COLUMN, Ewoud Jansen,
14
december
2022
|
09:25
Europe/Amsterdam

Rubberen tegels

Het Bindend Studieadvies (BSA) wordt afgeschaft las ik op Bron Fontys schaft BSA helemaal af, maar pas over twee jaar . Heb het zelf altijd een rare term gevonden. Je kunt een student natuurlijk niet ‘bindend’ adviseren en dwingen om te blijven bij gebleken geschiktheid. En wanneer een student de opleiding moet verlaten wegens het niet voldoen aan studienormen is er natuurlijk geen sprake meer van een advies. ‘Bindend advies’ is een contradictio in terminis.

De functies van de propedeuse waren ooit oriënterend, verwijzend en selecterend. Die laatste functie verdwijnt en studenten die niet over de intellectuele capaciteiten beschikken of gewoon geen flikker uitvoeren kunnen niet meer de wacht aangezegd worden. Want dat laatste strookt niet zo lekker met de huidige tijdsgeest waarin we allemaal unieke talenten zijn die geen strobreed in de weg gelegd mogen worden bij onze zelfontplooiing. Of zoals ons college van bestuur het verwoordde “het wegsturen van studenten past niet in de visie op talentgericht opleiden waarin de autonomie van de student een belangrijk goed is.”

Over holle kretologie gesproken. Alsof er ineens geen studenten meer instromen die niet beschikken over de capaciteiten of instelling om een opleiding succesvol af te ronden. Nee, die zullen ook zonder BSA niet allemaal blijven maar het hoeven er maar een paar te zijn die dat wel doen en de opleidingen zullen allerlei extra inspanningen moeten doen om ze er doorheen te slepen en dat gaat ten koste van andere studenten. 

Het probleem is dat we collectief zijn gaan denken dat het afronden van een hogere opleiding voor iedereen moet zijn weggelegd en dat het niet meer uitmaakt hoeveel bakken coaching en begeleiding we er tegenaan moeten gooien om dat te bereiken. Dat zorgt voor veel maatschappelijke en persoonlijke ellende. En uiteindelijk heeft iedereen een stok achter de deur nodig om toch even door te gaan en een tandje bij te zetten, ook als je er even wat minder zin in hebt. Gelukkig leeft dat besef nog wel enigszins binnen Fontys. De Centrale Medezeggenschapsraad is akkoord met het afschaffen van het BSA maar vroeg zich ook af of er nog wel enige druk blijft op de studenten om te presteren. En dus komt er naar goed poldergebruik een taskforce die gaat kijken hoe dit te ondervangen. Het devies hierbij is enige druk, ja, maar zonder dat dit stress oplevert voor studenten.

Om dit soort gepamper kan ik zowel huilen of lachen maar de serieuze vraag die bij mij opkomt is hoe dit alles te rijmen valt met het eveneens met onze onderwijsvisie samenhangende idee om studenten bloot te stellen aan ‘betekenisvolle en authentieke leeromgevingen’ die de beroepspraktijk zo dicht mogelijk benaderen? Bestaan er daar in de praktijk geen prestatienormen waar je als werknemer aan moet voldoen? Volgt er nooit gedwongen ontslag wanneer je dat consequent niet doet? En krijg je van dit alles nooit stress, al is het maar een klein beetje? Die wollige waanwereld bestaat alleen binnen de rubberen-tegel universiteiten en hogescholen die we aan het creëren zijn. Het wordt een harde landing voor de toekomstige afgestudeerden.

Ewoud Jansen is docent Finance & Economics bij de opleiding International Business en auteur van diverse boeken en opiniestukken. Lees hier zijn eerdere columns voor Bron.

Reacties 1 - 10 (10)
Bedankt voor uw bericht.
Annemarie Van den Broek
16
December
2022
Mijn ervaring is ook dat het BSA heel veel autonomie bij de student wegneemt. Het hangt er ook heel erg vanaf wat je ziet als bedoeling van een HBO opleiding. Ik zie veel meerwaarde in de keuze van studenten zelf om een opleiding wel of niet door te zetten. Daarvoor is het wel belangrijk dat je voldoende aandacht besteedt aan de subjectiverende functie van onderwijs (en dus niet alleen focus op kwalificatie). Daarmee geef je de student ruimte om te onderzoeken wie hij is, waar hij goed in is, wat aan mogelijkheden in hem/haar zit, waar hij energie van krijgt en dit vervolgens in het licht van de beroepscontext(en) van de opleiding te zetten. Als blijkt dat deze context niet aansluit ga je samen op zoek naar hoe dan wel. Ik merk dat studenten dan ook ‘gelukkig’ de opleiding verlaten en daarbij aangeven dat ze de tijd op de opleiding toch waardevol vonden omdat ze zichzelf beter hebben leren kennen en nog beter weten welke kant ze op willen. Laten we dat proces goed ondersteunen, daar kan geen bindend studieadvies tegenop.
Henk Verhoeven
17
December
2022
Dag Annemarie (..we komen elkaar de laatste tijd wel erg vaak online tegen, misschien moeten we eens een keertje in de echte wereld afspreken?..), ben het met je eens dat naast het kwalificerende ook de zoals jij dat noemt subjectiverende functie van hoger onderwijs belangrijk is. Alleen vraag ik me af of je die twee zaken in de praktijk wel door elkaar kunt mengen? Zeker waar een groot deel van het onderwijs in projectgroepjes plaatsvindt, proef je de frustratie van studenten met een duidelijke motivatie en focus, die gedwongen worden samen te werken met studenten die eigenlijk vooral nog wat rond zwabberen en nog echt op zoek zijn naar hun motivatie, doel en passende studie. Natuurlijk kan Fontys hen daarbij helpen, met speciale keuzetrajecten, maar probeer dat niet te proppen in het reguliere onderwijs. Met name denk ik ook dat hier een belangrijke taak ligt voor middelbare scholen, ouders en eigenlijk onze hele maatschappij, om van de dwang af te geraken dat je na je Havo perse naar het Hbo moet. Laat jongeren eens gewoon wat anders doen: werken, reizen, rondlummelen of een militaire of sociale dienstplicht vervullen (..ja ik kom nog uit de tijd van jongensscholen en militaire dienstplicht, zaken die we bij het grofvuil gezet hebben maar die op zich misschien helemaal nog niet zo slecht waren). Als ze daarna voor een Hbo studie kiezen zal dat veel meer doordacht zijn en mag verwacht worden dat dat ook de kwaliteit ten goede komt.
Overigens ben ik het wel met Ewoud eens dat er momenteel een zorgelijke trend gaande is om belangrijke objectiverende en selecterende instrumenten langzaam maar zeker naar buiten het speelveld te duwen.
Arjan de Bont
16
December
2022
Bij inschrijven voor een studie koopt een student naar mijn idee niet zozeer een 'commodity', maar gaat hij een langere termijn relatie aan met een onderwijsinstelling en haar mensen. Mocht deze relatie voor de student niet blijken te werken dan is het uiteraard belangrijk dat hier goed naar wordt gekeken, en ook dat de student keuze behoud om deze te beëindigen. Maar in een gezonde relatie werkt dit twee kanten op: ook de instelling moet waar nodig de keuze kunnen maken dat de wegen zich beter scheiden. Als deze mogelijkheid er niet is zit zij gedwongen vast in een ongezonde relatie met de student; feitelijk een wat perverse situatie. We laden in dat geval op de jonge student dat hij een dergelijke situatie doorziet en zelf de beslissing neemt, omdat de instelling niet bij machte is om dit te doen. Dat is van veel volwassenen zelfs teveel gevraagd.
Ik draai hem for sake of the argument even om: stel dat de student de mogelijkheid verliest om zich gedurende de vier jaar uit te schrijven of zich te onttrekken aan het onderwijs, zelfs als zijn instelling jaar na jaar niet presteert. De beslissing tot het scheiden van wegen blijft in dit voorbeeld bij de instelling liggen. De student is speelbal van haar wensen, of deze nu hout snijden of niet. Hoe vinden we die situatie? Werkbaar voor de student?
Voor degene die zich in deze zienswijze kunnen vinden is het daarom denk ik geen 'of/of' vraag maar een 'hoe'. Als credits als criterium niet voldoen, op basis waarvan kan dan een instelling tot het besluit komen dat de relatie voor haar niet (meer) werkt? Het moet dan niet gaan om studieloopbaanbegeleiders die nog harder werken om een onmogelijke relatie te redden, maar om een set heldere criteria en procedure omtrent uitschrijven, die voorafgaand aan de inschrijving kenbaar worden gemaakt aan de aankomende student. In ieders belang.
Hoe we hier ook gaan uitkomen binnen ons mooie Fontys, ik ben blij dat Ewoud de durf toont om het gesprek aan te gaan. Enkele van de reacties maken al duidelijk dat hier gevoelige snaren liggen. En terecht denk ik, omdat het zowel gaat zowel om onze gezondheid als instelling als het welzijn van de student.
Ewoud Jansen
16
December
2022
Nuttige aanvulling, dank. Vind zelf credits als criteria helder en transparant maar als het anders/beter kan ook goed. Maar geen enkel formeel middel voor opleiding om ‘onmogelijke relatie’ zoals je het treffend formuleert indien nodig gedwongen te beëindigen is ridicuul.
Edwin Schravesande
16
December
2022
Vanuit ons instituut FMC (voorheen FEHT) hebben we ons altijd verzet tegen het idee dat je zoiets op Fontys niveau moet regelen. Selectiecriteria en doorstroombeleid moeten passen bij het totale pedagogische concept van de opleiding. Ook discussies over 'het' niveau van het hoger onderwijs zijn volgens mij een niveau te hoog. Het lijkt me goed dat er zelfstandige en minder zelfstandige programma's zijn. Zo zijn er ook studies die meer exacte kennis toetsen die je niet zomaar zelf verzint, en ook studies waar het meer gaat om het gezamenlijk ontwikkelen van een professionele houding. De neiging om dat de hele tijd maar allemaal op één grote systeemhoop te gooien, dat is het probleem.
Gijs van Gaans
16
December
2022
Dank voor deze bijdrage. Je verwoordt ook mijn zorgen. Ik heb zelf een opleiding zonder BSA gedaan. Voor enkelen was dat een zegen - zij moesten wennen aan wat studeren echt inhoudt. Anderen - geen onaanzienlijke groep - verlieten na meer dan 4 jaar zonder diploma de opleiding. Ieder leren is wmb ook selecteren; als ik op de volleybal niet presteer en voldoende met mijn team mee-leer zit ik op de bank of word ik in een lager team geplaatst. Dat is nooit leuk, maar part of life. We hebben niet allemaal overal talenten voor. Ik iig niet. En niet iedereen kan een bachelor manier van denken en werken aan. Dat zegt niks over iemands waarde als mens, maar dat naar jezelf toegeven is begrijpelijkerwijs lastig. Vaak moet je studenten stimuleren, soms helaas oom tegen zichzelf in bescherming nemen. Dat hoort m.i. bij de professionaliteit van een docent.

Bijzonder ook dat de kritische stemmen hier de noodzaak voelen om op de man te spelen. Laten we als collega's dit soort discussies op de argumenten voeren. Er zijn immers ook goede argumenten voor dit besluit. In dit dossier heb ik die echte discussie helaas gemist.
Johan Struik
16
December
2022
De afschaffing van het BSA is goed onderbouwd en beargumenteerd, allesbehalve een 'wollige waanwereld' waarvan de auteur in zijn artikel rept. Het besluit is o.a. gebaseerd op de resultaten van een onderzoek naar de effecten van het uitgestelde bindend studieadvies voor studenten in Coronatijd binnen Fontys. Hieruit wordt duidelijk dat het BSA een nogal bot selectiemiddel is. Studenten die net onder de norm scoren blijken -nu ze mochten blijven door het uitgestelde BSA- in het jaar erna niet slechter te scoren dan studenten die de norm wel haalden.

De taskforce waarover de auteur spreekt richt zich met name op adequate begeleiding. De focus verschuift dus van een niet goed werkend selectiemiddel naar het verbeteren van de begeleiding van studenten. Het verkwisten van potentieel talent door een 'one size fits all' aanpak is niet alleen voor het individu vervelend, of meer dan dat. We hebben als maatschappij alle talent nodig om onze complexe vraagstukken het hoofd te kunnen bieden.
Ten slotte: de stoere taal over 'gepamper' en 'rubberen-tegel hogescholen' wordt niet herkend door studenten. Er zijn meerdere onderzoeken, zowel binnen als buiten Fontys, die er op duiden dat de druk die studenten ervaren hoog is.
Gijs van Gaans
16
December
2022
Dat de BSA een (te) bot selectiemiddel is, is een mening die we delen. Echter, na corona zien we ook dat mensen later, in jaar 3, nog afvallen/stoppen ondanks adequate begeleiding en spiegelen door docenten. Het lijkt alsof we te binair denken: van een te bot middel naar helemaal geen.

Meerdere examencommissies hebben hun zorgen verwoord. Ik heb op deze zorgen nog geen doordachte reactie gelezen. Deze zal er vast zijn, maar die dringt niet door tot de werkvloer. Daarbij kunnen we vragen stellen of een twee jaar aan data binnen een unieke context (corona) onderzoeksmatig wel representatief is om sterke conclusies uit te trekken

Blijft het argument 'We hebben als maatschappij alle talent nodig om onze complexe vraagstukken het hoofd te kunnen bieden.' Dit vind ik eerlijk gezegd een te emotionele manier van denken om deze beslissingen te rechtvaardigen. Talent ontwikkel je en soms niet snel genoeg. Dat kan omdat je iets hebt gekozen waar je hart ligt, maar niet je talenten. Dan kan het voor iedereen beter zijn dat je een ander pad kiest

Ik ben dus benieuwd naar het alternatief dat er komt voor de BSA. Hoe gaan we studenten helpen beter te kiezen en hoe blijven we selecteren op niveau? Want mensen die uiteindelijk de talenten niet hebben om het beroep uit te oefenen waar we voor opleiden is zeker niet in het belang van deze wereld, toch?
Ewoud Jansen
16
December
2022
Je kunt je afvragen of onderzoeksresultaten uit een zeer uitzonderlijke periode als de coronajaren, representatief zijn voor meer normale tijden. Teveel druk is niet goed maar een beetje hoort bij het leven en zeker bij een beetje serieuze baan later. Studenten daarvan willen vrijwaren is imo optiek inderdaad overdreven gepamper en veel van mijn (oud)studenten beamen dat.
Tina ten Bruggencate
16
December
2022
Eens met Ewoud. Het is zorgwekkend dat we de lat voor studenten steeds lager leggen. Volgens mij is er met de huidige ‘vernieuwingen’ en maatregelen zelfs geen lat meer, maar een streep op de grond, die langzaamaan een stippellijn wordt. We doen alles om de student te pleasen. Maar als we denken dat we ze met dit soort maatregelen echt helpen zitten we ernaast. Wat is het diploma nog waard over een paar jaar? Ik stel me zelf altijd de gewetensvraag of ik mijn eigen kinderen Fontys zou aanraden.
En als dit de koers is die het CvB wil varen vind ik dat ze ook moeten doorpakken en de H van HBO moeten veranderen van Hoger naar Heel gezellig Beroeps Onderwijs of Happy Beroeps Onderwijs. Ben dan ook consequent!
Annemieke Verharen
16
December
2022
Dank je wel, je verwoordt mijn zorgen. We slaan door in het idee van maakbaarheid. We helpen studenten juist door hoge verwachtingen te hebben. Het BSA is misschien niet precies de juiste term of manier, maar het alternatief van simpelweg afschaffen is dat zeker niet! We ervaren nu al de problemen van een steeds groter wordende groep studenten die we er niet doorheen kunnen en willen slepen. Ik gun mijn kind goed onderwijs, dan is het van belang dat er goede docenten zijn. Garantie is er nooit, maar de nu ingeslagen wegen (waarvan dit er slechts eentje is naast vele anderen) baren mij enorme zorgen.
Wilske Driessen
16
December
2022
Same here. My thoughts exactly!
Bob Averink
16
December
2022
Kan me niet vinden in deze column. Er wordt in visie en bewoording wel een erg somber en ook cynisch beeld geschetst. Ben benieuwd naar de (pedagogische) visie van deze schrijver. Wens hem ook veel werkplezier toe.
Groet Bob.
Esse
16
December
2022
Ik sluit met volledig aan bij jouw woorden Ewoud. Dank voor je kritische betoog!
Jan
16
December
2022
Ewoud, wat ben je toch een eeuwige azijnpisser met je archaïsche opvattingen. Heb je niks beters te doen dan steeds opnieuw je donkere pessimistische denkbeelden de wereld in te schrijven? ... moet zeggen die foto van je is wat dat betreft wel goed gekozen.
Anthony
16
December
2022
Interesting response here and very contemporary. The author's arguments are ignored (perhaps due to a lack of capacity to refute them). Instead a personal attack on the author's appearance, outdatedness and 'pessimism' is made.
Boudewijn
16
December
2022
‘Val niet de boodschapper aan maar de boodschap!’
Henk Verhoeven
17
December
2022
Beste Jan, dit is geen manier van discussiëren...! Geef een inhoudelijke reactie en anders geen.