Studeren in het buitenland: Kaapstad
Waarom stagelopen in Nederland als je het ook aan de andere kant van de wereld kunt doen? Andere landen ontdekken, cultuur snuiven, mensen ontmoeten en ondertussen aan je schoolcarrière werken. Veel studenten van Fontys doen het. Vandaag uitgelicht: Kep Schouenberg, die zijn minor deed in Kaapstad.
In deze serie interviewen we verschillende Fontys-studenten over hun reis naar het verre buitenland. Over hun ervaringen, de reden van hun keuze voor het betreffende land en over de grootste cultuurverschillen die ze (hebben) ervaren.
Kep zit in zijn vierde en laatste jaar van de opleiding Ondernemerschap en Retailmanagement. Van juli tot en met december zat hij in Kaapstad voor de minor Entrepreneurship.
Waarom heb je gekozen voor een minor in het buitenland?
“De ervaring van ergens anders een minor volgen, leek me heel gaaf. Ik wilde sowieso buiten Europa, heb bijvoorbeeld ook gekeken naar Brazilië, maar koos uiteindelijk toch voor Kaapstad omdat een vriend van me daar ook naartoe wilde. We kozen voor een school waar Fontys een partnerschap mee heeft. En hoewel hier maar een beperkt aantal plekken beschikbaar was, werden we allebei uitgekozen. Je mag ook zelf een school uitkiezen, maar dan betaal je zelf de collegekosten. Nu hoefde dat niet.” [Tekst gaat verder onder de afbeeldingen]
Hoe heb je Kaapstad ervaren?
“Ik was nog nooit in Zuid-Afrika geweest, maar het is een geweldig land. Met een prachtige omgeving, heel veel groen en vriendelijke mensen die ontzettend lekker kunnen koken. In Nederland gaat alles stipt op tijd en ervaren veel mensen werkstress, maar in Kaapstad gaat alles op z’n gemakje. Enige minpuntje is dat het best gevaarlijk kan zijn. Er zijn veel zwervers, waardoor het wordt afgeraden om ’s avonds over straat te lopen. Je kunt beter een Uber pakken. Er wordt in Kaapstad heel veel gestolen, vooral in de zomer. Als je op een festival loopt, kan je telefoon zo uit je jas of tas worden gejat. Je moet extreem goed op je spullen letten.”
Grootste cultuurverschillen tussen Kaapstad en Nederland?
“Ten eerste natuurlijk de feestdagen. Kerst leeft in Nederland veel meer dan in Kaapstad. Er is wel kerstversiering, maar daar houdt het dan ook bij op. Het is warm, er is geen sneeuw en het is niet vroeg donker. Verder is onderwijs in Nederland veel beter ontwikkeld. Ik heb het gevoel dat de motivatie van docenten en studenten in Nederland veel beter is. Ik weet niet of het aan het onderwijsniveau in Kaapstad ligt, maar een simpel ding als het maken van een verslag is daar niet standaard, terwijl het in Nederland de normaalste zaak van de wereld is. Een ander groot verschil is de enorme kloof tussen arm en rijk. Je kon door de ene straat ferrari’s zien rijden en grote villa’s zien staan, terwijl je drie straten verderop een krottenwijk binnenreed.” [Tekst gaat verder onder de afbeeldingen]
Hoe waren je school en woonruimte?
“De school was heel groot met allerlei verschillende gebouwen op één terrein. Ik denk dat ik het ’t beste kan vergelijken met een gevangenis. Als ik er nu terug naartoe zou gaan en doorheen zou moeten lopen, zou ik ongetwijfeld verdwalen. Na zes maanden kende ik daar de weg nog steeds niet. In tegenstelling tot mijn collegegeld, dat door Fontys gefinancierd en geregeld werd, moest ik mijn woonruimte wel zelf regelen en betalen. Er schijnt een site met woonruimtes in Zuid-Afrika te zijn, maar dat wist ik van tevoren niet. Ik heb via AirBnb een appartementje geboekt. Omdat ik er voor een lange tijd was – zes maanden – kon ik een flinke korting krijgen. Gemiddeld betaalde ik zo’n 430 euro per maand, een stuk minder dan in Nederland. Boodschappen zijn in Kaapstad ook betaalbaar, al ben je vaak goedkoper uit als je buiten de deur een hapje gaat eten.”
Welk advies wil je andere studenten meegeven die ook naar het buitenland willen?
“Ik zou het zeker aanraden, maar zorg er wel voor dat je goed voorbereid bent. Ik had vanuit Fontys wat meer begeleiding verwacht. Want wat heb je allemaal nodig voor bijvoorbeeld het regelen van je visum? Fontys verstrekt wel informatie en houdt bijeenkomsten, maar zegt niks over je visum. Het is heel veel werk om zo’n ding te regelen, het kan lang duren voor je er een krijgt. Bovendien kan je visum ook nog worden afgekeurd en dan moet alles via Den Haag. Ik ben daar drie keer naartoe gemoeten voor ik mijn visum eindelijk had.” [Karen Luiken]