Studeren in het buitenland: Maleisië
Waarom stagelopen in Nederland als je het ook aan de andere kant van de wereld kunt doen? Andere landen ontdekken, cultuur snuiven, mensen ontmoeten en ondertussen aan je schoolcarrière werken. Veel studenten van Fontys doen het. Vandaag uitgelicht: Jan van der Plas, die zijn minor deed in Maleisië.
In deze serie interviewen we verschillende Fontysstudenten over hun reis naar het verre buitenland. Over hun ervaringen, de reden van hun keuze voor het betreffende land en over de grootste cultuurverschillen die ze (hebben) ervaren.
Jan zit in zijn vierde en laatste jaar van de opleiding Ondernemerschap en Retailmanagement. Van juli tot en met december zat hij in Maleisië voor de minor International Business.
Waarom heb je gekozen voor een minor in het buitenland?
“Omdat dit me de uitgelezen kans leek om naar het buitenland te gaan. Fontys heeft connecties in de hele wereld en dit was hét moment om daar gebruik van te maken. Je kon uit veel verschillende landen kiezen, kon naar zo’n beetje elk continent, maar Maleisië stond bij mij op de eerste plek. Omdat ik er zelf nog nooit was geweest, maar ook omdat ik samen met een goede vriend wilde gaan en er in Maleisië twee beschikbare plekken waren. Bovendien was dit land bij andere Fontysstudenten minder populair, waardoor we meer kans hadden om allebei toegelaten te worden. Dat gebeurde ook.”
Waar verbleef je al die maanden?
“Je had de mogelijkheid om tijdelijk op de campus van de universiteit te wonen, maar we hadden van een oud-student gehoord dat je dat niet moest willen. We gingen daarom zelf via AirBnb op zoek naar een woonruimte en vonden er eentje met alles erop en eraan in de buurt van de school, inclusief zwembad en sportschool. In Nederland zou je daar de hoofdprijs voor betalen, maar hier betaalden we 350 euro per maand. En dan te bedenken dat ik in Eindhoven 420 euro kwijt ben voor een kamer van tien vierkante meter. De eerste twee maanden woonden mijn goede vriend Sietze en ik met z’n tweeën, daarna hebben we een soortgelijk appartement gezocht met nog een andere exchange student erbij.”
Wat waren de grootste cultuurverschillen?
“Ten eerste de school. Wat we aanvankelijk niet wisten, is dat we op een privéschool terechtkwamen waar mensen bakken met geld voor betalen om er te mogen studeren. Het was een enorme campus, met een stuk of twintig verschillende restaurants die zowel doordeweeks als in het weekend open zijn. Voor twee euro kon je een lunch of diner halen. Er zaten veel Aziaten op de school, maar ook uit China afkomstige mensen. Een klas bestaat uit twintig studenten bij een normale les tot zestig studenten bij een hoorcollege. De lesstof die we kregen, kon je vergelijken met de stof die we in Nederland ook in het eerste en tweede jaar kregen.”
Vetste wat je hebt meegemaakt?
“We waren met een groep van 120 exchangestudenten, waarvan 12 Nederlanders. Samen met een aantal van die studenten hebben we heel veel verschillende landen bezocht. Singapore, Thailand, Vietnam, Bali en Cambodja. Op al die plekken is alles goed te betalen, eten kost daar niks, dus ik denk dat de vluchten het meeste geld hebben gekost. Al waren die ook prima te doen. We hadden van tevoren wat geld gespaard en konden bovendien gebruikmaken van de uitwonende beurs en ov-vergoeding waar we recht op hadden.”
Welk advies wil je andere studenten meegeven die ook in het buitenland willen studeren?
“Ik zou vooral zeggen: maak gebruik van deze kans. Blijf niet in Nederland hangen en doe dat vooral niet omdat je bang bent dat je ‘alleen’ moet reizen. Waar je ook heen gaat, er zijn heel veel exchangestudenten. Je bent nooit écht alleen. Verder: hou er rekening mee dat je een klein spaarcentje hebt als je vertrekt. Denk aan 2.500 euro, misschien iets meer, misschien iets minder. Het is maar net hoe bont je het wil maken. Als je net als wij veel wilt rondreizen, zal je 2.500 euro zeker nodig hebben. En dan heb ik de huur, het eten en drinken nog niet eens meegerekend.” [Karen Luiken]
