Eindhoven,
14
november
2022
|
16:40
Europe/Amsterdam

Sigaarrokende bestuurders blijken onruststokers

Een schilderij met sigaarrokende mannen is na klachten verwijderd uit een ruimte van de Universiteit Leiden. De vrouw die er aanstoot aan nam, krijgt een stroom aan hatelijke berichten.

Op het schilderij van kunstenaar Rein Dool, dat in de jaren zeventig gemaakt is, staat het toenmalige college van bestuur van de Universiteit Leiden. Promovendus Elina Zorina vroeg op Twitter wat ze ervan moest denken. Ze vond het signaal niet helder. Zou er niet een ironische of zelfkritische aantekening naast moeten hangen, vroeg ze zich af.

De decaan van de faculteit Rechtsgeleerdheid, Joanne van der Leun, antwoordde dat er veel discussie over het schilderij was. Wat haar betreft kon het van de muur. Twee dagen later twitterde ze een foto van de verwijdering.

Dat deed wat wenkbrauwen fronsen. Zo vroeg hoogleraar natuurkunde Sense Jan van der Molen of het schilderij echt “bij de eerste de beste klacht” weg moest. “Ik heb het zelf altijd gezien als een vorm van cynisme en subtiel artistiek protest tegen vergaderende sigaarrokende heren in pak.” Maar er zou dus al langer discussie over zijn.

Al snel kwam er een stroom aan hatelijke berichten op gang over ‘woke’ en ‘buitenlanders’, met hier en daar de opmerking dat je heel voorzichtig moet zijn met het verwijderen van kunst. [HOP]

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Bastiaansz. Z.
07
April
2023
Opvallend toch de vraag van de promovendus "wat ze ervan moet denken!" Moet je van alles iets denken? Van wie moet je er iets van denken? En dat "moeten" denken, is dat een sturende waarheid en bestaat en één criterium waaraan dat moeten voldoet? Is er één waarheid over dat schilderij dat je denken stuurt of zou moeten sturen?
Of vraagt ze indirect D'66 om raad? Die weten op de één of andere manier wat goed en fout is, maar staan dan tenminste nog één foutje per burger toe. Als deze schilder al iets "fout" deed in zijn observatie van een situatie zoals die toen was, dan zou je daarover in een beetje normaal functionerende democratie van mening moeten kunnen verschillen. Dat juist een universiteit alle discussie uit de weg gaat en onmogelijk maakt door het simpelweg verwijderen van het object van discussie, maakt de weg vrij naar woke boek - en schilderijverbrandingen, simpelweg omdat de kunstenaar "vergaat" om de "juiste" uitleg bij het kunstwerk te geven en de beschouwer daarom niet weet wat hij ervan moet denken (om er zeker van te zijn niet gecanceld te worden door "woke" "groepsgenoten.") Waar leidt zo'n universiteit toe op als een promovendus vraagt wat ze eigenlijk moest denken en de decaan toont dat er dus één woke kijk op - en waarheid over een kunstwerk bestaat en dat ze die moet denken? Einde aller discussies? Wat gebeurt er op de Universiteit Lijden als er in haar gebouwen een abstract kunstwerk ontdekt wordt?