Volslanke Billie

Elke dag kom ik op weg naar Fontys langs een ooit illustere parkeerplaats langs de A58. Vroeger gingen daar verhalen over. Als de zon onderging, verschenen mannen, die op zoek waren naar seks met andere mannen. De struiken waren versierd met gebruikte condooms en plakkerige tissues. Testosteron hing zwaar in de lucht.

Deze parkeerplaats had een misleidende naam: homo-ontmoetingsplaats. Dat klonk niet als een plaats vol met seks, snorren en stationwagons. Het klonk meer als een educatief centrum. Iets waar je op schoolreis naartoe gaat. Ontmoet een echte homo. Zie hoe ze leven. Maak kennis met hun gewoontes en cultuur.

Een snel opkomend technologisch verschijnsel heeft ook zo’n misleidende naam: companion bots. Gezelschapsrobots. Het zijn chatbots die je gezelschap houden. Maar in tegenstelling tot een gezelschapsspel, ben je alleen met je chatbot.

Of ben je misschien wel alleen dankzij je chatbot.

Websites als Character.ai hebben duizenden chatbots die miljoenen gesprekken voeren. Vooral chatbots die psychologische hulp aanbieden zijn populair. Typisch technologie. Eerst creëren we psychologische problemen met technologie en dat ‘lossen we op’ met nog meer technologie.

Daarnaast sluimert hier een nieuwe digitale kloof. Ooit waren iPads alleen voor rijke mensen, nu kijken kinderen van arme mensen juist veel en veel meer op hun scherm. Rijke mensen beschermen hun kroost beter. En straks wordt de dochter uit het gegoede gezin misschien wel verliefd op een dure, kosmopolitische chatbot genaamd Alvaro terwijl ergens in Breda-Noord een jongen stapelgek is op Billie.

U weet wel, de volslanke chatbot van Bol.com.

Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys hogescholen ICT en Engineering en is auteur van diverse boeken, waaronder Digitale Gremlins. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.