GASTBLOG, door Hans Rademaker,
15
april
2024
|
13:11
Europe/Amsterdam

Als anders hetzelfde is

Rens van der Vorst schreef een poosje terug een mooi stuk over verandermanagement: Anders is niet beter. Ik denk er iets anders over. ‘Beter’ is inderdaad beter. Ik ben het er ook mee eens dat de verandermanager dat moeilijk vindt, dus het daarom het maar ‘anders’ doet. Maar is het wel anders? 

Wat is nog makkelijker dan het ‘anders’ doen? Hetzelfde doen, dat is het makkelijkst. Dan kan je lekker kopiëren. Dan ga je weer de mediatheken, voorheen mediavoorzieningen, reorganiseren. In een ander jasje, dat wel. Zit er toch wat anders in. Maar de insteek is hetzelfde als jaren terug. 

De externe hulptroepen zoals Lean, Customer Journey, ze worden weer voor veel geld ingehuurd. Dan ga je weer toelagen en rollen introduceren, maar nu voor rollen die een volledige jaartaak zijn. Of voor dat deel wat een promotie zou moeten zijn. Dat werd geïntroduceerd begin 2015. Dat mislukte. Toen kwam er een groot project, in een reorganisatiejasje, aangestuurd door een interim-directeur. Er werd weer datgene gedaan wat daarvoor niet werkte. En ja hoor, de Agile en Scrum methodieken, de externe hulptroepen werden weer ingehuurd. Wéér deden we hetzelfde.

De IT dienstverlening heeft jaren terug de functioneel beheerders uit een andere dienstverlenende organisatie binnengehaald in een poging om ‘anders’ te gaan werken. Inmiddels zijn daar de tekorten aangevuld, en… morgen doen we weer hetzelfde. We gaan weer centraliseren, want dat deden we voorheen ook. We halen dezelfde kopieertruc uit. En daarna weer decentraliseren natuurlijk. 

Lekker makkelijk, dat kopiëren. Niet anders. Niet beter. Maar hetzelfde. Dat is regelmatig slechter. Want de vorige keer heeft het immers niet gewerkt. Waarom kopiëren we zo makkelijk eigenlijk…? Kopiëren is veilig, want het is al eerder gedaan. In een ander jasje kan je het dan mooi ‘anders’ noemen, en iedereen is blij. Wij doen dat omdat het in ons diepste wezen zit. Het is een uiterst belangrijk overlevingsmechanisme. Anders is niet altijd anders. Anders kan hetzelfde zijn. Dan noemen wij het kopieergedrag. 

Deden we het maar beter. Dan doen we het in ieder geval niet hetzelfde. 

Hans Rademaker is een vrijwillig en onafhankelijk coach en begeleider van vastlopende hoogbegaafden van jong tot oud. Hij is creatief smid en maakt aangepaste koksmessen en kunstwerken. Gewoon, omdat het kan. Hij werkt 3 dagen in de week als werkplekbeheerder bij de dienst IT van Fontys.

Reageren kan hieronder. Eenmaal gepubliceerde reacties worden niet verwijderd

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Wilbert
17
April
2024
Ik heb de vraag wel honderd keer aan mezelf gesteld, waarom doen we de dingen die we doen? Wat drijft ons om steeds maar meer, beter, sneller, maar vooral anders te willen? Als ik de vraag soms aan anderen stel, krijg ik meestal geen en in ieder geval geen bevredigend antwoord.

"Wij doen dat omdat het in ons diepste wezen zit. Het is een uiterst belangrijk overlevingsmechanisme."

Een eenvoudig en aannemelijk antwoord, als je het mij vraagt. Het is eenvoudigweg onze programmering als zoogdiertje op ons planeetje ergens in een onmetelijk universum. We bestaan als diersoort nog maar relatief kort. Ik zie ons een beetje als kleuters. Langzaam maar zeker ontwikkelen we zelfbewustzijn. Heel langzaam...

Ondertussen zijn we druk bezig met onze dagelijkse bezigheden en voor velen is dat helaas niet meer dan proberen om te overleven. Echt overleven. De rest heeft meer tijd om te reflecteren, maar draait onbewust toch een programma af. Ik ook.

Soms is de droomwereld die we gecreëerd hebben zó echt, dat ik er bijna in zou gaan geloven. Ik zou dan bijna geloven dat we echt ergens naartoe gaan, een doel hebben, een richting, een bestemming. Een beetje als een religie eigenlijk. Constant veranderen past daar prima bij. Je kan jezelf er heerlijk in verliezen, het is hypnotiserend, ik begrijp het helemaal. Van geboorte tot de dood leven we in een gematerialiseerde gedachtewereld (al dan niet van onszelf).

Relativeren is iets wat ik veel minder zie gebeuren. Even stoppen met willen en veranderen, stoppen met doen. Waar ben ik, wat doe ik en hoe voel ik mij? Wat vinden andere mensen? Is het veranderen in dit tempo en op deze manier de beste keuze? Is wat ik vandaag doe, over honderd jaar nog relevant? Moet het dat zijn?

Neen, wij ploeteren voort, al is het maar om niet aan iets anders te hoeven denken en simpelweg lekker bezig te zijn. Bezig zijn met veranderen en overleven, want voor eenieder geldt; er moet brood op de plank komen. Monden moeten gevoed, vaste lasten betaald, de auto volgetankt, doelen behaald en veranderingen doorgevoerd.

Uiteindelijk is natuurlijk enkel het overleven van de soort belangrijk. Dat is onze programmering/drijfveer, ook die van jou en mij. Simpel eigenlijk hè?
Hans Rademaker
17
April
2024
Ik krijg hier geen speld tussen Wilbert!

:)