Frietoorlog en 1+1=3
Onlangs was op het nieuws dat een frietoorlog dreigt uit te breken. Ik ben een econoom, ik ben gek op friet én ik ben fan van grappige woorden, dus je begrijpt dat de term ‘frietoorlog’ mijn aandacht trok.
Bij het woord ‘frietoorlog’ poppen er hilarische beelden van een enorme food fight bij mij op. Miljoenen frietjes die door de lucht vliegen, gevolgd door een bekogeling met bitterballen en een flinke lading mayo en Joppie-saus. Frietoorlog is echter een combinatie van de woorden handelsoorlog en friet. Op zich komisch dat juist het woordje ‘handel’ in deze samenvoeging wegvalt, terwijl dát is waar het om gaat. De mate van oorlog valt hier wel mee, zo heb ik begrepen. Tot op heden is het meer een beetje eenzijdig pesten dan dat het echt oorlog is, maar de term ‘oorlog’ schept natuurlijk direct een lekker melodramatisch sfeertje. De mate van friet valt ook wel mee heb ik begrepen. Vooralsnog is het enkel Colombia die van die gekke Nederlandse diepvriesfriet af wil, en de Colombiaanse markt is niet bepaald de cashcow voor de Nederlandse frietmarkt. Máár ..., de toon is gezet.
En toen dacht ik, wat als er een internationale onderwijsoorlog uitbreekt? Dat Zuid-Amerika niet alleen af wil van die gekke diepvriesfriet, maar ook van dat gekke calvinistische onderwijs? Of wat als China, ook niet vies van een stevig potje economic Fortnite, de boel in onderwijsland op scherp stelt? Of wat als juist de Nederlandse studenten op z’n jaren zestigst gaan rebelleren en de oer-Hollandse collegezalen weer opeisen? Ook nu poppen er allerlei hilarische beelden in mijn hoofd op, maar die zal ik wijselijk voor me houden.
Aan het begin van dit collegejaar was het aantal internationale studenten in het Nederlandse hoger onderwijs een hot topic. De storm is nu weer gaan liggen. Toch denk ik niet dat het hier een storm in een glas water betrof. Zelf ben ik een groot voorstander van internationalisering van het hoger onderwijs; niet als business model, maar als didactisch concept.
Ik heb het voorrecht gehad om aan het University College Maastricht het vak sociologie te doceren aan een groep internationale uitblinkers. Kan je je voorstellen hoe gaaf het is om sociale orde theorieën te bestuderen met een groep studenten, waarbij werkelijk iedere student uit een ander land op de wereld komt, van Zimbabwe tot Peru? Nee? Nou dat is dus KICK-ASS GAAF!
Ik had daar als docent superveel lol in, niet vanwege het internationale karakter op zich, maar omdat we in een klasje met 13 studenten ook 13 nationaliteiten hadden en dus 13 totaal verschillende perspectieven op sociale orde. Juist dáár zit de toegevoegde waarde: niet in het aantal internationale studenten, maar in het creëren van een onderwijsconcept waarbij de culturele rugzak die iedere student op heeft het totale leerrendement vergroot. Alleen wanneer het onderwijsconcept ook daadwerkelijk gedragen wordt door het internationale karakter, kunnen ‘1+1=3’-situaties gecreëerd worden. En God, wat houd ik als econoom van de rekensom 1+1=3!
Eveline van Zeeland neemt graag Fontys-gedrag onder de loep. Daarnaast is zij Associate Lector Smart Marketing & Strategie bij FHMM en auteur van Basisboek Neuromarketing.