Gespreid bedje

Soms vraag ik me wel eens af wat ik met mijn leven aan het doen ben. Nee, ik zit niet aan de alcohol of de drugs. Ik ben niet aan het afglijden. Ik vind dat ik mijn leven prima op orde heb. Maar ik doe eigelijk niks met mijn bestaan. Ik besta en daar houdt het een beetje mee op.

Ik lees natuurlijk ook de verhalen op onze Bron-website en bij andere media. Over mensen die zich laten omscholen om in de frontlinies in het ziekenhuis te gaan werken, of mensen die studeren terwijl ze een meervoudig gehandicapt zoontje hebben en die dan alsnóg positief ingesteld zijn. 

Dan denk ik wel eens: wat doe ík eigenlijk met mijn leven? Ik werk, ik verdien geld, ik geef dat geld uit aan mezelf en that’s it. En af en toe maak ik de mensen om me heen aan het lachen. Ik geniet van mijn eigen leven en zorg dat ík het goed heb.

Maar hoe egoïstisch is dat? Ik help geen mensen, behalve mezelf. En soms voel ik me daar echt schuldig over. Ik kwam in een gespreid bedje terecht toen ik geboren werd. Ik zou graag willen kunnen zeggen dat ik bijvoorbeeld tijdens een stage humanitaire hulp heb geboden in een derdewereldland, maar ik heb andere keuzes gemaakt.

En dat is in principe niet erg. Maar nu ik gesetteld ben en rust heb gevonden, ben ik bang dat ik nooit meer iets goeds ga doen voor de wereld. Nooit meer naar het buitenland ga om mensen te helpen, alleen maar het vliegtuig instap voor zonvakanties. Omdat je anders dat warme, nieuw opgedekte, gespreide bedje - of in mijn geval boxspring - moet verlaten voor een kartonnetje op de grond. Bij wijze van spreken. En dat is spannend, eng en een risico.

Zo'n held ben ik niet, kan ik niet zijn of durf ik niet te zijn. Het enige dat ik goed doe nu, is dat ik de Nederlandse economie draaiende houd met mijn debiele koopdrang. En dat ik de verhalen opschrijf van degenen die wél verschil maken. Dat ik op zijn minst de schijnwerpers richt op degenen die dat voetlicht ook echt verdienen. Verder besta ik gewoon door. Adem in, adem uit. Tot ik op een dag misschien toch ineens iets onbaatzuchtigs doe. 

Jacky Eickes is afgestudeerd aan Fontys Hogeschool voor Journalistiek. Zij is redacteur van Bron en schrijft daarnaast ook elders al dan niet digitale kolommen vol.