Studente helpt jongeren rouwen met podcast

Stel, je bent nog maar 23 jaar en verliest een van je ouders. Het overkwam de Tilburgse journalistiekstudente Kaylee. Ze zocht een goede manier om te rouwen, maar kwam niet verder dan hulpsites voor kinderen of volwassenen. Daarom besloot ze zelf een podcast te maken voor jongeren onder de noemer ‘Dag lieve’.

Het is nog maar twee jaar geleden sinds de inmiddels 25-jarige studente haar moeder verloor aan kanker. “De volgende dag werd ik wakker en besefte ik me dat dit nu ineens mijn nieuwe leven is, zonder moeder. Ik had geen idee waar of wat ik moest beginnen en ik kwam er na urenlang zoeken ook echt niet uit. Toen besloot ik dat ik zelf wat moest maken.”

Kaylee Noteboom kwam tijdens haar zoektocht voornamelijk tips tegen voor kinderen op de basisschool of voor werkenden van dertig jaar en ouder. “Er is wat dat betreft ook geen model twintiger. Ik ben nu 25 en student, maar ik had net zo goed een man, kind, hond en vaste baan kunnen hebben. Toen bedacht ik dat ik niet de enige kan zijn die hier tegenaan loopt of behoefte heeft aan hulp bij rouwen, dus moest ik aan de slag. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor al die anderen die dit meemaken.”

Veel reacties
Zo werd de podcast Dag lieve in het leven geroepen. Op een oproep aan medestudenten om te praten over rouw in haar nieuwe podcast werd dan ook volop gereageerd. Zo kreeg Kaylee zelfs de vraag of mensen haar intromuziek mochten maken, of dat ze een podcastset wilde lenen. 

Uiteindelijk sprak ze ook met verschillende studenten die allemaal een ouder waren verloren. “Inmiddels staan er drie afleveringen online, waarin ieder zijn of haar verhaal doet en praat over de daarbij horende rouw.”

Eindelijk gesprekken voeren met mensen die weten hoe het voelt om een ouder te verliezen en wat er komt kijken bij rouw. Dat was voor Kaylee echt een verademing, hoe heftig het onderwerp ook is. 

“Er kwamen echt zieke emoties bij me los tijdens het rouwproces, die ik eigenlijk helemaal niet had verwacht. Hoe fijn is het dan om het daar met mensen over te kunnen hebben die weten wat je meegemaakt hebt?”

Verdrietig maar beter
De gesprekken hebben de journalistiekstudente dan ook echt geholpen bij haar rouw, iets waar ze al die tijd naar op zoek was. “Het was mooi om te ervaren hoe anderen praatten over hun verlies. Een van de geïnterviewden verloor bijvoorbeeld haar vader, die daar eigenlijk best opgelucht over was en hier ook openlijk over vertelde. Toen besefte ik me ook wel dat rouw echt verdrietig, maar soms ook gewoon beter is."

Hoewel Kaylee haar eigen verhaal al vaak verteld heeft, wilde ze haar medestudenten ook een waardig verhaal geven door elkaars ervaringen te delen. Een belangrijk goed, zo blijkt.

“Anderen zeggen vaak dat het gevoel van pijn en verdriet dat bij rouw komt kijken uiteindelijk slijt, maar zij weten eerlijk gezegd niet waar ze het over hebben. Het slijt niet, maar je groeit er als het ware omheen. Je wordt groter, leert jezelf beter kennen en kunt uiteindelijk ook beter met je emoties om leren gaan. Maar het verlies blijft altijd groot. Dat maakt mijn podcast ook wel duidelijk.”

Beter praten en rouwen
Of er nog nieuwe afleveringen komen, is nog niet zeker. “Het kost veel tijd en werk. Ik ga strak fulltime werken en weet niet of ik dit er dan bij wil blijven doen."

"Maar als er grotere podcastbedrijven zijn die mijn idee over willen nemen, of als er mensen zijn die hier wel tijd voor hebben, be my guest. Want als die opvolging er uiteindelijk voor zorgt dat jongeren beter over verlies kunnen praten en beter kunnen rouwen, is dat alleen maar mooi meegenomen. Het begin is dankzij mijn podcast in ieder geval gemaakt.” [Noëlle van den Berg]