Melancholisch drijfhout
Ik word een beetje melancholisch van de coronacrisis. Ik durf zelfs te zeggen dat ik een emotioneel stuk drijfhout ben geworden. Met als enig vooruitzicht dat ik als aangespoeld wrak eindig. Ik kan me namelijk de tijd niet meer herinneren dat ik in de kroeg stond of in een restaurant zat. Deze quarantaine duurt pas een kleine twee maanden, maar ik ben het normale leven al helemaal vergeten.
Ik ben vergeten hoe winkels er van binnen uit zien. En wanneer ik een film kijk, raak ik zelfs geïrriteerd als mensen dicht bij elkaar staan. Dan schreeuwt mijn brein: '1,5 meter!' Alles dat ooit normaal was, is nu gek. En andersom. Ik leef mee met mezelf, ook al heb ik helemaal niets te klagen.
Ik zwelg in zelfmedelijden, want af en toe heb je dat gewoon nodig. Ik leef ook enorm mee met alle studenten, die nu al helemaal geen normaal leven meer hebben. Die nu eigenlijk lallend in de kroeg zouden moeten staan of in de troep van hun kamer moeten leven. Maar die ook al een maand onder één dak zitten met hun ouders, niet drinken en niet ongezond leven.
En ik leef vooral met diegenen mee die nu hun scriptieverdediging moeten doen en die slagen. Je zou nu namelijk beter kunnen zakken en het over drie maanden opnieuw doen, zodat je tenminste een afstudeerfeest kunt geven waar daadwerkelijk mensen mogen komen.
Want ik zal je zeggen: dat is het beste, leukste en grootste feest dat je in je leven zult geven. Jarig word je ieder jaar en daar doe je niks aan. Dus dat zou niet het leukste feest van het jaar moeten zijn. Dat heb je niet zelf verdiend. Afstuderen wel. Na vier jaar zwoegen moet je een gigantische knalparty geven waar je de dag erna niets meer vanaf weet. Waar nog maanden over nagepraat wordt.
Dat wordt veel mensen ontnomen door covid en zelfs dáár word ik melancholisch van. Mijn diploma zit al zes jaar in mijn zak. Die knalfuif vergeet ik nooit meer. Alhoewel, als ik het normale leven al zo snel vergeet zal die herinnering ook ergens in de komende dagen verdwijnen…
Jacky Eickes is journalist, afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron en schrijft daarnaast ook elders al dan niet digitale kolommen vol.