Neurotechnologie in de klas

Ik denk sneller dan ik typ. Deze column bijvoorbeeld is al af, maar ja, mijn gedachten komen via een toetsenbord op papier. Onhandig. Waarom kan dat niet rechtstreeks, vraag ik me regelmatig af. En dus volg ik alle ontwikkelingen op het gebied van neurotechnologie op de voet.
Of op de hersenen.

Neurotechnologie maakt het bijvoorbeeld mogelijk dat verlamde mensen een cursor bedienen met hun hersenen. Je stelt je voor dat een cursor naar rechts gaat, je hersenactiviteiten worden geregistreerd, en de volgende keer herkent de computer je gedachte en gaat de cursor daadwerkelijk naar rechts. Het nadeel hiervan is dat de interface rechtstreeks op je hersenen aangesloten moet worden. Prima als je verlamd bent, maar anders een beetje drastisch.

Maar er is vooruitgang. Neem het bedrijf Neurable, dat een spel heeft ontwikkeld dat je met je hersenen bestuurt. Je zet een VR/EEG-helm op en je ziet een balletje liggen. Dan denk je heel hard: ik wil het balletje oppakken. En verdomd, dat werkt. Slimme algoritmen vertalen de electronische hersensignalen in opdrachten.
Binnenkort in een webwinkel bij u in de buurt.
In Japan brengt Neurowear al jaren werkende producten op de markt. Hun bestseller: de kattenoortjes. Ben je alert en geconcentreerd dan gaan de oortjes omhoog. Ben je verveeld, dan hangen ze. Japanners gebruiken het als hulpmiddel bij het daten, maar ik zie toepassingen in het onderwijs. Staan de oortjes omhoog, dan is de klas bij de les. Kun je als docent weer eens lekker ouderwets zeggen: klas, spits de oren!

Rens van der Vorst is technofilosoof, hoofd IT Innovatie bij Fontys en auteur van 'Appen is het Nieuwe Roken'.