Eindhoven,
01
november
2018
|
16:26
Europe/Amsterdam

“Ouderen en studenten hebben veel raakvlakken”

Hoog tijd voor aangepaste praktijklokalen

Ouderen zijn ‘pessimistisch’, ‘niet flexibel’ en bovenal ‘enorm klagend’. Het is slechts een greep uit de reeks vooroordelen, waardoor veel verpleegkundestudenten ouderenzorg mijden. Fontys-student Teun Toebes weert zich tegen genoemde clichés. “Ouderen blijven op een bepaalde manier ondeugend”. Maar hij vindt ook dat het hoog tijd wordt voor aangepaste praktijklokalen en keuzemodules.

Bij de start van de landelijke publiekscampagne ‘Ik Zorg’ vertelt Teun Toebes waarom ouderenzorg zo bijzonder is. Op allerlei manieren brengt hij dat onder de aandacht. Zo presenteerde Toebes dit voorjaar met medestudenten het plan ‘kleurrijke ouderen’ aan het ministerie van Volksgezondheid.

STEUN en toeverlaat
Verpleegkundestudent Teun Toebes miste in het eerste jaar van zijn opleiding creativiteit en ging daarom op zoek naar uitdaging. Resultaat: zijn YouTube-kanaal ‘STEUN en toeverlaat’. Op beelden is te zien hoe de 19-jarige activiteiten voor ouderen met dementie organiseert en taboes zoals seksualiteit bespreekbaar maakt.

“Met de video’s wil ik een positieve bijdrage leveren aan de zorg van mensen met dementie. Ik wil dat ouderen op een waardige en gepassioneerde manier oud mogen worden”, aldus Toebes.

Persoonlijke band
Tijdens zijn stage in een psychogeriatrisch verpleeghuis in de regio Eindhoven ontdekte de derdejaars aan de Fontys Hogeschool Mens & Gezondheid zijn affiniteit met ouderen. “Ik heb destijds een persoonlijke band opgebouwd met een van de patiënten. Vanaf het allereerste moment was hij mijn maatje.

Elke keer wanneer ik in het verpleeghuis was, klopte ik even op zijn deur. Omdat ik een van de weinige jongens was die in het verpleeghuis werkte, mocht ik altijd zijn snor bijknippen. Later, op zijn begrafenis, is een van mijn video’s afgespeeld. Dat vond ik echt een eer.”

 

“Ik leef van dag tot dag, net als mensen met dementie"
Teun Toebes

De passie van Toebes voor ouderenzorg ontstond niet in de Eindhovense collegezaal. “In de praktijk leer je naar mijn mening het meest en ontdek je of een bepaalde richting bij je past.” Ook heeft volgens hem de opleiding in de eerste twee studiejaren te weinig aandacht besteed aan de ouderenzorg. Waarom? Dat is hem niet duidelijk.“De doelgroep wordt steeds groter, er is sprake van vergrijzing. De aandacht voor dit deel van de zorgsector zou juist sterk moeten groeien.”

Praktijklokalen
Toebes noemt de praktijklokalen op de Fontys-hogeschool als voorbeeld. “Ze zijn allemaal in de ziekenhuissetting gebouwd. De opleiding zou juist de ogen van studenten ook moeten openen als het gaat om invulling van zorg aan ouderen.” Wat hem betreft zou de komst van nieuwe praktijklokalen hier zeker bij helpen.

Ook pleit hij ervoor om in het tweede leerjaar een keuzemodule Ouderenzorg te creëren. “Die mogelijkheid ontbreekt nu, terwijl studenten wel kunnen kiezen uit onder meer mindfulness en kraamzorg. Ik vind dat de opleiding studenten breder moet steunen bij de ambitie die ze hebben voor hun plek in de zorg.”

Ondeugend
Voor Toebes zelf is die richting al duidelijk. “Er zijn zoveel raakvlakken tussen ouderen en jongeren. Ouderen blijven op een bepaalde manier ondeugend. Velen zien ze vaak als somber en negatief, maar geloof mij: ouderen begrijpen een bepaald type grap net zo goed als wij, studenten.”

Uiteraard weet Toebes van de negatieve verhalen als het gaat om ouderenzorg. Zelf heeft hij echter in het werkveld tot nu toe alleen goede ervaringen gehad. “Ik werk met ouderen die dementie hebben en daarbij geldt: je oogst wat je zaait. Oftewel: je neemt mensen mee in je eigen sfeer. Ik sta optimistisch in het leven en betrek graag anderen bij die positieve vibe.

Wanneer ik met patiënten praat, probeer ik in de gesprekken altijd humor te laten terugkomen.” In de ogen van Toebes is dit aspect ontzettend belangrijk in de zorg. “Samen lachen geeft een gevoel van verbondenheid.”

Van dag tot dag
Over de vraag of hij zichzelf over tien jaar nog steeds in de zorg ziet werken, hoeft hij niet lang na te denken. “Ik leef van dag tot dag, net als mensen met dementie. Maar zoals het er nu naar uitziet, wil ik mijn leven lang iets met deze groep mensen en hun naasten blijven betekenen.

Een verpleeghuis is immers de laatste plek waar iemand zijn leven nog invulling kan geven. Iedere dag patiënten blijven prikkelen, voor mij zit daar de grote uitdaging in.” [Femke Molenaar]

Teun Toebes laat door middel van video’s en persoonlijke verhalen de veelzijdigheid van de zorg zien. Benieuwd? Neem een kijkje op zijn website STEUN en toeverlaat.