Eindhoven,
28
mei
2018
|
11:00
Europe/Amsterdam

Mislukt

Het passend onderwijs is mislukt. Het leek zo mooi, ’n jaar of wat geleden. Allerlei hulpverleners zouden het onderwijs in de vaart der volkeren zo passend maken, dat iedereen hetzelfde kwaliteitsjasje zou kunnen dragen. Fysiotherapeut, psycholoog, diëtist, docent, jeugdhulpverlener; er kwam nog net geen onderwijstraumahelikopter aan te pas.

Maar het hele project mag als mislukt worden beschouwd. Uithuilen en opnieuw beginnen. Maar waar ging het nou eigenlijk mis? Nou, er was geen rekening gehouden met ouders. Er zijn namelijk best wel veel vaders (en ook moeders maar dan veel minder) die eigenlijk helemaal geen kinderen willen hebben maar dat pas beslissen als die kinderen er al zijn.

Zo’n vader die rond zijn veertigste levensjaar zich toch maar door een jongere dame wil laten bekoren. Die zijn o zo belangrijke baan als kantoorlul of directiebehang belangrijker acht dan zijn kinderen die wachten op papa die het later, veel later, te laat of nooit nog ’s een keertje goed maakt met een levenloos cadeau: een saai weekend naar New York of een rode Mini Cooper. 'Ik heb vaak aan je gedacht, schat, de afgelopen 24 jaar, maar ja, druk druk druk. Je weet hoe dat gaat.'

Nee, dat weten die kinderen niet, onderknuppel. Als je geluk hebt, hebben die kinderen zich niet al te vaak afgevraagd waarom ze d’r überhaupt zijn. En hopelijk worden ze zelf later niet zo’n eikel. Passend onderwijs is alleen mogelijk bij passende ouders.