Stage werd voor studenten vrijwilligerswerk in Tanzania
Waar sommige studenten zich in coronatijd opsluiten op hun kamer, trekken andere doodleuk de wijde wereld in. Zoals Fontys-studenten Milou en Indy: zij verblijven momenteel voor vijf maanden in Tanzania voor vrijwilligerswerk.
Ze zijn duidelijk niet bang uitgevallen, Milou Dingen en Indy Suijkerbuijk, beiden derdejaarsstudent Verpleegkunde van Fontys Hogeschool Mens en Gezondheid (FHMG) in Eindhoven. Ondanks een negatief advies vanuit hun opleiding en ondanks het zeer schimmige coronabeleid in Tanzania, besloten zij toch naar het Oost-Afrikaanse land af te reizen: de beoogde buitenlandstage werd dan vrijwilligerswerk.
“Een week voor ons vertrek kregen we vanuit de opleiding het advies om niet te gaan”, vertelt Milou vanuit hun tijdelijke huis in Tanzania. “Maar de plannen waren op dat moment al zeer concreet en de contacten met de vrijwilligersorganisatie Volunteer in Tanzania gelegd. Vandaar dat we besloten om toch te gaan.”
Eigen verantwoordelijkheid
Op 3 februari vertrokken ze op eigen verantwoordelijkheid naar Arusha, een stad in het noorden van Tanzania. Daar werken ze nu al ruim twee maanden als vrijwilligers in het Meru District Hospital. Eerst op de premature unit, waar te vroeg geboren baby’s worden verzorgd en later op de afdeling pediatrie (algemene kindergeneeskunde).
Spijt dat ze zijn gegaan hebben ze zeker niet, benadrukt Indy. “We hebben al zoveel gezien en zoveel meegemaakt. Het is echt een geweldige belevenis. Zowel qua werk als qua reiservaring.”
Geen coronamaatregelen
Van corona merken ze weinig in Tanzania, waar de sterfte- en besmettingscijfers sinds mei vorig jaar niet meer worden bijgehouden. Milou: “De meeste mensen doen alsof het niet bestaat. Er wordt niet getest en er zijn geen maatregelen genomen vanuit de overheid. In de ziekenhuizen is het ook relatief rustig, dus het lijkt hier niet zo te spelen.”
Toch is er volgens Indy de laatste maand wel wat veranderd na de dood van president John Magufuli, die bekend stond als de meest uitgesproken coronascepticus in Afrika. “De nieuwe president, Samia Suluhu Hassan, erkent het virus in ieder geval wel. Dat is al een hele verbetering.”
Het goede voorbeeld
Zelf geven ze het goede voorbeeld door in het ziekenhuis altijd een mondkapje te dragen, maar verder zien ze die weinig in Tanzania. Bang voor het virus zijn ze overigens allebei niet. “Je hebt hier zoveel ernstige ziektes waar je veel zieker van kunt worden. Dan is corona opeens niet zo’n issue meer”, stelt Milou.
De gezondheidszorg in Tanzania is volgens Indy en Milou overigens niet te vergelijken met die in Nederland. Milou: “Je doet hier in het ziekenhuis duidelijk een stap terug in de tijd. Er zijn veel minder middelen en er is minder kennis. Er wordt wel hard gewerkt om kennis uit het buitenland te halen, maar veel onderzoeken en behandelingen kunnen hier simpelweg niet betaald worden.”
Mede daarom vinden ze het fijn om als vrijwilligers een steentje bij te dragen aan de gezondheidszorg in Tanzania. En ook na hun studie zien ze een functie in het buitenland wel zitten. “Misschien wel voor Artsen zonder Grenzen”, zegt Milou.
7 juli terug
Als alles volgens plan verloopt, vliegen de studenten op 7 juli terug naar Nederland. En door bemiddeling van Simone Egberts, coördinator buitenlandstages bij FHMG, mogen ze alsnog bewijslast inleveren om kans te maken op de 26 studiepunten die met een buitenlandstage zijn gemoeid.
Dat vinden ze uiteraard fijn, maar daar was het ze niet om te doen. “We wilden allebei zó graag gaan, dat we sowieso waren gegaan. Daar hadden we zelfs een half jaar studievertraging voor over gehad”, verduidelijkt Indy. [Ivo van der Hoeven]