En de beker gaat naar...

Per 1 januari jongstleden mogen er geen wegwerpbekertjes meer uitgegeven worden. En omdat Fontys duurzaamheid hoog in het vaandel heeft staan, gaat Fontys graag mee in dit beleid. Zo werden medewerkers en studenten de eerste schooldag in januari geconfronteerd met het ontbreken van bekers bij de koffieautomaten. 

Sommigen waren voorbereid en hadden eraan gedacht een eigen beker of mok mee te nemen. Maar niet iedereen had daaraan gedacht. Ook bleek de organisatie er nog niet voldoende op ingericht. Pas twee weken later werden er een aantal bekers verdeeld over de kantoren, voor als je je gasten een kop koffie of thee wil aanbieden. Zij nemen per slot van rekening doorgaans niet een eigen beker mee. 

Ook liet de installatie van een vaatwasser enige tijd op zich wachten. Trouwens: wie zet deze wanneer aan en wie zorgt voor de vaatwas-tabletten?

Goed bedoeld waren ook de bekers die iedereen op zijn of haar bureau vond. Alleen kun je je afvragen of dit wel duurzaam is. De beker is gemaakt van een kunststof (polypropyleen) die niet prettig aanvoelt. De totaalbeleving van wat je drinkt wordt beïnvloed door de tactiele ervaring van de beker aan je lippen. Het deksel van de beker, met schroefdop, suggereert dat de beker lekdicht is. Houd de beker echter niet te schuin, want lekdicht is ie niet. 

De uitsparing in de dop lijkt handig: je zou zo bekers kunnen stapelen. Handig als je ook voor collega’s koffie mee wil nemen. De uitsparing is echter te klein. Stapelen lukt niet. De opdruk met het Fontys-logo blijft niet al te best zitten. Met andere woorden: het is wat we in productontwerpersjargon noemen: een prul. Gevolg: veel collega’s zullen ‘m niet gebruiken, waardoor deze uiteindelijk (vaak ongebruikt) bij het afval belandt.

Het product is gefabriceerd in China en volgens de leverancier na bedrukking separaat verpakt in een polybag. Voordat deze beker op je bureau terechtkomt heeft deze al een behoorlijke CO2- voetafdruk achtergelaten. Een papieren bekertje is daarmee nog milieuvriendelijker.

Ik juich toe dat Fontys nadenkt over duurzaamheid en voor de medewerkers een herbruikbare beker ter beschikking wil stellen, maar een simpele inventarisatie had veel afval, en dus milieuschade, kunnen voorkomen. De beker zou je dus nu kunnen zien als een vorm van ‘spam’.

En in dat kader kregen we een tijdje geleden nog meer spam: een Security & Privacy Scheurkalender. Daar zat iedereen op te wachten! Getuige de grote stapel afgedankte kalenders bij de koffiehoek was dit ook niet zo’n heel duurzame keuze.

Wanneer wordt er bij Fontys nu na een idee ook daadwerkelijk nagedacht over de consequenties? Of is het doel een anti-prijs voor duurzaamheid in de wacht te slepen? Zoiets als de loden Loekie? In dat geval gaat de beker naar… Fontys

Remko Killaars is docent Industrieel Product Ontwerpen bij Fontys Techniek en Logistiek