Eindhoven,
08
september
2022
|
13:16
Europe/Amsterdam

Voor studie naar Tanzania: 'Kinderen sliepen op straat'

Wat als je voor je International Business-studie bij Fontys de mogelijkheid krijgt om naar Tanzania te gaan? Lang hoefden drie tweedejaars studenten daar niet over na te denken. Ze stapten in het vliegtuig en kwamen met een brok ervaring terug.

Tobias Eibl, Luisa Grabbert en Annika Bauer zitten inmiddels in het vierde semester van het tweede jaar van hun studie International Business. Een paar maanden geleden werd bij hun opleiding de module Start-Up Factory ingeleid, waarbij ze uit vier verschillende projecten kozen voor Social Enterprise. Bij dat project is het de bedoeling om een organisatie die afhankelijk is van donaties, financieel onafhankelijker te maken. 

“We kwamen erachter dat we met bedrijven uit Tanzania en Kenia zouden werken en dat we de mogelijkheid zouden hebben om de theorie in praktijk te brengen door naar een van deze landen af te reizen”, vertelt Luisa. “Toen we de vraag kregen wie naar Tanzania wilde, hoefden we geen twee keer na te denken. We waren er alle drie van overtuigd dat we ter plaatse betere indrukken zouden krijgen en ons project zo beter zouden kunnen benaderen.” [Tekst gaat verder onder de foto]

Mwanza
Tickets werden geboekt, verblijven werden geregeld en afspraken werden gemaakt. Drie weken geleden stapte het drietal op het vliegtuig. Op naar Tanzania. Op naar de niet-gouvernementele organisatie Upendo Daima, die actief is in Mwanza en straatkinderen een beter leven geeft. Met als doel: ervoor zorgen dat Upendo Daima, die afhankelijk is van donaties, een stabiele en regelmatige bron van inkomsten op kan bouwen.

Hoe? Tobias legt uit: “In Nederland hadden we een concept bedacht op basis van de informatie die we hadden gekregen. We wilden een netwerk opzetten waarbij kinderen met verschillende bedrijven in contact zouden komen. We wilden ze aan het werk zetten zodat ze geld konden verdienen. Maar eenmaal in Tanzania bleken de kinderen veel te jong.”

En dus werden alle ideeën omgegooid. “Je gaat naar Tanzania met een plan”, legt Annika uit. “Je weet welke interviews je wilt houden, wie je wilt spreken. Maar als je daar bent, realiseer je je dat de plannen geen zin hebben. Het zijn echte mensen waar je mee te maken hebt, geen nummertjes. Ze hebben ons uitgenodigd in hun huis, voor ons gekookt. We zijn anders naar dingen gaan kijken en hebben veel meer motivatie gekregen.” [Tekst gaat verder onder de foto]

De studenten hebben met eigen ogen kunnen zien hoe erbarmelijk de situatie in Mwanza is. Kinderen slapen op straat, vaak op een plastic zak die dient als matras. “Het gevoel is moeilijk te omschrijven, maar we kregen er heel veel energie van. Het was niet meer zomaar een project voor school waar je voor wilt slagen. Het werd veel meer dan dat.” 

Twee doelen
Luisa vult Annika aan door te vertellen dat ze inmiddels twee doelen hebben opgesteld. Een doel voor de korte termijn en een voor de lange. “Op korte termijn willen we bewustwording creëren door middel van marketing. Op lange termijn willen we Upendo Daima financieel onafhankelijker maken door een bedrijf op te bouwen dat met onze hulp gerund kan worden. We willen zorgen voor een beter leven voor de kinderen in Mwanza door hen een dak boven het hoofd te bieden, voedsel, kleding, onderwijs en mentale ondersteuning.”

De komende maanden gaan de uit Duitsland afkomstige studenten hun plannen in Nederland verder uitwerken. Later willen ze terug naar Tanzania. Voor het project, maar ook zeker voor de mensen die ze daar ontmoet hebben. “Ze hebben een hele ceremonie georganiseerd om ons uit te zwaaien”, vertelt Tobias. “Ze deden een traditionele dans, buren kwamen langs, ze hebben gekookt. Ze hebben zelfs een certificaat van waardering voor ons gemaakt. Het was zowel voor hen als voor ons een enorme cultuuruitwisseling.” [Karen Luiken]

Reacties (0)
Bedankt voor uw bericht.