Lange leve de buurtapp

Er stond deze week een stukje in BN/De Stem over het succes van de Bredase Buurtapp. Het is dan ook een simpel concept. Buurtbewoners vormen een WhatsAppGroep en waarschuwen elkaar bij verdacht gedrag. Het gevolg: je voelt je onveiliger (dankzij al die berichtjes) maar je wijk wordt veiliger (tot 50 procent minder inbraken).

Zou dat komen omdat inbrekers wijken met WhatsAppgroepen mijden? Of wonen misschien de meeste inbrekers gewoon bij jou in de buurt?

De Nationale Politie is enthousiast. De wijkagent zit vaak ook in de WhatsAppgroep. Dat vind ik vreemd. Immers, onze overheid stelt ook in Europees Verband dat we binnenkort moeten voldoen aan de Algemene Verordening Gegevensbescherming waarin staat dat we veel zorgvuldiger moeten omgaan met onze persoonsgegevens. Zo is Fontys daardoor druk bezig met audits, privacy-impact-assessments, workshops, bewustwording, het aanleggen van registers en allemaal andere dingen die veel geld kosten. Geld dat niet naar onze studenten en docenten stroomt.

Maar zo wil onze overheid dat. Diezelfde overheid vindt het beschermen van buurten met WhatsApp dus een goed idee. Ik hoor u denken: WhatsApp, dat is toch die applicatie die het niet zo nauw neemt met de privacyregels? Zeker! Die applicatie die god-mag-weten-wat doet met je gegevens? Yep! Die je adresboek leegzuigt? Die metadata opslaat? Die van Facebook is? Die een minimale leeftijd heeft van 13 jaar, maar dat niet controleert? Die schermt met ellenlange gebruikersovereenkomsten? Die applicatie? Dat is hem!

En dus doe ik niet mee in de BuurtApp. Laat ze mijn TV maar jatten. Van mijn identiteit blijven ze af.

Rens van der Vorst is technofilosoof, hoofd IT Innovatie bij Fontys en auteur van 'Appen is het Nieuwe Roken'.