Seksuele voorlichting voor blinden dankzij speciale pop
Hoe leer je alles over seks als je een visuele beperking hebt? Mensen die kunnen zien, leren grotendeels door middel van visuele informatie. Maar die informatie missen blinde mensen. Speciaal voor hen hebben vijf ICT-studenten daarom een ‘aanraakpop’ gemaakt.
Het project ging in oktober van start en ontstond vanuit een vraag van Dilana Schaafsma, als lector betrokken bij de onderzoekslijn ‘Gezond seksueel opgroeien’ en het daarbij horende onderdeel ‘Seksualiteit en visuele beperking’. “Ze vroeg of we een applicatie wilden maken waarmee blindgeboren mensen seksuele voorlichting kunnen krijgen”, vertelt één van de vijf betrokken studenten. [Tekst gaat verder onder de afbeelding]
“Er bestaat een website met daarop seksuele voorlichting voor jongeren”, vult docent Erik Heijliger aan. “Het was de bedoeling om deze informatie ook voor mensen met een visuele beperking beschikbaar te maken. De studenten hebben dat voor elkaar gekregen door niet alleen een applicatie te maken, maar ook een aanraakpop.”
De pop is gemaakt met een 3D-printer en bevat sensors die gelinkt zijn aan de applicatie. Als de borst van de pop bijvoorbeeld wordt aangeraakt, gaat de app ‘praten’ en krijg je allerlei informatie over dat lichaamsdeel. Ook is het mogelijk om een quiz te doen. ‘Raak één van mijn schouders aan’, zegt de pop dan. Of: ‘Waar zit mijn vulva?’ “Op deze manier kunnen mensen met een visuele beperking meer leren over het menselijke lichaam.” [Tekst gaat verder onder de afbeeldingen]
Verschillende mensen uit de doelgroep hebben de pop al uitgeprobeerd. De reacties zijn lovend, maar er zijn ook dingen die beter kunnen. “Dit exemplaar kan absoluut helpen bij het bieden van informatie over seks. Het kan jongeren dingen over hun seksleven beter leren begrijpen. Maar de pop is nog niet compleet. Voor ons loopt het project ten einde, maar een volgende groep studenten gaat aan de slag met een grotere pop die ook een hoofd, armen en benen zal bevatten", aldus een van de vijf ICT-studenten.
De basis staat er, de toevoegingen komen later. Docent Heijliger: “Deze groep studenten vond het in het begin een tikkeltje ongemakkelijk om met dit onderwerp aan de slag te gaan – praten over vagina’s en testikels voelde misschien vreemd – maar na drie maanden hebben ze een mooi eindresultaat neergezet. Ze zijn met niks begonnen en hebben alles helemaal zelf gedaan. Van het 3D-printen van de pop tot het maken van de sensors en de applicatie.” [Karen Luiken]
Het verschil tussen wat bij het vrouwelijk prototype of bij het mannelijk prototype betast mag worden vind ik te groot. Ik mag hopen dat dit rechtgetrokken wordt voordat blinde mensen hiermee aan de slag gaan?
Zaten er ook vrouwen in het docententeam?
Succes met verdere ontwikkeling.
En over de mannelijke torso. Dit was het eerste prototype om te kijken of het concept überhaupt werkt. Deze was gratis ergens opgehaald via Marktplaats. Het was een oude paspop. We hadden toen dat mooie 3D geprinte model nog niet. Ook weer een hele praktische keuze dus. Maar mocht je nog toevallig een model hebben liggen die wat meer gemiddeld is, dan laat het ons weten! (digitale file mag ook)
Dit vanwege de perfectie in de 3D representatie waarmee deze jongeren als eerst worden geconfronteerd.
Net zoals ziende jongeren sterk beïnvloed worden door perfecte mediabeelden geven deze modellen een eerste denk-(voel) kader. Hoe logisch ook, praktische bezwaren als tussenruimte tussen de benen, zouden dan niet de doorslag moeten geven in ontwerpkeuzes, sexuele gezondheid mag dan voor gaan. Bij de ontwerpopleiding Art Communication & Design werken we al 5 jaar in de studio Sexperience, ook interactie en ontwerp. Hierin worden voorafgaand ook lessen gegeven over beeldvorming en stereotypering. Ontwerpenuitingen zijn zeer divers. Daar zit ook een prachtig uitgewerkte catalogus van allerlei vormen en maten in om de inspiatie te voeden. :-)