Sinterklaas en luie dichters
Toen ik 13 was, maakte ik mijn eerste Sinterklaasgedicht voor een wat minder rijkelijk bedeelde tante. Volgens de overlevering ging dat gedicht ongeveer zo.
‘Daar ligt ze dan te dromen
Ze draait heen en ook weer terug
Maar het antwoord wil niet komen
Lig ik op mijn buik of op mijn rug?’
Het leidde tot een lach en een traan, maar niet zoals het bedoeld was. Maar goed, ik was nog jong. Ik werd er beter in. Jarenlang maakte ik het legendarische, subtiel schurende, Sinterklaasgedicht voor de IT-afdeling van Fontys.
Waarom vertel ik dit? Nou, omdat de laatste tijd mensen mij trots mededelen dat ze ChatGPT gaan gebruiken. Dan hoeven ze zelf niet meer te dichten. Daar hebben ze namelijk een hekel aan. Of ze kunnen het niet. Ik denk dat die mensen er niets van begrijpen. Sinterklaas gaat namelijk niet over efficiëncy. Het gaat niet om het gedicht, maar om je best doen voor iemand anders. Licht dichten je niet zo, ga dan knutselen of koop een bijzonder cadeau. En vind je je best doen voor een ander: dat is geweest, misschien is Sinterklaas dan niet jouw feest.
In huize Van der Vorst mag je best online rijmwoordenboeken gebruiken, maar heerst een streng verbod op dichten met ChatGPT. Sinterklaasgedichten horen krom te zijn, geforceerd, vol rijmdwang en soms misplaatst. Satisfyer rijmt prima met airfryer en blyer.
Alles is beter dan elkaar gepolijste gedichten voorlezen, die berekend zijn door een computer. Dat lijkt me het tegenovergestelde van een heerlijk avondje.
Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys hogescholen ICT en Engineering en is auteur van diverse boeken, waaronder Digitale Gremlins. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.
Was dit ook een soort mini gedicht?
Want volgens mij en 'who wants to know?',
en zeker... dit doet mij pijn,
schrijf je 'Ligt dichten je niet zo...' maar zo,
edoch, ik wil niet die ene muggenzifter zijn!
Eén redactie die niet kan spellen
Is als een ai die niet kan tellen
Heerlijk die visie op het leven! Hahahaha...ga zo door...zegt Sint..
Een tikje eigenwijs, met mening en welsprekendheid gereedjes.
Maar nu met Sinterklaas voor de deur, vol traditie en plezier,
Vindt Rens dat een gedicht uit ChatGPT niet hoort, toch hier.
“Toch geen hulp van kunstmatig brein,” zo zegt hij vastberaden,
“Een Sinterklaasgedicht moet uit eigen brein ontsprongen raden!”
Maar zie, dit jaar is anders, 't moet je niet verdrieten,
Want dit gedicht komt voort uit eigen hand, zonder ChatGPT's genieten.
Met Rens als inspiratie, laten we 't verder rijmen,
Een ode aan eigen woorden, dat zal niet verblijmen.
Dus hierbij een Sinterklaasgedicht, geheel authentiek,
Gemaakt zonder technisch vernuft, maar vanuit mijn eigen kritiek.
Rens, met kennis en ideeën steeds paraat,
Soms een tikkeltje eigenwijs, doch altijd met goede raad.
Dit Sinterklaasfeest, een tijd van pret en licht,
Geniet ervan, zonder al te veel kritisch gericht.
Dus hierbij, zonder ChatGPT's assistentie,
Een gedicht dat niet stoelt op kunstmatige intelligentie.
Geniet van deze tijd, vol warmte en veel gezelligheid,
Want dit gedicht is puur, zonder enige technische geleid'.
Laat de traditie stralen, zonder enig digitaal geraamte,
Sinterklaasgedichten, recht uit het eigen brein, zonder dataframe.
Met Rens in gedachten, zonder hulp van deze AI,
Vier dit feest en wees vrij, zonder technologie nabij.
*asking for a friend
Hire Hans