Venlo,
16
oktober
2020
|
12:09
Europe/Amsterdam

Online lesgeven: 'energievretend', maar wel 'de toekomst'?

De coronacrisis dwingt ons tot een nieuwe manier van werken die veel energie kost en vraagt om aanpassingsvermogen. Die conclusie komt, samen met een generatiekloof, bovendrijven als we twee docenten van Fontys in Venlo vragen naar hun werkbeleving.

Stel een ‘psychisch noodhulpfonds’ in. Dat voorstel deed het CNV eerder deze week. De vakbond onderzocht werkstress en werkplezier tijdens de coronacrisis onder 1500 leden. Het hulpfonds zou een middel kunnen zijn om een dreigende piek aan burn-outs te voorkomen.

Ook bij Fontys wees een, weliswaar al in mei gehouden tevredenheidsonderzoek onder medewerkers uit, dat zij aan het eind van de werkdag echt ‘op’ zijn.

Om een indruk te krijgen hoe het docenten momenteel vergaat, zocht Bron er twee op bij Fontys in Venlo. Peter Verhagen (59) is docent bij de opleiding Marketing Management van International Business School. En Kim Zegers (25) werkt in Venlo onder meer als docent Werktuigbouwkunde bij Hogeschool Techniek en Logistiek.

Hoe heeft corona jouw werk veranderd?
Verhagen: “Aan dertig gezichten op een beeldscherm Peter Verhagenkan ik niet aflezen of ze de stof snappen. Dus moet je het anders doen, zorgen voor een nóg betere uitleg. Studenten houden anderhalf uur achter een laptop ook niet vol. Daarom heb ik ook mijn lessen aangepast, met afwisselend korte instructies en opdrachten.”


Zegers: “In een leslokaal ervaar je hoe de stof bij studenten aankomt, ‘online’ heb je dat niet. Maar misschien kost een online les wel minder voorbereiding. In de tijd dat studenten opdrachten maken, kun je zelf iets uitwerken of je voorbereiden op de volgende les. Bij fysiek onderwijs loop je dan door het lokaal en is er meer interactie.”

Welke impact heeft het op jou gehad?
Verhagen: “Ik ben meer tijd kwijt aan uitleg geven. Vooral na een donderdag ben ik doodop en doe ik het op vrijdag wat rustiger aan. Het online toetsen heeft ons ook veel werk bezorgd. Je moet het softwarepakket leren kennen en ik heb soms vier varianten van een toets per klas moeten maken.”


Zegers: “Het was heftig, maar ik denk voor mij minder dan voor anderen. Veel van mijn collega’s zijn al een beetje op leeftijd. Ze zijn niet opgegroeid met digitale technieken zoals ik en de studenten. Ik belde vroeger al via skype met vriendinnen.”

Moet je ook buiten ‘kantooruren’ werken?
Verhagen: “Ik probeer het te voorkomen, maar zit toch met enige regelmaat op zondagmorgen colleges voor te bereiden.”


Zegers: “Ik probeer dat niet te doen en tot nu toe is me dat in het weekend gelukt.”

Heeft Fontys je voldoende begeleid?
Verhagen: “Ik heb Kim Zegerseen bedrag gehad waarmee ik een betere internetverbinding heb aangelegd. Verder hebben specialisten een goede uitleg gegeven over MS Teams en de mogelijkheden van online lesgeven.”


Zegers: “Ik voel me voldoende begeleid voor iemand die met laptops is opgegroeid. Ik denk wel dat het beter had gekund voor de collega’s die daar wat meer moeite mee hebben. Die bied ik nu vaak mijn hulp aan.”

Hoe ervaar je de situatie na de zomer?
Verhagen: “Je bent nu wat beter voorbereid. Toch wil ik de roostermaker voorstellen om niet drie maar hooguit twee online lessen op een dag te plannen. Je zit anders bijna acht uur lang achter een laptop. Daarna ben je verstijfd en krijg je hoofdpijn en spierpijn. Ik moet ook aan mijn gezondheid denken.”


Zegers: “Ik geef alleen les in het eerste semester, aan eerstejaarsstudenten. Omdat die elkaar nog moeten leren kennen, krijgen zij voorrang bij het fysieke onderwijs op de campus. Ik heb daardoor echt een blended lesrooster, met online en fysieke lessen. En dat is toch de toekomst.”

Verhagen: “Ik hoop dat ze na de coronacrisis een goede mix vinden en dat er niet té veel online gaat gebeuren.” [Tim Durlinger]

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
ton gielen
16
October
2020
Grappig deze zin van Kim:

“Het was heftig, maar ik denk voor mij minder dan voor anderen. Veel van mijn collega’s zijn al een beetje op leeftijd. Ze zijn niet opgegroeid met digitale technieken zoals ik en de studenten. Ik belde vroeger al via skype met vriendinnen.”

Ik ben ook een beetje op leeftijd. Ik kan me nog herinneren hoe ik als jonge (techniek)student mijn eerste Commodore 64 computer kocht. Een geheugen van 64 kB, opslag met een cassettebandje, er was geen monitor, dat was de TV. Heel veel uren heb ik er mee doorgebracht, ik vond het heerlijk om erin te programmeren (in assembly en Basic) en de sprites over het TV scherm te laten bewegen. Na een paar jaren heb ik de Commodore weggedaan, inmiddels kwam de PC op, met al zijn software. Als je geen Apple had moest je de commando's nog in DOS schrijven. Mijn studentverslagen schreef ik in WordPerfect en berekeningen deed ik in Lotus-123, de voorganger van Excel. Cassettebandjes verouderden, ook floppy disk was al weer verdwenen, inmiddels hadden we kleine diskettes. WordPerfect werd Word, DOS verdween. Toen kwam begin negentiger jaren het Internet. Wie kent niet de zoekmachines Yahoo en Alta Vista! Zelf een webpagina maken was nog moeilijk, gelukkig kwam Joomla en andere software op de markt. Mijn kinderen (net zo oud als jij Kim) kregen hun eerste mobiel, wij als ouders kochten er ook een, eentje met zo'n klepje. In die tijd, jij was nog peuter Kim, belde ik via skype met mijn vriendinnen. Mijn dochter zat toen nog op Hyves en ik had nooit gedacht dat Facebook ze zo snel zou verslaan. Van kennissen hoorden we van www.marktplaats.nl, wat heeft mijn gezin hier veel op gekocht en verkocht. etc. etc.

Hoezo Kim, 'mensen op leeftijd zijn niet opgegroeid met digitale technieken, zoals jij en de studenten?'.

Overigens, ik denk ook dat de toekomst van het onderwijs blended zal zijn.