Postcovid beperkt studie en werk bij Fontys

Corona lijkt voor velen alweer lang geleden. Dat geldt niet voor mensen die met postcovid kampen. Ook binnen Fontys worstelen studenten en medewerkers nog altijd met de gevolgen van een besmetting. Het is onduidelijk waar zij tegenaan lopen en waar zij behoefte aan hebben. Reden om een onderzoek te starten.

Even wat cijfers op een rij: naar schatting hebben 450.000 Nederlanders postcovid. 90.000 mensen zijn ernstig beperkt. Fontys telt ongeveer 40.000 studenten en 5.000 medewerkers. Hoeveel van hen kampen met postcovid en tegen welke beperkingen lopen zij aan? Daar gaat een onderzoeksgroep van Fontys Paramedisch zich over buigen. Daarna wordt het onderzoek buiten Fontys voortgezet.

Het promotieonderzoek wordt geleid door Leoni van Dijk. De docentonderzoeker van Fontys Paramedisch merkt op dat er inmiddels veel studies zijn verschenen over postcovid, maar dat er amper onderzoek is gedaan naar de impact ervan onder jongvolwassenen. “Dat is onze doelgroep. Daarom zien we het als onze maatschappelijke opdracht om hier praktijkgericht onderzoek naar te doen.”

Doel is om meer inzicht te krijgen in de klachten en de dagelijkse beperkingen. “Wat is de impact op de kwaliteit van leven van studenten? Tegen welke uitdagingen lopen ze aan? Welke ondersteuningsbehoeften hebben zij? Daarbij richten we ons op de sociale, emotionele en fysieke beperkingen die zij ervaren”, aldus Van Dijk. “Als we meer inzicht krijgen in hun beperkingen en behoeften, kunnen we betere ondersteuning bieden.”

Onvoldoende gehoord
Bij postcovid gaat het om aanhoudende klachten als vermoeidheid, problemen met het verwerken van prikkels, hoofdpijn, kortademigheid bij inspanning, verminderde reuk, spierpijn en slaapproblemen. Uit eerste gesprekken met verschillende medewerkers en studenten blijkt dat de doelgroep binnen Fontys zeer divers is en uiteenlopende ervaringen en behoeften heeft rondom de gezondheid. Volgens Van Dijk voelen veel jongvolwassenen met postcovid zich onvoldoende gehoord.

Dat geldt ook voor deeltijdstudent Bart Wijten. Hij volgt de opleiding tot Leraar Consumptieve Technieken bij Fontys. “In eerste instantie stuitte ik op veel onbegrip, vooral vanuit mijn werkgever. Ze dachten dat de klachten werden veroorzaakt door een burn-out die ik eerder heb gehad. Maar voor mij waren de klachten die ik overhield na corona heel anders. Uiteindelijk is mijn contract niet verlengd.”

Bart was een van de eerste in Nederland die besmet werd met het virus. Er was toen nog maar weinig over bekend. “Ik was jong en iedereen dacht dat ik wel beter zou worden. De focus lag vooral op oudere mensen.” Weken werden maanden en maanden werden jaren. Nog altijd kampt de deeltijdstudent met vermoeidheid, benauwdheid en concentratie- en geheugenproblemen

Balansen
Toen corona hem in zijn greep kreeg, zat Bart in zijn derde studiejaar. Hij werkte drie dagen op een school en ging één dag naar school, de andere dagen studeerde hij. Dat veranderde doordat zijn klachten niet overgingen. Het eerste jaar na de besmetting kon hij helemaal niets, het jaar erna werkte hij een halve dag, vorig jaar werd dat anderhalve dag en inmiddels zit hij in zijn oude ritme. “Maar het is elke dag ‘balansen’ om mijn dagen door te komen.”

Hij is nog even ver met zijn studie als voor corona. Toch is Bart vastbesloten om zijn opleiding af te ronden. Daar heeft hij wel de hulp van Fontys bij nodig. “Wat ik fijn vind is het regelmatige contact met de decaan. En ik word begeleid door een studentpsycholoog, maar die zie ik weinig omdat deze het erg druk heeft. Waar ik nu tegenaanloop, is dat mensen aan de buitenkant niet zien wat er met me aan de hand is. Docenten weten wel dat ik postcovid heb, maar vergeten dat ook snel weer.”

Enquête
De onderzoeksgroep van Leoni van Dijk heeft al een eerste aanzet gemaakt naar het promotieonderzoek. Noah Bongers, student fysiotherapie, heeft een enquête opgesteld en deze is verspreid onder studenten en medewerkers van Fontys. De vragen gaan onder andere over lichamelijke klachten, zorgbehoefte, mentaal welbevinden, het dagelijkse leven en participatie. “Het doel van de vragenlijst is om de grootte van het probleem binnen onze organisatie in kaart te brengen”, aldus Van Dijk.

Ook Bart heeft de vragenlijst ingevuld. Hij wil graag meewerken aan het onderzoek, zodat de situatie van studenten en medewerkers met postcovid verbeterd kan worden. “Ik kan nu niet bij iedereen op begrip rekenen. Dat snap ik ook wel. Maar het voelt heel eenzaam. Ik sta wel ingeschreven, maar wordt onvoldoende gezien en gehoord. Ik wil graag weer als volwaardige student worden gezien, mijn bachelor halen en de docent worden die ik voor ogen heb.” [Marieke Verbiesen]