Max helpt 'kwetsbare inwoners’: “Nooit een saaie dag”

Max Mourmans deed Social Work bij Fontys. In zijn werk bij stichting WIJeindhoven probeert hij kwetsbare inwoners van die stad zo goed mogelijk te helpen: “Soms moeten mensen even wennen aan zo’n jong gezicht.”

Wat doe je op een werkdag?
“Ik ga op huisbezoek bij mensen met een ondersteuningsvraag. Ze willen een bijstandsuitkering, hebben schulden of zijn op zoek naar hulpmiddelen als een scootmobiel. In zo’n gesprek check ik welke problemen er spelen en hoe we deze mensen ‒ ‘inwoners’ zoals wij ze noemen ‒ kunnen helpen. Daarbij staat zelfredzaamheid centraal; doel is om iemand snel weer op eigen benen te laten staan.

Als generalist maak ik een eerste indicatie van een probleem en de mogelijke oplossing. Net als een huisarts bieden wij eerstelijnshulp. Ik kijk eerst naar oplossingen in de ‘sociale basis’. Wat kan iemands eigen netwerk doen, welke initiatieven zijn er in de wijk, enzovoort. Zo nodig regel ik een aanvraag voor meer specialistische hulp.

WIJeindhoven is een uitvoeringsorganisatie voor de gemeente. We verzorgen de uitvoering van bijvoorbeeld WMO en Participatiewet. Veel regelgeving is ingewikkeld - wij proberen die te verhelderen en leggen de link met de leefwereld van inwoners.”

Hoe ging de overgang van studie naar werk?
“De opleiding Social Work is nogal praktisch. Je loopt vaak stage, waardoor je weet wat er op de werkvloer wordt gevraagd. Vanaf het derde studiejaar word je bovendien gestimuleerd om theorie gericht te vertalen naar de praktijk.

Een goed voorbeeld is de toepassing van gesprekstechnieken, zoals motiverende gespreksvoering. Heb ik nu dagelijks baat bij. Trouwens, ik ben hier begonnen als stagiair. Stuk voor stuk zaken die maken dat de overgang soepel verloopt.”

Wat heb je in je opleiding gemist?
“Er is weinig aandacht voor rapporteren, terwijl dat aspect in de zorgwereld een steeds grotere rol speelt. Alle contacten met inwoners moet ik vastleggen en verantwoorden in een dossier. Een ander ondergeschoven kindje is omgaan met weerstand, bijvoorbeeld agressie. In het curriculum was daar wel een module aan gewijd, maar je leerde weer niet hoe je er effectief mee kon omgaan.

Verder: vakken als sociologie zijn weliswaar interessant maar in mijn dagelijkse werk kan ik er weinig mee. Dat in tegenstelling tot het onderzoekend vermogen dat je bij Fontys wordt bijgebracht. Voor het maken van een indicatie is vaak research nodig.”

Wat maakt dit werk voor jou zo interessant?
“De variatie: er komen allerlei vragen op je af en het is een uitdaging om inwoners daarmee zo goed mogelijk te ondersteunen. Hierdoor, en door het contact met tal van mensen en instanties, heb je nooit een saaie dag.

Ik houd echt van de hectiek die bij dit werk hoort. Ook geeft het voldoening. Ondanks dat ik niet altijd kom met kant-en-klare oplossingen, kan ik mensen inzicht en duidelijkheid bieden. Dat helpt ze toch verder.”

Tevreden?
“Zeker, ik vind deze baan superleuk. Naast mijn werk doe ik de deeltijdstudie Management in de Zorg, maar niet omdat ik zo nodig iets anders wil. Ik ben nog jong, en het voelt goed om ook een beetje in de studiemodus te blijven.

Misschien wil ik in de toekomst toewerken naar de rol van bijvoorbeeld teamleider. Maar momenteel doe ik elke dag een schat aan ervaring op. Dat is belangrijk: juist in dit werk tellen vlieguren extra zwaar. Als 24-jarige krijg je al direct te maken met allerlei gevoelige kwesties en crisissituaties. Soms hoor ik dat ook terug, dat mensen even moeten wennen aan zo’n jong gezicht.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]