Steeds sneller
Kreeg een vraag van een student. Of ik tips had voor extra studiemateriaal voor Corporate Finance, een vak waar hij zich na zijn afstuderen bij ons verder in wilde specialiseren met een master. Ik gaf hem wat suggesties en noemde een aantal veel gebruikte standaard studieboeken en hij begon te googelen.
Vele titels kwamen naar boven. Maar meestal nogal prijzig. Die veelal Amerikaanse pillen zijn allemaal dik door de honderd euro. Ik wilde hem cynisch naar de bibliotheek verwijzen maar hield me net op tijd in. Geen enkele reden om zout in die wond te blijven strooien. Dat dient geen enkel doel. Bovendien heb ik op kantoor mijn eigen boekenkastje nog. Zorgvuldig aan het oog onttrokken in een onopvallend hoekje en afgeplakt met ‘digital first’ posters, mocht iemand er per ongeluk toch een blik op werpen.
Ik zei dat ik nog wel een wat ouder boek had en dat ik zo terug was. Bij de kast gleden mijn ogen langs de boekenruggen. Daar stond ie, ergens op de paar planken boeken die ik had weten veilig te stellen. Fundamentals of Corporate Finance van Ross, Westerfield & Jordan. Ik bladerde er even doorheen. Alweer zeventien jaar oud, deze uitgave. De praktijkvoorbeelden gingen soms over bedrijven die er niet meer waren.
Maar in tegenstelling tot de officiële leer dat alles steeds sneller verandert en kennis daarom ook veroudert waar je bij staat, bleken de besproken modellen, theorieën en concepten nog verrassend actueel. Ze komen nog steeds terug in de editie van 2021, wist ik. En ze stonden ook al in het boek dat ik ooit in een grijs verleden zelf bestudeerde, zo realiseerde ik me ineens. Vreemd. Zouden die ideeën van al die veranderingsprofeten dan toch volledig uit de lucht gegrepen zijn? Die zondige gedachte drukte ik snel weg en weigerde het te geloven.
Ik liep terug naar de student en gaf hem het boek, schichtig om me heen kijkend en hopend dat niemand het zag. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn tegenwoordig. Een dag later zag ik hem weer zitten, het boek geopend voor hem. “How do you like it?” vroeg ik. “It’s great” zei hij.
Ewoud Jansen is docent Finance & Economics bij de opleiding International Business en auteur van diverse boeken en opiniestukken. Lees hier zijn eerdere columns voor Bron.
Je stuk doet me denken aan een ander oud boek van Steven Covey (1989) - Daarin wordt denken in overvloed en denken in schaarste ontrafelt. Het lijkt erop dat je vooral de schaarste ziet en er eigenlijk veel meer bij is gekomen (overvloed). Dat je misschien jezelf beperkt door nieuwe processen te bevechten in plaats van mee te gaan?
De boeken blijven, zijn super waardevol én zijn vaak digitaal te vinden, én we hebben hulpmiddelen om daar sneller en slimmer gebruik van te maken (bv ChatGPT) én we kunnen sneller (netwerk) experts vinden, zoals jij er zeker eentje bent, die kan helpen op het moment dat die student je helpt.
Misschien een leuk artikel om te lezen: https://www.zakenwijzer.nl/blog/denk-jij-in-schaarste-of-in-overvloed/ .. vaak is het en-en, niet of-of.
Vr. gr.
Kees
Corporate Finance valt binnen het domein economie en binnen dat kader heb ik voor je student extra studiemateriaal: een wakker schuddende documentaire van 25 minuten. Eigenlijk een 'must see' voor iedere student, docent, medewerker binnen domein Economie.
Wat zeg ik... voor iedereen. Waarom? Je stelt jezelf interessante vragen in je column; "Maar in tegenstelling tot de officiële leer dat alles steeds sneller verandert en kennis daarom ook veroudert waar je bij staat, bleken de besproken modellen, theorieën en concepten nog verrassend actueel. Ze komen nog steeds terug in de editie van 2021, wist ik. En ze stonden ook al in het boek dat ik ooit in een grijs verleden zelf bestudeerde, zo realiseerde ik me ineens. Vreemd. Zouden die ideeën van al die veranderingsprofeten dan toch volledig uit de lucht gegrepen zijn?"
Precies over die laatste vraag gaat deze wakker schuddende documentaire van 25 minuten van onderzoeksjournalist Jeroen Smit (e.a.): 'Wat houdt ons tegen? Duurzame directeuren opleiden' https://www.human.nl/speel~VPWON_1349027~duurzame-directeuren-wat-houdt-ons-tegen~.html.
Ewoud, Je krijgt een (alcolholvrij) biertje van mij in café 040 als ik jouw 25 minuten verspild heb met het kijken van deze documentaire :-)
Groet Geert
ps als lezers positieve inspiratie zoeken check eens www.fontysforsustainability.nl
Het vakgebied Corporate Finance heeft zich vooral vanaf de jaren 50 van de vorige eeuw ontwikkeld op basis van het werk van Modigliani & Miller. Er staan in dit vakgebied twee vragen centraal: wat is de optimale vermogensallocatie en wat is de optimale vermogensstructuur? Het beslissingscriterium bij het beantwoorden van die vragen is een zo hoog mogelijke netto contante waarde van beslissingen en beleid (oftewel zo hoog mogelijke marktwaarde van het bedrijf). Die kern staat nog steeds recht overeind in het vakgebied en is al decennia het centrale uitgangspunt in corporate finance. Als regelgeving verandert, bijvoorbeeld het moeten betalen voor CO2 emissierechten, dan verandert dit niets aan het model of uitgangspunten. Deze nieuwe voorwaarden worden gewoon additionele inputs bij het nemen van beslissingen.
Waar jij het over hebt is corporate governance, waarbij de vraag wiens belangen het management moet dienen centraal staat. Op die vraag kunnen andere antwoorden worden gegeven dan binnen Corporate Finance, waar aandeelhouderswaarde inderdaad leidend is. Maar ook die discussie is niet nieuw en al sinds 1984 werkt bijvoorbeeld Edward Freeman aan een ‘stakeholder theory of the firm’. Maar hij was niet bepaald de eerste en bijvoorbeeld Berle & Means (1932) hebben hier al over geschreven. En in 1919 boog het Michigan Supreme Court zich over deze vraag in de zaak ‘Dodge vs Ford’. In die zin is er veel minder nieuws onder de zon dan velen denken. Over die governance discussie schreef ik ooit deze paper: https://api.surfsharekit.nl/api/v1/files/repoItemFiles/0b9d1b30-0ccb-467a-95db-000a4fa305b7
Uiteraard veranderen omstandigheden en hebben we andere uitdagingen dan vroeger. Maar fundamentele inzichten en theorieën zijn veel minder veranderlijk. Nieuwe wetgeving verandert op geen enkele manier de fundamentele uitgangspunten van Corporate Finance zoals al aangegeven. De wetten van vraag en aanbod waar in de documentaire wat lacherig over gedaan wordt zijn nog steeds heel relevant om dingen te verklaren en ook om oplossingen te vinden voor bijvoorbeeld het klimaatprobleem (bijvoorbeeld het zo goed mogelijk opzetten van een markt voor emissierechten). Jammer dat Jeroen Smit ipv Kate Raworth niet iemand als Piet Gautier of Jean Tirole uitnodigt die dat goed weten te verwoorden. Je hebt mijn tijd niet verspild met het kijken naar de video maar ik ben vooral in mijn mening bevestigd dat er veel onwetendheid is en hoor hier verder niks nieuws ;).
Hier eens verder over praten met een biertje lijkt me overigens een prima idee!
Groet, Ewoud
Wat me trouwens interesseert is wat "onze" CRM over die reorganisatie van de mediatheken heeft beslist. Ik kan het niet terugvinden, omdat de notulen van de bijeenkomsten, volgens mij trouwens in strijd met de Wet op het Hoger Onderwijs, niet openbaar zijn en niet aan de medewerkers ter inzage gesteld worden.