent Gerdjan Kipping in onderstaand opiniestuk.

Gerdjan KippingZaterdag 24 februari schreef de Volkskrant hoe bij verschillende opleidingen van Fontys Hogescholen onderweg naar het nieuwe leren het onderwijs zoek raakte. In het artikel leggen al dan niet geanonimiseerde (oud-)docenten en -studenten uit wat er allemaal fout is gegaan. Hoe nieuw onderwijs er in relatief korte tijd ondoordacht doorheen is gedrukt zonder dat met kritische kanttekeningen van veel betrokken docenten rekening is gehouden. 

De verdediging van het Fontysbestuur in reactie daarop, komt er in feite op neer dat door de Volkskrant onvoldoende hoor en wederhoor is toegepast en dat niet over docenten en/of studenten met positieve ervaringen is geschreven. In het artikel zouden ook feitelijke onjuistheden staan, maar die benoemt het bestuur niet.  

Op sociale media laten sommigen weten blij te zijn met deze actie van het bestuur: “Het is onvolledig. Er is geen/onvoldoende hoor en wederhoor toegepast.“ “Bij ons wordt er helemaal niets doorgedrukt.” “Ik herken me hier niet in.” “Eindeloos veel hoorcolleges en kennistoetsen zijn niet meer van deze tijd.“ “De discussies die ik voorbij zie komen op (social) media lijken twee kanten op te gaan; je bent of voor onderwijsvernieuwing of tegen.” “Er zijn geen positieve ervaringen opgenomen.” 

Wat die positieve ervaringen betreft, appte een oud-collega me: “Waarom zijn alleen slachtoffers van de aardbeving aan het woord gelaten? Sommige huizen staan nog overeind hoor.” Verreweg de meeste van deze opmerkingen komen van managers en onderwijskundigen die bij het ‘nieuwe’ onderwijs zijn betrokken. De Pavlovreactie wanneer een uitkomst niet bevalt en je niet echt over de inhoud wil praten.

Studentenbelang
Ik ben een van de geïnterviewden in de Volkskrant, voormalig docent bij de Juridische Hogeschool Avans & Fontys (JHS). Ik werkte mee, omdat ik vind dat het belang van de studenten, overwegend jongvolwassenen, is geschonden. Met het onderwijs op basis van onder meer HILL mag in het deeltijd en duaal onderwijs worden geëxperimenteerd van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen, omdat het oudere studenten met meestal basiskennis en basisvaardigheden wat de studie betreft. Nu is het uitgerold over nietsvermoedende eerstejaars voltijdsstudenten, meestal jonge mensen zonder kennis van en ervaring met het recht. 

Ik ben erover in gesprek geweest met collega’s, met meerdere directieleden en ik heb het vastgelegd in het ontwikkelverslag in mijn personeelsbestand. Vele collega’s hebben diezelfde gesprekken gevoerd en hebben kortere of langere mails geschreven. Ze hebben discussies met directie en projectteam gevoerd op studiemiddagen. Zowel voor als tijdens de introductie van het nieuwe onderwijs. 

Niets van dat alles heeft tot maar een serieuze aanpassing geleid. Het weerwoord kwam er in feite steeds neer op dat het tijd nodig had, maar dat de docenten het dan ook zouden snappen. De Diederik-Samsommethode: als je het niet met me eens bent, leg ik het nog een keer uit, net zolang totdat je het ook snapt. Ik ben door dit proces vertrokken. 

De rigide wijze waarop HILL is geïmplementeerd, was de laatste de druppel. Docenten mochten niets meer uitleggen (anders zouden studenten hen na-apen) en docenten taal- en vaardigheden staan ook op juridische ‘vakken’; kennis kun je immers opzoeken. Na mijn vertrek schreef ik de raad van bestuur van mijn opleiding een brandbrief, gebaseerd op mijn eerdere verslag. Het antwoord hierop was een korte reactie dat het bestuur alle vertrouwen in de directie had en dat het jammer was dat ik de brief niet aan de directie had geschreven, negerend dat ik schreef dat ik de brief op mijn ontwikkelverslag had gebaseerd. [Artikel gaat door onder foto]

Ik trek de negatieve ervaringen van de andere geïnterviewden niet in twijfel. Ik heb van docenten, ouders en studenten van andere opleidingen (en van andere scholen) reacties ontvangen dat zij de situaties herkennen die in het artikel staan. Eerder ontving ik ook reacties uit het werkveld van opdrachtgevers die opdrachten aan eerstejaars studenten gaven. Zij uitten hun zorgen over het gebrek aan (basis)kennis van de studenten. Studenten die na het behalen van hun propedeuse zijn overgestapt naar een andere school constateren daar dat ze basiskennis missen. 

Van bottom-up naar top-down
Er is bewust gekozen om de docenten bij de JHS niet vooraf te betrekken bij de beoogde wijziging van de onderwijsopzet en de tijd om een totaal ander onderwijs neer te zetten was zeer kort. Elke kritische kanttekening, hoe miniem ook, werd terzijde werd geschoven. Vaak ook met dezelfde dooddoener als hierboven genoemd: hoor- en werkcolleges en kennistoetsen zijn niet meer van deze tijd. 

Collega’s die openlijk kritisch bleven werd publiekelijk gezegd beter te zwijgen, omdat ze niet bij workshops van Dochy over HILL-onderwijs waren geweest. Een goed functionerende bottom-uporganisatie waarin de medewerkers het vertrouwen kregen, is veranderd in een slecht functionerende top-downorganisatie met tunnelvisie als een van de belangrijkste symptomen. 

Bij de meest recente accreditatie van de JHS in 2019 zei de visitatiegroep dat de JHS niet alleen een voorbeeld was van goed onderwijs, maar de norm voor elke hbo-opleiding in Nederland. Men adviseerde het goede te bewaren en alléén te verbeteren wat nodig was en daarbij de medewerkers te betrekken. Met dit advies is niets gedaan. Alles wat goed was is weggegooid, inclusief het door de jaren heen zorgvuldig en in samenspraak met het werkveld opgebouwde onderwijsmateriaal. In korte tijd is de reputatie van een kwalitatief hoogwaardige opleiding te grabbel gegooid. 

Niet tegen verandering
Geen van de geïnterviewden in het genoemde artikel is tegen vernieuwingen of veranderingen an sich. Toch is dat steeds wat criticasters voor de voeten wordt gegooid. Makkelijk, want dan hoef je niet inhoudelijk op hun kritiek in te gaan en kun je ze wegzetten als onveranderlijke dinosaurussen, vastgeroest in achterhaalde opvattingen. 

Deze dooddoener doet niet alleen geen recht aan de desbetreffende docenten, ze doet evenmin recht aan de onderwijspraktijk. Die is al sinds jaar en dag veel meer divers dan al die passanten willen doen voorkomen. Onderwijs op de (meeste) hbo-opleidingen bestaat allang niet meer (alleen) uit hoor- en werkcolleges. Kennis en vaardigheden worden allang niet meer (alleen) getoetst via kennistoetsen. 

In de minors in het laatste studiejaar werken studenten overwegend zelfstandig aan opdrachten, individueel en in groepjes, vaak in opdracht van het werkveld. Hbo-opleidingen werken samen met het werkveld, vragen om input, maken gebruik van het werkveld voor stageplaatsen, gastsprekers, bezoek aan bedrijven en organisaties, als opdrachtgever voor studenten die daarop worden beoordeeld: kortom een heel arsenaal aan manieren waarop docenten bijdragen aan het leerproces van studenten. En dat allemaal zonder dat HILL of Dochy daar een rol in speelden. 

Geen opleiding is hetzelfde en geen enkele onderwijsmethode, model of hoe je het ook wil noemen, is geschikt om overal op dezelfde manier te worden ingezet. Verandering van spijs doet eten, maar vernieuwing om de vernieuwing zelf is niet het antwoord. Vernieuwing is een middel, verbetering is een doel. Voor die verbeteringen heb je de docenten nodig. Betrek ze erbij en luister naar hen.

Gerdjan Kipping werkte van 2012 tot 2022 als docent bij de Juridische Hogeschool Avans & Fontys. Hij is nu docent recht bij de Academie rechten van de HAN.

Boilerplate

Het college van bestuur van Fontys heeft naar aanleiding van alle commotie door de berichtgeving over de recente onderwijsvernieuwing besloten om hierover in gesprek te gaan met studenten, medewerkers en management. Eerder gaf voorzitter Joep Houterman bij Bron aan dat dit gesprek vooral moet plaatsvinden binnen de instituten en de opleidingen. 

Dat doet het cvb via de traditionele Fontystour, waarbij telkens twee leden van het college van bestuur en de (adjunct-) bestuurssecretaris een instituut bezoeken. Die tour is nu echter vervroegd en uitgebreid omdat de urgentie voor het aangaan van gesprekken in de ogen van het bestuur flink groter is geworden door alle publicaties. 

“De gebruikelijke vragen: wat gaat goed, wat vraagt aandacht en wat is daarvoor nodig? komen, zeker nu ook aan bod”, aldus de toelichting van het bestuur. Ook kunnen studenten en medewerkers via secretariaat-houterman@fontys.nl het bestuur desgewenst individueel informeren. [Jan Ligthart]

Reacties 1 - 15 (15)
Het bericht is verzonden, deze zal worden geplaatst na goedkeuring.
Redactie Bron
09
March
2023
De standpunten rond deze materie zijn inmiddels allemaal wel voor het voetlicht gekomen. Om (verdere) polarisering voor te zijn, heeft de redactie besloten de discussie onder dit artikel voor nu even af te sluiten.
Ewoud Jansen
09
March
2023
Helder en veelzeggend feiten relaas.
James
07
March
2023
Hallo allemaal,

Ik studeer ICT aan fontys hogescholen en zit in mijn 4e jaar. Ik heb vanaf het begin de nieuwe onderwijs methode mogen ervaren in Eindhoven en wil graag mijn perspectief bieden gezien er zo veel negatieve reacties zijn.

Voor deze opleiding ben ik 4 maal gestopt met verschillende opleidingen aan het Avans maar ook Fontys, zij werkte nog met de oude methode van colleges, tentamens, projecten en studieloopbaan opdrachten. Als ad(h)d er kon ik het niet aan om ‘onzinnige’ tentamens te moeten maken waar ik niks aan zou hebben, puur voor de studiepunten. Die je overigens kon halen door een samenvatting van de stof een paar uur kort door te nemen. Daarnaast werd je je overspoeld werd door verschillende deadlines.

De huidige methode is mijn redder geweest, ik kreeg zelf ruimte om mij te verdiepen in richtingen die ik echt interessant vond en deze toe te passen in praktijk met bedrijven. De deadlines werden minder chaotisch en veel overzichtelijker. Docenten gaven steun en waren er niet alleen om je tentamens na te kijken of stof uit powerpoint slides over te brengen. Niet alle docenten helaas, ik moet zeggen dat het contrast erg groot was van docenten die hier capabel voor waren en welke niet. Ik denk dat de docenten die hier moeite mee hebben, ook niet succesvol zouden zijn voor een college, daar merk je het alleen minder op. Natuurlijk heb ik ook veel negatieve ervaringen gehad, maar meer dan ook logisch omdat dit een nieuwe onderwijs methode is en docenten hier nog geen ervaring mee hadden. Maar welke verandering kan er ooit plaatsvinden zonder fouten en verbetering? Als ik dit jaar vergelijk met het eerste is dat al een wereld van verschil. Daarbij, welk student klaagt er nou niet over het systeem? Het ligt immers nooit aan de student zelf ;)

Ik heb tijdens deze studie de kans gekregen om mijn premaster tijdens de minor te mogen doen, deze heb ik gehaald. Volgend jaar begin ik na het afstuderen aan mijn master, deze wijze van studeren heeft mij hier ontzettend veel voor geholpen. Ik vind dat de negatieve reacties erg eenzijdig zijn. Tuurlijk, als je de opleiding niet haalt of als je als docent de nieuwe methode niet aan kunt, krijgt de methode de schuld en niet hij of zij zelf.

Ik hoop dat ik jullie een perspectief heb kunnen bieden vanuit de andere kant van een student. Ik ga ervan uit de negatieve reacties altijd de bovenhand hebben in dit soort discussies.

Groeten,

James
S.
06
March
2023
En wat kunnen wij als ouders hiermee of hieraan doen? Ik heb een zoon, die nu voor de 2e keer met zijn opleiding wil stoppen, omdat deze HILL (Hell) methode totaal niet bij hem past. Volgens hem is het aantal studenten op zijn opleiding inmiddels ook al gehalveerd.
Ze zijn super gedemotiveerd, kunnen voor hun gevoel nergens met deze frustratie terecht, omdat ze in de Volkskrant hebben gelezen dat de docenten hier ook niets aan kunnen doen.
N.N.
06
March
2023
Mijn kind had als student begeleider van een later cohort de devaluatie en fraudegevoeligheid van het nieuwe onderwijs gezien. Na gestart te zijn met uitstekend onderwijs, werd het daar helaas in het laatste deel van de opleiding zelf nog mee geconfronteerd. Door het Volkskrant artikel kwam een pijnlijke periode weer in herinnering; alle kritiek kon afgevinkt worden. Inmiddels is het een young professional die vooral niet meer achterom wil kijken. Als ouder kan ik u alleen adviseren om naar een andere hogeschool te gaan en, met de wijsheid van nu, te verdiepen in de onderwijsmethode en de drang naar verandering. Laat uw kind geen proefkonijn zijn.
Ewoud Jansen
07
March
2023
E-mails sturen aan de onderwijswoordvoerders van alle fracties in de 2e kamer. Klachten indienen bij de opleidingen. Zelf brieven sturen naar de kranten. En indien mogelijk, stemmen met de voeten. Kinderen aan andere Hogeschool laten studeren hoewel ook elders met HILL achtige concepten wordt gewerkt. Uiteindelijk is het soort onderwijsbestuurders dat dit soort dingen doordramt voor weinig zo bang als dalende instroom. Dan zijn ze ineens een stuk minder overtuigd van hun ‘visie’.
Mieke van Vucht
04
March
2023
Zeer mooi geschreven stuk, waardoor ik me gesteund voel.

Ik hoop dat er weer wat ruimte gaat ontstaan voor "oude" manieren van onderwijs. Niet alleen bij JHS speelt dit. Bij Hogeschool ICT in Eindhoven zijn meerdere dingen tegelijk op de schop gegaan die mijn werk als docent heel lastig maken.
We moeten in enorme drukke, grote holle ruimtes werken waar je gek wordt van de herrie en waar het organiseren van docent of student presentaties eigenlijk niet kan omdat je de spreker niet kunt verstaan.

We geven geen toetsen meer. Maar ik kan minder goed waarborgen dat ik werkelijk de kennis van een student getoetst heb aan de hand van een thuis gemaakte opdracht. Het advies is mondeling overhoren, maar dat is zeer tijdrovend. We mogen tijdens het semester geen cijfers geven, maar alleen maar feedback. Om de zes weken is een formatieve beoordeling. Daarbij kan de student alleen maar "Oriënterend" in week 6, "Beginner" in week 12 en "Bekwaam" in week 18 verdienen. Er is géén mooie 8, 9 of 10 rapport cijfer meer voor ijverige studenten. Het lijkt nu erg op eenheidsworst, en wat heeft het nog voor zin om als student je kop boven het maaiveld uit te steken?

Studenten moeten een semester volbrengen en ze kunnen alleen maar het hele semester slagen. Of herkansen. Geen ruimte meer om door te gaan naar een volgend semester en een enkel vak later in te halen. Ik denk dat modulair onderwijs beter is. Ik heb in het verleden 2 studenten gekend die dankzij modulair onderwijs versneld zijn afgestudeerd. Dat vind ik stimulerend. Ik vind het ook jammer dat studenten die door ziekte een beetje achter lopen, een heel semester opnieuw moeten doen.

We geven wel vakken en projecten, maar beoordelen niet het vak, maar "Leeruitkomsten". Die leeruitkomsten zijn volzinnen die lastig te koppelen zijn aan afzonderlijke vakken. Een leeruitkomst is dusdanig algemeen omschreven dat het net zo goed op semester 1 als op semester 4 van toepassing zou kunnen zijn. Dus wat zegt het ons eigenlijk? Ik en mijn collega's houden schaduw administraties bij in Excel over onze studenten zodat we in ieder geval zelf bijhouden hoe het gaat met ze. We moeten ons bij de formatieve beoordelingsmomenten in bochten wringen om onze beoordeling om te zetten in leeruitkomsten. We moeten nu dus vaker docent vergaderingen houden dan vroeger omdat er zoveel discussies nodig zijn vanuit alle docenten om de beoordelingen enigszins in te vullen.

De elektronische leeromgeving "Canvas" is een paar jaar geleden ingevoerd. Het was voorheen een prima tool waarin je de cijfers en beoordelingen van een klas goed kon overzien. Helaas leent dit tool zich niet voor de huidige manier van beoordelen. Er is een plugin gemaakt voor de feedback, maar nu moeten we heel veel verschillende pagina's openen per student om alle gegeven feedback terug te vinden.

Al met al vind ik mijn werk lastiger geworden. Ik zou het leuker vinden om lekker vakinhoudelijk bezig te zijn in plaats van administreren, feedbacken en vergaderen.
Antoinette
06
March
2023
Prachtige aanvulling Mieke. Het is een enorm inefficiente ondoorzichtige onmotiverende manier van "onderwijs geven". Heldere beoordelingscriteria ontbreken en vandaar de vele discussies. Holistisch beoordelen, daar kan niemand wat mee. Maar dat is helaas al vele jaren bekend en voor wie de moeite neemt zich hier echt in te verdiepen, lees eens: https://www.kirschnered.nl/wp-content/uploads/2021/09/Zwartboek-over-de-Last-van-Slechte-Ideeen-voor-het-Funderende-Onderwijs-progressief.pdf
Ewoud Jansen
04
March
2023
In een interview op 13 februari hier op Bron suggereerde onze bestuursvoorzitter nog dat docenten die zich ‘ongelukkig’ voelen bij de nieuwe pedagogisch-didactische koers, beter ergens anders kunnen gaan kijken. Dat zijn collega’s die zeer betrokken zijn bij het onderwijs, hun vakgebied en studenten en die zich zorgen maken over de inhoudelijke uitholling van dat onderwijs die gepaard gaat met die ‘koers’. Kan Houterman zich voorstellen dat zo’n opmerking als buitengewoon krenkend kan worden ervaren? Nog geen drie weken later wordt hier en daar die fijne nieuwe koers alweer teruggedraaid en heb je dit soort docenten dus keihard nodig. Kan de voorzitter zich inbeelden dat diezelfde mensen zich nu kunnen afvragen of hijzelf aan het nadenken is over zijn positie?
Boudewijn
03
March
2023
Wat een prachtig stuk, voorzien ook van goede reacties. De meeste argumenten zijn veel breder toe te passen. Niet alleen HILL, maar ook Project Gestuurd Onderwijs, Ontwerp Gericht Onderwijs, Challenge Based Learning, noem ze maar op. Ze hebben allemaal een ding gemeen: De algemene stelling dat kennis bijgebracht kan worden door studenten zaken zelf uit te laten zoeken en direct toe te laten passen in een complexe wereld.

Er zijn plaatsen waar dit heel goed werkt. Denk aan je rijlessen. Vanaf de eerste minuut rijd je, samen met je coach, door de complexe wereld van het verkeer. De coach grijpt in wanneer nodig, stuurt bij of remt, maar gaandeweg laat hij of zij steeds meer aan jou over. Aan het einde krijg je een rijbewijs (en kun je nog steeds niet echt rijden, daarom mag je in sommige landen nog jarenlang een rode L achterop plakken).

Rijlessen kosten tegenwoordig ongeveer 50 euro per uur, een HBO docent (sorry, uitdager of inspirator) kost het dubbele. Op diezelfde manier, met een individuele coach, HBO doen, zou dus 60 (ECTS/jaar) * 28 (uur/ECTS) * 100 (euro per uur) = 168,000 euro per jaar kosten. Verhoog dus het collegegeld met een factor 84 en HILL zal een groot succes worden!
Henk Verhoeven
03
March
2023
Waarom alleen critici aan het woord over HILL? Die vraag spookte mij ook door het hoofd de laatste weken. Is de argumentatie van de HILL critici zo allesovertuigend? Lijkt me sterk. Ontbreekt het hen aan pro-argumenten? Onwaarschijnlijk. Of is hun loyaliteit aan HILL eigenlijk flinterdun? Vinden ze gewoon wat iedereen vindt? Het volgen van het dominante geluid. Ik heb destijds mijn opiniestuk over de 10 Mythes in de Onderwijsvernieuwing geschreven om de discussie aan te zwengelen. Dat lijkt niet zo te willen lukken. Goed dus wel dat Joep Houterman de hort opgaat en het gesprek opzoekt. Ik zal erbij zijn als TP aan de beurt is!
Wietse van der Linden
03
March
2023
Mooi geschreven en helder betoog. Wat ik mis in de opgesomde reacties, is het te breed gegeneraliseerde karakter van het Volkskrant-artikel. Zoals je zelf in je laatste alinea constateert: "Geen opleiding is hetzelfde en geen enkele onderwijsmethode, model of hoe je het ook wil noemen, is geschikt om overal op dezelfde manier te worden ingezet". Het artikel suggereert in mijn ogen dat het 'overal binnen Fontys' hommeles is, dat is zeker niet zo, en dat is voor mij een verklaring voor veel van de door jou geciteerde reacties.
Marianne Sommers
03
March
2023
Vanwaar deze enorme tumult vanwege wat kritiek?
Wij leren elkaar als collega's (management, docenten, ondersteunende medewerkers) en onze studenten open te staan voor feedback, al komt die ongelegen en ervaren we die als confronterend. Wat ik lees in het nieuws is niet nieuw en er is altijd ruimte voor interpretatie waardoor het ene als waar en het andere als onwaar wordt gekwalificeerd. Natuurlijk klopt niet alles wat er in het nieuws staat, maar er zijn wel degelijk zaken die wel kloppen. Als wij als Fontys Groter willen Denken en High Impact op de persoonlijke - en professionele ontwikkeling van onze studenten willen hebben, maar ook op de medewerkers en de samenleving om ons heen willen uitoefenen, zullen we alle nieuws en kritiek moeten incasseren. Wat maakt nu dat men niet in staat lijkt te zijn om dit alles als feedback (al dan niet constructief) te ontvangen en ervan te leren? Die 10 collega's hebben de moeite genomen om hun nek uit te steken; ze dragen hun zorgen uit, waarvoor respect! Zij zijn net zo representatief als diegenen die zwijgen ten goede en ten kwade.
Er is onder de professionals (docenten, onderzoekers, management, ondersteunende diensten) meer dan voldoende expertise, ervaring en pro-activiteit om de onderwijskwaliteit op niveau te waarborgen. De meesten, ook binnen de Fontys Hogescholen, zijn bevlogen, geïnspireerde mensen die streven naar het goede.
Wat maakt nu dat docenten, zij zijn immers de specialisten op hun vakgebied, niet het onderwijsleerproces wordt toevertrouwd? Onderwijskundigen en andere ondersteuners, hebben geen inhoudelijke kennis op de betreffende onderwijsinhouden en zij dienen zich toe te leggen op de processen, het management dient ze daarin te faciliteren. Als een docent ziet dat studenten (basis)kennis nodig heeft om een bepaalde handeling te kunnen verrichten en te verantwoorden dan moet die docent zijn/haar onderwijsleerpraktijk daarop kunnen inrichten. De docent is de expert, de onderwijsprofessional. Het is niet aan de niet-docenten om daarover beslissingen te nemen. Een specialist in een ziekenhuis wordt toch ook niet verteld hoe hij/zij moet opereren! Managers moeten managen, zorgen dat de docenten voldoende gefaciliteerd zijn om vanuit hun kennis, ervaring en expertise studenten toe te rusten met voldoende kennis, inzicht, vaardigheden, professionele attitude om de samenleving te verrijken. Dat noem ik Duurzame High Impact.
Miranda Balduk
03
March
2023
Wat een krachtig artikel Gert-Jan. Alsof ik mijn partner hoor praten, nog wel werkzaam bij de JHS. Dit artikel is niet alleen voor hem, maar ook voor mij een steun in roerige tijden!
Jolanda Jole
03
March
2023
Heel goed verwoord Gert-Jan. Van de JHS zoals ik het kende is niets meer over. Heel jammer. Directieleden komen en gaan, maar docenten en studenten blijven altijd bestaan.
Michel
03
March
2023
Mooi verwoord en verplichte kost voor iedereen binnen Fontys maar zeker voor managers en directeuren.
theo dersjant
03
March
2023
Hear, hear (zegt een van de andere door de Volkskrant-geïnterviewden).
Een kleine toevoeging: nogal wat docenten die nuchter ten opzichte van HILL stonden (ik spreek zelf liever van 'nuchter' dan van 'kritisch'), zijn van mening dat er sprake was en is van een onveilige werkomgeving. Docenten zijn onder druk gezet, door college's verketterd, aantekeningen gemaakt in personeelsdossiers, op 'mijn' opleiding liet het management zelfs een anonieme klachtcultuur toe.
Fontys heeft een 'veilige werkomgeving' hoog in het vaandel staan. In de reacties van het CvB mis ik antwoord op de vraag - anders dan: 'je kunt ook vertrekken' - hoe daarmee om te gaan. Hoe je ook denkt over vernieuwingen: onderwijs blijft voor alles mensenwerk en met dat menselijk kapitaal is Fontys nogal slordig omgesprongen.
Helma Timmermans
03
March
2023
Top verwoord en heel herkenbaar!