Bruiswater als cadeau
Al een tijd geef ik lezingen en workshops over diverse onderwerpen zoals EdTech, Inclusieve Artificial Intelligence en Generatieve AI. Na zo'n workshop of lezing ontvang ik meestal een fles wijn. En dat is het hem juist: ik drink geen alcoholische dranken.
Ik zou het cadeautje meteen kunnen weigeren. En toch accepteer ik het en bedank de organisatie. Ze hebben erover nagedacht en ze willen me dan niet met lege handen naar huis sturen. Mijn buurman is hier erg blij mee. Ik schenk hem bijna altijd deze flessen wijn (Ik maak me wel zorgen of ik zo geen alcoholist van hem maak…) Hij zegt ook tegen anderen: Ik heb de beste buurman van de wereld.
Hoe mooi zou het zijn als we ook in onze cadeaus inclusief zijn. Dat je de keuze geeft aan de ontvanger. Wil je een doos bonbons of wil je een fles wijn? Of wil je misschien een cadeaukaart?
Het deed me denken aan hoe vaak we allemaal proberen om aardig te zijn en waardering te tonen, maar hoe vaak we dan ook nét de plank misslaan. Als gastspreker heb ik inderdaad waarde geleverd (hoop ik tenminste), maar het is ook van waarde om te weten wat de persoon aan de andere kant echt zou waarderen.
Laten we onthouden dat het niet de fles wijn, de doos bonbons of het cadeaukaartje is dat telt. Het is het gebaar erachter, het delen, het begrip en de inclusiviteit die het verschil maken. En laten we eerlijk zijn, wie houdt er nu niet van een goed verhaal over een misplaatst cadeau?
Cheers! (Met een glas bruiswater, in mijn geval.)
Erdinç Saçan geeft les aan Fontys Hogeschool ICT en is enthousiast over heel veel dingen, waaronder AI, hackathons en uitlegvideo's op YouTube. Lees hier zijn eerdere columns voor Bron.
Misschien is het overigens sowieso wat vreemd om mensen een fles hard drugs kado te doen... Ik heb nog nooit een zakje coke of horse gekregen. Waarom wel alcohol?
De opiumwet rechttrekken zou een goed idee zijn, Frank loopt daar een beetje op vooruit.