Faalkundige
Sommige mensen worstelen met faalangst waardoor ze geen werk durven maken van hun diepste hartenwensen. Zelf heb ik last van het omgekeerde: ik spring juist te vaak als een kip zonder kop in het diepe. Neem nou gisteren.
Ik gaf via MS Teams een gastles aan 55 studenten van twee minoren. Het was een afgang; de kater voel ik nog. Ik had het mezelf moeilijker gemaakt dan goed voor mij en ons was. Geen idee waarom. Een constructiefoutje in mijn brein ofzo. Hoe dan ook, ‘ieder nadeel heb z’n voordeel’: ik ben intussen zeer ervaren in het weer bij elkaar rapen van mezelf na een teleurstelling. Op goede dagen noem ik dat veerkracht.
In mijn ruim 27 jaar bij Fontys ben ik al heel wat keren op mijn bek gegaan. Zo herinner ik me nog levendig een ontluisterende ervaring op een Fontys Zin-conferentie. Samen met een heerlijk creatieve geest van 'Paramedisch', Karin, deden we een ‘performance’: Het eeuwige spel van Chaos en Chronos. Ik was Chaos (goh!).
Ondanks de inspirerende urenlange sessies vooraf, had ik het instuderen van mijn tekst voor me uitgeschoven. Het onafwendbare gebeurde: al in de tweede minuut van ons optreden raakte ik de draad volledig kwijt. Al improviserend sloeg ik me er doorheen.
Iedere keer als ik zo onderuitga, schaam ik me kapot. Ook destijds in Vught was ik het liefst ter plekke verdampt. Na het omkleden, dronken we op aandringen van Karin nog wat in de bar. We raakten in gesprek met enkele toeschouwers. Ze wonden er geen doekjes om: ook zij hadden het pijnlijk gevonden mij zo te zien ploeteren. Slik.
Maar - wat bleek - de wereld verging niet. Een openhartig gesprek volgde en ik hield er tot mijn verbazing twee warme werkrelaties buiten mijn eigen instituut aan over. Binnenkort zie ik de al lang gepensioneerde Karin weer en proosten we met twinkelogen op de avonturen van Chaos & Chronos.
Wat kom jij zoal tegen op jouw moedige pad van vallen en weer opstaan?
Inge van de Vorst is oprichter van De Liefdesdokter. Zij is docent bij Fontys Hogeschool HRM en Psychologie en coachende vaardigheden voor docenten Fontysbreed.
Je bent gewoon te streng voor je zelf.... Ben wat milder. Dat heeft ook met liefde te maken ;-) Jij durft er voor uit te komen maar het gros van de mensheid "verschuilt: zich achter macht/status en vooral conformisme. Durf jezelf te zijn in alle opzichten ! In 2018 heb ik het GUMboek uitgeven . Een boek over uitgummen en opnieuw beginnen. Deze metafoor is voor zoveel zaken toepasbaar. Echt n eye opener. Pas geleden kwam ik in contact met GUM( (Gents Universiteits Museum. Het museum van de twijfel. Zeker weten.......dan sta je stil. Blijft in beweging in je hoofd en handelen. Zelfs de wetenschap mag op de schop. Wat weten we eigenlijk..........het is vooral hoogmoet om het zo zeker te weten. Durf te twijfelen en blij groeien. En blijf stappen maken.
Mediteren helpt ook vind ik. Doe het elke morgen....... Heel simpel. Een combinatie van wat gebeden en Thich Nhat Hanh . Geef je zelf positieve energie en je kunt er de hele dag tegen. Geniet van wie je bent .
Groeten Paul
Liefs Sanneke
wat heerlijk om een stukje te lezen van een mede springer in het diepe en wat herkenbaar, ik doe dat ook. Super enthousiast komt daarna de kater: waar ben ik nou weer aan begonnen? Zo ben ik na mijn studie in Duitsland gaan werken zonder Duits te spreken (want dat ging ik daar leren) en ik kwam ik in een bedrijf waar alleen Duits gesproken werd. Wat heb ik mij eenzaam gevoeld! Natuurlijk verging de wereld niet en heb ik er een hoop goede dingen aan overgehouden maar man-oh-man wat heeft me dat gekost. Het belangrijkste dat me het opgeleverd heeft is de rotsvaste overtuiging dat ik er uiteindelijk wel uitkom. Al zou ik dan vaak willen dat ik wat meer nadacht van te voren. Maar zou ik die avonturen dan wel beleven? Misschien dat ik er niet over wil nadenken omdat ik weet dat ik t dan niet doe?