Eindhoven,
31
oktober
2019
|
12:03
Europe/Amsterdam

‘Mijn coming out ging in fases’

Tijdens een van zijn stages werd bij pedagogiekstudent Gino Lokhorst (26) benadrukt dat hij zijn homoseksualiteit beter voor zich kon houden. “Het was een school met veel kinderen met een andere religie of cultuur, dus ze waarschuwden me voor vervelende reacties. Ik snapte het wel, maar toch hield ik daar een heel vervelend gevoel aan over, omdat ik mezelf niet kon zijn.”

Fontys besteedt deze donderdag in een Dialoogsessie aandacht aan LHBTI’ers die bij Fontys werken of studeren (zie kader). Naar aanleiding van deze sessie interviewt Bron deze week drie studenten uit deze groep. Vandaag deel 2: Gino Lokhorst, student aan Fontys Hogeschool Pedagogiek.

Hoe en wanneer besefte je dat je op mannen valt?
“In 3 havo kwamen een paar oudere jongens in de klas die waren blijven zitten en met een van hen kreeg ik contact. Dat vond ik heel interessant en ik dacht in eerste instantie dat ik tegen hem opkeek omdat hij ouder was. Maar langzamerhand realiseerde ik me dat het meer was.

Toen ben ik online op onderzoek gegaan en heb een aantal fora gevonden waar ik in contact kwam met andere homo’s. Dat vond ik wel spannend.”

Heb je daarna lang gedaan over je coming out?
“Bij mij ging het in fases. Eerst heb ik het verteld tegen een collega van mijn bijbaan, maar die vertelde het meteen door aan andere collega’s, dus toen ben ik weer dichtgeklapt. Vervolgens heb ik het op mijn vijftiende tegen een vriendin uit mijn klas gezegd en zij heeft me ook heel erg geholpen om het weer aan anderen te vertellen.

Daarna duurde het nog twee jaar voordat ik mijn moeder op de hoogte bracht en pas op mijn twintigste durfde ik er met mijn vader over te praten.”

Waarom vond je het gesprek met je vader extra lastig?
“Dat kan ik zelf eigenlijk ook niet goed uitleggen. Ik denk omdat hij een man is en vooral omdat hij mijn vader is. Terwijl hij meerdere keren heeft laten blijken dat hij daar geen problemen mee had hoor.Ik bedoel; ik speelde vroeger met barbies en trok jurkjes aan, dus mijn ouders hadden heus wel iets in de gaten.

Maar toch vond ik die erkenning naar hem toe extra lastig. Ik heb zelfs mijn eerste liefde laten gaan omdat ik het toen nog niet aan mijn vader had verteld.”

Vertel jij op je stagescholen dat je homoseksueel bent?
“Ja, want ik heb zelf ervaren hoe lastig het is om tijdens je middelbare schooltijd ‘anders’ te zijn. Je wilt op die leeftijd niet te veel anders zijn, dus dan is het heel fijn als een docent daar open over is.

Aan het begin van mijn huidige stage heb ik in al mijn klassen gevraagd of de leerlingen wilden opschrijven welke eerste indruk ze van mij hadden. In twee van de acht klassen stond onder andere het woord homo op het bord. Zonder enig oordeel, heel fijn. In de andere klassen heb ik het zelf verteld en ook daar was het geen enkel probleem.”

Heb je ook weleens weerstand ervaren?
“Nou, tijdens een mijn stages werd benadrukt dat ik mijn homoseksualiteit beter voor me kon houden. Dat was een school met veel leerlingen met een andere religie of cultuur, dus ze waarschuwden me voor vervelende reacties. Ik snapte het wel, maar toch hield ik daar een heel vervelend gevoel aan over, omdat ik mezelf niet kon zijn.

Ook omdat ik ooit ergens heb gelezen dat 10 procent van de mensen homoseksueel is, realiseerde ik me dat dat dus ook voor tientallen kinderen op die school geldt. Waarschijnlijk was het voor hen heel waardevol geweest als ik daar eerlijk over kon zijn.”

Wat zou Fontys kunnen doen voor LHBTI’ers?
“Ik wil graag benadrukken dat ik op mijn opleiding en onder mijn studiegenoten helemaal op mijn plek ben. Dus dat is super. Maar terugdenkend aan die vervelende stage-ervaring zou het misschien een goed idee zijn als Fontys daar wat meer oog voor heeft.

Er is geen checklist waarop je ervaringen kunt invullen of zo. En dat hoeft echt niet specifiek over LHBTI’ers te gaan, ik kan me voorstellen dat iemand die om een andere reden anders is, ook tegen dingen aanloopt tijdens een stage. Dat is toch je eerste kennismaking met het werkveld en als je je op zo’n plek niet prettig of veilig voelt, kun je je ook niet ontwikkelen.” [Anke Langelaan]

Lees ook deel 1, het interview met Janne de Wit: ‘Docentenopleiding moet meer aandacht besteden aan homoseksualiteit’.

Reacties (0)
Bedankt voor uw bericht.