Eindhoven,
04
juni
2018
|
09:58
Europe/Amsterdam

Op bezoek

Je kunt dan wel ’t hele jaar columns schrijven maar je moet je ook maar eens laten zien op de campus. Dat is niet wat ik dacht maar wat ik wel uit het gesprek met mijn opdrachtgever opmaakte. Tussen de regels door dan. Want mijn opdrachtgever en ik zijn erg goed in tussen de regels. Daar is het ook het leukste. Net zoals dat maaiveld; er boven zijn de spannendste feestjes.

Goed, dus ik naar de campus. Het ging al fout in de bus. Een bus is heden ten dagen een zo geavanceerd voertuig dat een buschauffeur niets meer hoeft te doen. Ja, gas geven, beetje remmen en een stiekeme scheet laten, dat is ’t wel. Ik vroeg wat info aan hem omdat OV9292 niet helemaal helder was. “O, dat wee’knie. Da ziedde vanzelf. Denk ik. Nie?” Ik keek hem aan. Toen liet hij dus die stiekeme scheet. Anyway, ik zag het - conform zijn professionele advies - niet vanzelf want ik arriveerde weliswaar op het goede moment maar op een verkeerde plek.

Mijn opdrachtgever pikte me met zijn fiets op. Daarna bezochten we een gebouw dat bevolkt was met (let op, ik heb het over jullie), goedgeluimde, lachende, energieke, dynamische, hippe, vriendelijke en beleefde jongens en meisjes die zich (blijf opletten, ik heb het nog steeds over jullie) studenten noemden. Ik was blij, ik was verrast, ik had er zin in, (en let nu helemaal op want ik heb ’t ontzettend over jullie) ik hou van jullie.

Word geen buschauffeur!

Luc de Graaf speelt in het theater, schrijft verhalen en maakt korte filmpjes.