Eindhoven,
18
juni
2021
|
13:06
Europe/Amsterdam

Weer allemaal naar de campus? Niet echt

Een van de versoepelingen die het kabinet vrijdag bekendmaakte, is dat het dwingend advies om thuis te werken vervalt. Betekent dit dat medewerkers en studenten van Fontys weer kunnen komen en gaan naar eigen believen?   

Nee dus. En dat heeft met twee dingen te maken. Allereerst blijft wel de regel van kracht dat er anderhalve meter gehouden moet worden. En dat beperkt de hoeveelheid mensen die in één ruimte aanwezig mogen zijn. De beperkte ruimte die beschikbaar is, zowel qua gebouwen als bureaus en werkplekken, staat niet toe dat iedereen ineens naar school kan komen.

Daarnaast is voor medewerkers al het 'nieuwe' Fontys-beleid van kracht dat iedereen in elk geval een aantal werkdagen in de week thuiswerkt. Zoals dat ook na de zomer het geval zal blijven. 

Ten derde, zo laat een woordvoerster van Fontys weten, heeft de instelling ook nog te maken met het beperken en spreiden van het gebruik van openbaar vervoer. 

Als de genoemde maatregel op dit punt inderdaad wordt versoepeld, zal Fontys daar in de loop van volgende week deze toelichting op geven. [Jan Ligthart

 

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Elle v.d. Goorbergh
18
June
2021
Tja die vermaledijde 1,5 meter. In de verzorgingstehuizen, met al die kwetsbare oudjes is hij er inmiddels al af, maar bij Fontys laten we hem toch maar van kracht met onze vnl. jonge populatie, die zich moet laten testen om erachter te komen dat ze besmet zijn. Terwijl Frans Mohring, hoofd P&O van Fontys, in een andere bijdrage in deze Bron aangeeft dat er van heel Fontys niemand op het IC is gekomen noch dood is gegaan aan Covid gedurende de afgelopen 1,5 jaar. Bij de verzorgingshuizen is de 1.5 meter eraf, en ook de mondkappen, omdat managers daar van mening zijn dat het menselijk(er) contact belangrijker is dan voorkoming van verdere verspreiding van het virus. Maar bij ons laten we hem toch maar van kracht, ondanks alle ellende op menselijk vlak vandien. Want velen hebben nog steeds ernstig te lijden van het feit dat elkaar fysiek ontmoeten op de campus er nog nauwelijks in zit.