Woke is waanzin
Kreeg een link naar een enquête in mijn mailbox. Over diversiteit en inclusiviteit. Daar gaat Fontys op inzetten. Niet erg origineel en nog traag ook want het is allemaal rechtstreeks gekopieerd van Amerikaanse universiteiten waar dat al jaren gemeengoed is.
Divers is de samenstelling van de drie onderzoekers niet. Allemaal vrouw en blank, of zo u wilt, ‘wit’ en uit de pedagogische hoek. Allemaal uit dezelfde mal. Totale eenheidsworst. En dat moet ons iets vertellen over diversiteit.
Het klinkt allemaal heel lief, maar wat er echt gebeurt als we het voortdurend over diversiteit en inclusie moeten hebben zien we ondertussen in Amerika. Docent Greg Patton behandelde een Chinees stopwoord, dat klinkt als ‘ni-gah’. Aanleiding voor het universiteitsbestuur de man te schorsen na klachten van studenten die hierdoor ‘gekwetst’ waren, ook al had het hier helemaal niets met het ’N Word’ te maken.
Het aantal voorbeelden is eindeloos maar ik beperk me hier tot Michigan University waar studenten, netjes opgedeeld in twee groepen, konden discussiëren over hun ervaringen als zijnde ‘BIPOC’ (Black, Indigenous, People of Color) – of ‘Non POC’ (blank). Een hallucinante nieuwe vorm van apartheid. Gezellig pigmentcellen tellen om te kijken waar je bij hoort.
Onder het motto inclusiviteit mensen verdelen langs raciale lijnen. En de BIPOC worden gereduceerd tot één homogene groep met dezelfde problemen en ervaringen en allemaal automatisch als ‘slachtoffer’ of ‘kwetsbaar’ gezien. Kleinerend, betuttelend en volstrekte nonsens zo bleek in Thurnston County. De cijfers van leerlingen met een Aziatische achtergrond waren daar te hoog voor een registratie als POC.
In deze ‘Identity Politics’ worden mensen niet meer als individu gezien, maar als representant van een bepaalde groep. Een wereldbeeld dat niet verbindt maar verdeelt. Het verandert de universiteit en maatschappij niet in een fijne inclusieve plek, maar in een slangenkuil met een giftige cocktail van polarisatie en een immer uitdijende lijst aan verboden woorden, en (kunst)uitingen. Shakespeare wordt geschrapt van universitaire leeslijsten omdat zijn denkbeelden niet conform de huidige zijn. ‘Woke’ (google maar indien nodig) is waanzin!
Uiteraard, discriminatie, racisme en uitsluiting moeten bestreden worden. De woke weg is contraproductief en een nieuwe vorm van totalitair denken. Zelf werk ik in een zeer diverse omgeving, met studenten en collega’s uit alle delen van de wereld en evenzovele culturele achtergronden en wil niets anders. Met de kwezel-cultuur van de allesbehalve diverse ‘diversity officers’ wil ik echter niets te maken hebben.
Ewoud Jansen is docent Finance & Economics bij de opleiding International Business en auteur van diverse boeken en opiniestukken
Ik ben niet van Fontys maar kwam per ongeluk op deze pagina na scannen van wat links v een niet-gerelateerde zoekactie. Maar interessant stuk. Ik heb het idee dat in de laatste jaren met het Woke gebeuren, sommige mensen ongelukkiger zijn geworden. Aan de ene kant mensen die menen achtergesteld te worden en aan de andere kant mensen die zich beschuldigd voelen van bijdragen aan die achterstelling.
We moeten natuurlijk oog houden voor dingen die kansenongelijkheid kunnen verkleinen zoals goed toegankelijk onderwijs voor iedereen. Maar ik vind het een goede opvatting om je niet te verliezen in woke-discussies en gewoon vanuit je eigen moreel kompas als individu te handelen en 'goed te doen'. Niemand bevoordelen vanwege welke afkomst, religie of wat dan ook. In de werksituatie de projecten aanpakken met collega's die het meest geschikt zijn op basis van hun kwaliteiten.
Ik heb collega's uit vele landen en culturen. Sterker nog, een redelijk aantal halen we ieder jaar uit diverse buitenlanden. Soms van vrij ver: Indonesië, Afrikaanse landen, India. Soms van dichterbij: Oost- en Westeuropa. In essentie hebben wij gewoon slimme collega's nodig met flink wat vakkennis, kennis die soms zeldzaam is.
In een commerciële setting moet een bedrijf zien te 'overleven' in een markt met (internationale) concurrentie. Dit gaat alleen met capabel personeel. Het kan mij dan niet veel interesseren waar de mensen vandaan komen of wat hun achtergrond is, als ze maar hun vak verstaan en in een (internationaal) team kunnen werken. En bereid zijn voortdurend te blijven leren, want de techniek blijft zich ontwikkelen. Doen we dat niet kosteneffectief, dan gaan we met z'n allen ten onder. Kortom, wij sturen vooral op resultaat. Onze klanten interesseert het niet wat onze afkomsten zijn. Als wij maar leveren.
(om te voorkomen dat geïnteresseerden eerst alle reacties moeten doorspitten...)
..en dit is misschien ook interessant: in het novembernummer van de NVOX (een blad voor biologie- scheikunde- en natuurkundeleraren) staat een tekst waarin ik concrete tips noem als beginpunten voor inclusiever onderwijs (zie de pdf-file bij deze post: https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6745454596119920640/).
Tja, gelukkig zijn we divers genoeg bij Fontys dat jouw mening ook gehoord mag worden. ;)
Diversiteit en inclusiviteit is méér dan alleen open staan voor andere culturen. Als je het niet áctief nastreeft, gaat dit niet vanzelf tot stand komen. Zoals Rens v/d Vorst deze week in andere woorden aangaf in zijn column (valt ook veel over te discussiëren): "If you do what you did, you get what you got!"
Ik ben blij dat Fontys het belangrijk vindt, want ook wij hebben nog een flinke weg te gaan. Ik zie om me heen (zowel in onderwijs als in onze maatschappij) dat vaak niet gezien wordt hoe impactvol en verreikend een gebrek aan inclusiviteit is, dus ik juich elke ontwikkeling richting meer bewustwording erg toe.
"Woke is waanzin" klinkt nogal generaliserend, net als "docenten hebben koppige meningen". ;) En de 'woke cultuur' is zelf ook behoorlijk breed en divers (ja, ja), dus die paar voorbeelden geven niet een volledig beeld van een cultuurbeweging. Ik zie ze ook meer in relatie tot de 'cancel culture' die vaak in relatie met wokeness wordt gebracht, maar dat is toch echt iets anders.
Fijn woke-end toegewenst!
Ik wens je veel plezier én succes in je dagelijkse werk, al hoop ik dat je in je rol als docent je wel iets verbindender opstelt.
Ik ben blij dat je probeert om alle studenten ongeacht afkomst en achtergrond zo goed mogelijk onderwijs te geven en zo bij te dragen aan betere kansen voor iedereen.
Ben je, daarnaast, ook nieuwsgierig naar patronen in onze samenleving die samenhangen met huidskleur en afkomst (en gender en klasse en seksuele voorkeur etc.)?
Tja, gelukkig zijn we divers genoeg bij Fontys dat jouw mening ook gehoord mag worden. ;)
Diversiteit en inclusiviteit is méér dan alleen open staan voor andere culturen. Als je het niet áctief nastreeft, gaat dit niet vanzelf tot stand komen. Zoals Rens v/d Vorst deze week in andere woorden aangaf in zijn column (valt ook veel over te discussiëren): "If you do what you did, you get what you got!"
Ik ben blij dat Fontys het belangrijk vindt, want ook wij hebben nog een flinke weg te gaan. Ik zie om me heen (zowel in onderwijs als in onze maatschappij) dat vaak niet gezien wordt hoe impactvol en verreikend een gebrek aan inclusiviteit is, dus ik juich elke ontwikkeling richting meer bewustwording erg toe.
"Woke is waanzin" klinkt nogal generaliserend, net als "docenten hebben koppige meningen". ;) En de 'woke cultuur' is zelf ook behoorlijk breed en divers (ja, ja), dus die paar voorbeelden geven niet een volledig beeld van een cultuurbeweging. Ik zie ze ook meer in relatie tot de 'cancel culture' die vaak in relatie met wokeness wordt gebracht, maar dat is toch echt iets anders.
Fijn woke-end toegewenst!
Een citaat uit het eerder uitgevoerde onderzoek naar inclusief en diversiteitssensitief opleiden. Het laat zien dat zowel medewerkers als studenten het belangrijk vinden, maar dat het nog altijd niet vanzelfsprekend is. Het is niet voor niets onderdeel van onze strategische koers. Doel van het onderzoek dat je noemt is het inventariseren van wat er leeft binnen Fontys en wat er nodig is in beleid en professionalisering om iedere student en medewerker talentgericht te kunnen ondersteunen. De bedoeling is om hierover in dialoog te gaan, zodat we in kaart kunnen brengen wat er nodig is. Dus bedankt Ewoud, voor je reactie die dialoog oproept. We nodigen je graag uit om echt in gesprek te gaan tijdens het focusgroepgesprek dat volgt op de enquête. Of in een klankbordgroep van het grotere project Inclusie & Bildung waar dit onderzoek deel van uitmaakt.
Namens de onderzoekers Monitor Inclusief en Diversiteitssensitief Opleiden.
Only when I switched from Philips Research to education, when I started to train teachers at FLOT, when, for the first time, I stepped into an environment where people would start out taking me seriously, where I didn't have to prove myself by quickly displaying some deep insights into physics, only then did I notice how I had tried to make myself fit in, how I had hidden parts of myself in order to be included.
It was only after changing to this non-engineering working environment, that I started wearing dresses again, that I felt more free, that all kinds of creative ideas sprang up in me, also during my free time...
The fact that many within the minority groups are socially and culturally very conservative, is oftentimes related to internalised oppression, and mechanisms like colourism (see, for example: https://www.theguardian.com/lifeandstyle/2019/apr/09/colorism-racism-why-black-people-discriminate-among-ourselves). Individuals will simply try and find ways to be able to see themselves as one of the future winners...
Conveniently stating that the 'diversity drive' targets the wrong 'crimes', may be a pretext for many persons to avoid starting to investigate their prejudices, in order to remain safe and comfortable.
Ik betrap me er regelmatig zelf op dat ik toch weer _over_ in plaats van _met_ slechthorende studenten of studenten uit andere gemarginaliseerde groepen ben gaan praten, om na te gaan welke aanpassingen aan het onderwijs aan hen wenselijk zouden zijn.
Ken je deze column van collega Isabelle Diepstraten?
https://isabellediepstraten.nl/2020/10/14/iedereen-heeft-toch-zijn-eigen-talent/
Ik herken heel duidelijk het gevoel van als eenling ‘door de mand te zullen vallen, het eigenlijk helemaal niet te kunnen’. Hierbij denken mensen uit gemarginaliseerde groepen meestal juist dat het puur aan zichzelf lag, omdat ze niets weten over de de patronen in onze samenleving.
Zolang die aannames onbewust blijven, dragen we als docenten – ook weer onbewust en onbedoeld – bij aan het versterken van ongelijke onderwijskansen.
Voordeel voor de trainingsbureaus is dat die bias echt niet na één sessie al weg is en dat het belangrijk is om regelmatig te herhalen. Een geniaal verdienmodel.
Diversiteit is prima, maar dan wel op basis van kwaliteit en niet op basis van quota, ras of geslacht. We zouden ook eens mogen kijken naar diversity of thought, want een docent die openlijk durft uit te komen dat hij PVV stemt of voor het uittreden uit de EU is, ben ik nog niet tegen gekomen.
Ik lees hier o.a. dat vrouwen 'eeuwen lang' niet mochten stemmen. Dat klopt, maar in Nederland gold dat ook voor de meeste mannen. In 1848 konden alleen de allerrijkste mannen stemmen. In 1887 werd het iets beter, maar werden nog steeds minder welvarenden geweerd. Nederland had pas in 1917 algemeen actief kiesrecht voor mannen en in 1919 voor vrouwen. Kortom, onze kiesrecht is nog relatief jong.
Ik besef dat ik misschien al wat ver op de feiten vooruit loop. Niemand is tegen gelijkberechtiging van mannen vrouwen, homo’s en hetero’s of van mensen met verschillende culturele of etnische achtergronden. Ook kan geen bezwaar gemaakt worden van het bewust worden en aanpakken van vooroordelen. Het wordt pas spannend wanneer het streven naar diversiteit en inclusie omgezet wordt in concreet beleid. Dan kunnen grenzen overschreven worden. En voor concrete voorbeelden hoeven we niet eens zo ver om ons heen te zoeken. De Technische Universiteit in Eindhoven heeft geprobeerd een verregaand quota beleid voor vrouwen door te voeren. Dan wordt de nachtmerrie die Ewoud Jansen schildert realiteit. De argumenten tegen dit beleid heb ik eerder gepubliceerd in een opiniestuk voor Joop.nl van Bnnvara. Zie:
https://joop.bnnvara.nl/opinies/vrouwen-voortrekken-werkt-dus-niet
Dan ben je zelf "een racist", dan ben je "_juist_ aan het discrimineren en generaliseren"...
Helaas gaan de scheve machtsverhoudingen niet vanzelf weg als we net doen of er geen onbewuste voorkeuren bestaan rond huidskleur, seksualiteit, geloof, sekse en andere aspecten van mensen waarover in onze samenleving een negatief stereotype bestaat.
We ontkomen er niet aan om labels te plakken, om de bestaande patronen in onze samenleving te kunnen benoemen. We zijn helaas nog lang niet zo ver dat we allemaal dezelfde kansen krijgen.
Je hebt zeker een punt dat we moeten voorkomen dat mensen zich gereduceerd voelen tot één homogene groep met dezelfde problemen en ervaringen en dat we mensen uit gemarginaliseerde groepen als ‘slachtoffer’ of ‘kwetsbaar’ gaan zien.
Wat ik wel wonderlijk vind, is dat je zoveel energie stopt in het vinden van Amerikaanse excessen, maar helemaal geen interesse of openheid kunt opbrengen voor het constructieve werk van de diversiteitsfunctionarissen...
Ewoud, bedankt voor je heldere column.
Inderdaad, door het benoemen van patronen die we van generatie op generatie doorgeven, valt nu duidelijker op hoe verschillend men individuen behandeld, puur en alleen omdat iemand tot een bepaalde groep gerekend wordt. Daar willen we graag van af.
Mensen uit de dominante groep reageren niet erg soepel op het voortaan moeten inschikken en delen van hun macht.
Meepraten over de manier waarop we in Nederland onze tradities vieren, is een voorbeeld van het delen van de macht. Op het verzoek om aanpassing van zwartepiet reageerde velen met: “Het is helemaal geen racistisch stereotype, jullie zijn zèlf racistisch. Het is juist racistisch dat die leuke kindervriend niet meer mee mag doen omdat hij zwart is”...
Onze collega’s moeten kennelijk één voor één door een vergelijkbare ontkenningsfase heen. Hierbij blijken vaak heftige gevoelens te spelen.
Het is dan ook veel moeilijker om waar te nemen dat je meestal meewind hebt gehad. Veel lastiger dan het opmerken van de keren dat je tegenwind hebt:
https://decorrespondent.nl/11451/wat-ik-leerde-over-racisme-door-te-luisteren-naar-mensen-die-het-ervaren/1479155866287-7800fec1