Tentamenlol

Toen ik studeerde aan de Universiteit van Tilburg vond ik tentamens echt geweldig. Ik zag de tentamenweek zoals Ireen Wüst het EK Allround ziet. Mijn voorbereiding was navenant.

Weken voordat de tentamenweek startte, begon ik met trainen. Dan sloot ik mijzelf iedere dag 10 minuten langer op in de kelder van de universiteit, in een stilteruimte die door studenten De Bunker genoemd werd. Elke dag rekte ik de spanningsboog van mijn hersenen een beetje verder op, net zolang totdat ik bijna 12 uur per dag volle concentratie aankon. Dan verliet ik ’s avonds laat moe maar voldaan als allerlaatste De Bunker en trapte op mijn fietsje terug naar mijn studentenkamer.
De volgende morgen zat ik weer als eerste in De Bunker; ik had er mijn vaste plek.

Voor ieder tentamen volgde ik een vast trainingsprogramma. Allereerst maakt ik een samenvatting van het boek. Dan maakte ik een samenvatting van de samenvatting van het boek, waarin ik de aantekeningen van de hoorcolleges integreerde. Vervolgens maakte ik op grote A3-vellen mindmaps waarin ik de verschillende bestudeerde concepten uiteen zette. Tot slot maakte ik kleine kaartjes met definities, rijtjes en pro’s en con’s, welke fungeerden als trainingsmateriaal voor de laatste drilsessie.

Professoren die bevlogen met hun lessen bezig waren, maakten de mooiste tentamens. Ik vond het echt geweldig wanneer ze mij in het tentamen verbanden lieten leggen tussen concepten; verbanden die ik nog niet eerder gelegd had. Ik vond het kicken wanneer ik tijdens het maken van het tentamen nog nieuwe dingen leerde, puur omdat de professoren hun studenten uitdaagden.

Tentamens waarbij ik het gevoel had dat ik het onderste uit de kan van mijn kennis en kunde moest halen, waren als een kampioenschap die je nooit meer vergeet. Tentamens waarbij je met twee vingers in je neus alle antwoorden kon invullen, waren als een kampioenschap dat je wint omdat alle andere sporters met een blessure uitvallen, die gaven weinig voldoening.

Nu zit ik aan de andere kant van het tentamenblad en voel ik tijdens het nakijken eenzelfde beleving als een voetbalcoach die zijn club de Champions League finale ziet spelen. Ik schreeuw tegen de tentamens ook op eenzelfde manier als de coach langs de lijn. “Yes, yes, yes, wat schrijf je dit lekker op!”, “Oh nee, waarom maak je je analyse nou net niet af en laat je punten liggen?”, of “Grmpffffff, dit hebben we wel tien keer geoefend, waarom heb je niet wat harder geleerd?”.

Ik schreeuw, ik lach, ik baal, ik ben vervuld van trots. Studeren is net topsport. Doceren trouwens ook.

Eveline van Zeeland neemt graag Fontys-gedrag onder de loep. Daarnaast is zij Associate Lector Smart Marketing & Strategie bij FHMM en auteur van Basisboek Neuromarketing.