COLUMN, Janneke Gielisse,
05
oktober
2022
|
09:11
Europe/Amsterdam

Treinleven

Ik ben een verstokte autofanaat. Met geen stok uit de auto te krijgen. Liever uren in de file dan met het openbaar vervoer. Stel je voor zeg. Wachten op een tochtend perron. Altijd je aansluiting missen. Minimale spullen meenemen want anders sjouw je je een breuk. Genieten van de friet speciaal van de buurman. Dan nog uren lopen met blaren in je hoge hakken voor je op de plaats van bestemming bent. Nee hoor. Mij niet gezien.

Totdat voor de zomer mijn auto naar de garage moest. Voor een APK. Een nieuw mechaniek van een raampje, winterbandenwissel. Grote beurt. Een nieuwe distributieriem. Ik had gelijk een goede bestemming voor mijn vakantiegeld zeg maar. En ja, toen moest de garage er nog aan beginnen. Tekort aan personeel. Geen onderdelen. Weken duurde het.

En ondertussen staarde de OV business card die vorig jaar in de brievenbus viel me steeds meer aan. En kwamen er steeds meer fysieke afspraken in mijn agenda.

En bedacht ik me dat ik eigenlijk helemaal niet weet hoe het is. Met de trein reizen. En daarmee heb ik ook niet echt recht van spreken. Misschien moest ik het maar eens proberen. Als er een tijd was om een experiment aan te gaan, dan was dit wel hét moment.

Dus nu ga ik. Een dag of drie in de week. Met de fiets. En mijn rugzak. In de trein. Tussen de studenten en scholieren. Gesprekken opvangen. Staan. Boekje lezen. Uit het raam staren. Met een beetje mazzel weer met de (OV)fiets.

En eerlijk is eerlijk. Het is eigenlijk prima te doen. Zo prima dat er thuis inmiddels het besluit genomen is dat we het gaan doen met één auto. En ik ga treinen. Naar mijn werk. Naar mijn collegedagen. En naar feestjes. Heeft het toch nog een voordeel.

Janneke Gielisse werkt bij Fontys als marketingmanager en consultant. Zij leest alles wat los en vast zit en schrijft graag. Ze heeft een groot hart voor onderwijs, een leven lang ontwikkelen en doen. En heeft er ook een mening over. Klik hier voor haar eerdere columns.

Reacties 1 - 3 (3)
Bedankt voor uw bericht.
Linda Koster
05
October
2022
Mooi Janneke, je bent wel echt op het allerslechtste moment in die trein gestapt want het gaat op het moment even niet zo lekker met het OV. Maar dan nog: het eerste voorzichtige enthousiasme te bespeuren doet mij als autohater goed. Weer een auto minder op de weg :-) En je mag heus wel op het werk verschijnen op sneakers met een vleugje friet speciaal-geur in je haar hoor, compleet met goede luistervink-verhalen!
Tanja
05
October
2022
Dit is exact de gedachte van onze Mobiliteitsagenda en de ambities van Fontys rondom bereikbaarheid, verduurzaming en vitaliteit van onze studenten en medewerkers! #wordenweblijvan
Mooi dit op deze manier terug te krijgen en bevestigd te krijgen dat het spreekwoord 'waar een wil is, is een (spoor)weg' de basis vormt van verandering...een wil om het te proberen, en het vervolgens te ervaren dat het toch passend voor je is!
Yvette
05
October
2022
Fijne column, Janneke! De reden waarom maakt niet uit: wat goed dat je eens bent gaan proberen! En nog beter ook dat het je bevalt. Enne, van dat stukje fietsen word je ook nog eens vitaler en blij.
Hoop dat meer mensen jouw voorbeeld volgen!