Waardering

In gebouw Strijp-TQ staat een luxe koffie-apparaat. Koffie krijg je met je medewerkerspas. Het apparaat werkt niet met een creditcard of bankpas. Je kunt niet betalen. Toch vertelt de display vrolijk wat de koffie kost. € 1,05 voor zwarte koffie. € 1,25 voor cappuccino. Maar ik, met mijn medewerkerspas, krijg de koffie gratis en voor niets.  

Dankjewel, koffiemachine.  

Misschien is het de bedoeling om mij een goed gevoel te geven. Kijk eens, Rens, gratis dure koffie. Speciaal voor jou! Maar bij mij voelt het anders. Het voelt alsof het apparaat zegt: ‘Ga de nou weer koffie drinken? Witte wel wa da kost?’ 

En volgens mij is dát ook precies de bedoeling. Kijk maar naar de printers. Die doen hetzelfde. Elke keer als ik iets wil printen, dan staat keurig op het schermpje wat dat allemaal kost. Tien A3? In kleur? Dat is dan € 2,-. Maar gratis voor jou. 

Het zijn printers, die neerkijken op medewerkers die printen. Dat ik mijn prints gebruik in een gave, interactieve studentenworkshop, interesseert de printer helemaal niets. Moet je dat echt printen, straalt het kille schermpje uit.  

Witte wel wa da kost? 

Daarom, beste mensen van facilitaire zaken, ik waardeer jullie prachtige koffiemachines en moderne printers. Maar het zou fijn zijn als die dingen mij ook waarderen. Ik drink geen koffie en ik maak geen prints voor de lol, maar omdat het moet! En ik hoef dus niet steeds verteld te worden wat dat allemaal kost. Kunnen jullie dat aanpassen?  

Ik zou het waarderen!  

 Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys hogescholen ICT en Engineering en is auteur van diverse boeken, waaronder het dit jaar verschenen Digitale Gremlins. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.