Genderneutrale toilet
Als je de hele dag op je werk zit ontkom je er niet aan dat je daar af en toe het toilet annex WC moet bezoeken.
Vroeger zaten Romeinen zich gewoon naast elkaar te ontlasten, ondertussen gezellig babbelend over het weer of over de laatste bloederige show in het Colosseum. Vanwege redenen van hygiëne werd door hen het riool uitgevonden en uiteindelijk dus toiletten.
Nu ontlast je je het liefst in alle rust en privacy, vooral op je werk. Wat overigens wel lastig is als je op mijn Fontyslocatie naar het toilet moet. De toiletten doen denken aan die op een tweesterren camping; er is veel plastic, rondzwervende papieren handdoekjes en een soort open klapdeurtjes waardoor geluiden en geuren vrij spel hebben.
Wat ik me overigens altijd afvraag is hoe mannen dat doen als ze naast elkaar staan te plassen. Kletsen ze dan met elkaar en is het dan bijvoorbeeld not done om stiekem naar elkaar te kijken tijdens het plassen? Anyway, er hangen vele sociale vraagstukken aan het toiletteren op je werk. Ik wil me nu graag richten op het onlangs geopend genderneutraal toilet binnen mijn instituut, op onze nieuwe bruisende en erg ‘woke’ vierde verdieping.
De opening van dit genderneutrale toilet een tijdje geleden was zeer feestelijk; er waren twee hoogwaardigheidsbekleders en een regenboogvlag. Nu raakte ik laatst in gesprek met een collega hierover. Ze had er nachtenlang van wakker gelegen. Haar frustratie lag in het feit dat de andere toiletten, het damestoilet, de herentoilet en het gehandicaptentoilet niet zo’n zelfde voorkeursbehandeling hadden gekregen. Waarom voor hen geen feestelijke opening?
Goed punt dacht ik. We zaten er even over verder te praten en hadden de vlaggen al bijna tevoorschijn gehaald om ook deze toiletten in het zonnetje te zetten. En we bedachten welke collega’s het meest geschikt zouden zijn voor de opening en het doorknippen van de lintjes. (Jullie kunnen binnenkort een uitnodiging hiervan verwachten.)
Maar even alle gekheid op een stokje: het genderneutrale toilet is natuurlijk van harte welkom en ik kan me voorstellen dat dat voor een aantal mensen heel prettig is. Een feestelijke opening is misschien wat overdreven. Hopelijk is/wordt (seksuele) diversiteit namelijk net zo normaal als het feit dat we allemaal (en dus ook de koning) elke dag naar het toilet moeten.
Tina ten Bruggencate is docent aan Fontys Hogeschool Toegepaste Psychologie en onderzoeker bij het lectoraat Mens en Technologie.