Eindhoven,
10
juli
2017
|
09:43
Europe/Amsterdam

Nooit meer Frankrijk

‘Bonjour monsieur.’ (vriendelijk)
‘Eh, oui. Eh, vous avez de, du eh..’
‘Oui?’
‘Hè wa?’
‘Puis-je vous aider?’ (nog vriendelijk maar wel met een randje)
‘Eh…. Godv…je de vous du de la ehh.. brood, ici.’ (wijsvinger naar brood)
‘Ah, vous voudriez peut-être pain, monsieur?’ (heel snel uitgesproken, zoals altijd)
‘Hè wa?’
‘Hij vraagt of je brood wil kopen. Volgens mij. Vraag ook maar even of hij bier in z’n toko heeft’.
‘Ja kom op man, vraag ’t zelf effe! En wat is toko op z’n fokking Frans?’
‘Tokó. Denk ik. Of gewoon shop. Weet ik veel. Die Fransen snappen er nooit niks van. Heb je die meiden gezien trouwens die naast ons op de camping staan?’
‘Ja, wat is daarmee?’
‘Ja, niks. Gewoon’.
‘Ja wat gewoon? Wat zeg je nou man?’
‘Je suis plus qu’heureux de poivoir vous aider dans cette enquete’. (weer heel snel)
‘Hè wa?’ (ergernis)
‘Ja wa?’ (ondersteunende ergernis)
‘Peut-être que vous plus tard veux revenir?’ (vermoeid en onvriendelijk)
‘Dat fokking Frans man’. (ingehouden woede)
‘Pardon?’ (linkerwenkbrauw optrekkend)
‘Niks, rien, je… je.. je pardon eh..aussi’.
‘En nou man? Ik heb honger en ik wil vanmiddag wel ’n biertje bij de tent. Misschien dat die meiden ook wel wat willen drinken. Volgens mij kwamen ze uit Brabant, nou dan weet je het wel’.
‘Hoezo?’
‘Nou, gewoon’.
‘Ja wat nou gewoon!’
‘Messieurs, je…’ (héél ongeduldig)
‘WAT!’ (woedend)
‘PARDON MESSIEURS!’ (ook woedend)
‘Kom, we gaan man. Ik drink wel water en er is vast wel een Mac in de buurt. Ik vraag dat wel aan die meiden’.
‘Welke meiden?’
‘Die naast ons staan man. Zei ik net. Die komen uit fokking Brabant. Gaan we gewoon met die meiden naar de Mac en daarna, nou ja..’.
‘Wat nou, nou ja’.
‘Nou ja, gewoon’.
‘Weet je, volgend jaar gaan we gewoon met een gewoon vliegtuig naar Ibiza. In een gewoon hotel, gewoon elke avond op stap, met gewoon cerveza en gewoon elke dag paella, wittenie. PAELLA!’ (boos en hard roepend)
‘Nou ne vendons pas paella, monsieur’. (snauwend)
‘Hè wa? Oui merci en houdoe en bedankt’. (boos weglopend, nooit meer naar Frankrijk terugkerend)