Eindhoven,
20
mei
2019
|
10:31
Europe/Amsterdam

Het leenstelsel van Damocles

Geld is altijd een soort probleem. Als je het niet hebt, heb je niks te verliezen en als je het wel hebt, ben je bang het te verliezen. Met soort probleem bedoel ik dat het abstract en onbeïnvloedbaar is. Geld heeft niet zoveel te maken met het aloude overlevingsmechanisme van fight or flight. Geld is als het weer; het is altijd en overal om je heen maar je hebt er uiteindelijk weinig invloed op.

Dat de overheid een leenstelsel voor studenten heeft ontwikkeld waardoor het lijkt alsof je er als 18-jarige wél invloed op hebt, is daarom op zijn minst moreel twijfelachtig te noemen. Je kunt daar tegenin brengen dat studenten op deze manier hun verantwoordelijkheden leren kennen maar de praktijk leert ons iets anders.

Die financiële verantwoordelijkheid komt steeds meer bij de ouders te liggen, merkte ik op een verjaardagsfeestje. "Mijn zoon reist overal naartoe, we laten hem veel vrij, hij geniet van het leven maar zijn focus moet op zijn studie blijven en daarom ondersteunen we hem financieel", hoorde ik een vader, niet zonder trots, beweren. Een bijbaantje was dus niet nodig. Veel andere ouders stemden in.
Maar naast de vader zag ik de moeder toch met lichte onrust in haar ogen.

Ik dacht bezorgd aan ons spaargeld en onze kinderen. Ik zag het pensioen van mijn partner al in rook opgaan omdat we onze kinderen natuurlijk alles toewensen behalve een staatslening die als een zwaard van Damocles de rest van hun leven boven de brave koppies van dochter en zoon hangen.
Over mijn eigen pensioen maakte ik mijn geen zorgen. Dat heb ik namelijk niet. Ik heb dus niets te verliezen. Maar of ik daar nou zo blij mee ben.

Luc de Graaf speelt in het theater, schrijft verhalen en maakt korte filmpjes.

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Margriet
20
May
2019
Goed gedaan Luc,