Duitse en Nederlandse Pedagogiek: behoorlijk anders

21 tweedejaarsstudenten Pedagogiek uit het Duitse Mönchengladbach bezochten woensdag Fontys Hogeschool voor Pedagogiek in Sittard. Het is slechts een uurtje met de auto, toch blijken de verschillen groot.

“We willen hiermee het blikveld van onze studenten vergroten”, vertelt teamleider Maike Hajjoubi, die de ontmoeting tussen de studenten organiseerde. “Onze studenten zijn nu nog erg gefocust op hun eigen omgeving en zien niet welke mogelijkheden er in het buitenland zijn. Bijna niemand volgt hier een buitenlandminor. Hopelijk worden ze hiermee wat meer geënthousiasmeerd om verder te kijken.”

Verschillen in studie
Voor de Duitse studenten is het bezoek aan Fontys onderdeel van een internationale week. Voor de Nederlandse studenten maakt de dag onderdeel uit van een project over inclusie en diversiteit.

Aan de hand van posterpresentaties gingen de bij elkaar ruim 80 Nederlandse en Duitse studenten woensdagmiddag in op de verschillen en overeenkomsten tussen het Nederlandse en Duitse pedagogische landschap.

Taalbarrière
De taalbarrière tussen de studenten blijkt voor sommigen nog wel een uitdaging. “Ik snap er echt geen kloot van”, reageert een van de Nederlandse studenten lacherig op een presentatie van een groep Duitse studenten. Met een vindingrijke mix van Duits, Nederlands en Engels blijken de meeste studenten er uiteindelijk toch wel uit te komen. 

“Onze opleidingen zijn best verschillend”, vertelt Fleur Hennen na de presentatie van een Duits groepje. “In Duitsland krijgen ze les over kinderen van 0 tot 14 jaar, terwijl onze studie ook over adolescenten tot 21 jaar gaat.”

Jaargenoot Kyra Weerts voegt toe: “Ik kreeg het idee dat onze opleiding breder is. Wij leren bijvoorbeeld ook over verslaving en autisme, en hebben straks meer bevoegdheden. De Duitse studenten komen na hun bachelor vooral in kinderdagverblijven terecht”.

Stage
Ook de stageuren op de opleidingen blijken flinkt te verschillen. Waar ze op in Nederland volop stagelopen, doen ze dat op de driejarige Duitse opleiding amper. Na het eerste jaar wordt het aantal praktijkuren teruggebracht tot slechts een uur per week, legt een van de Duitse studenten uit. “Wat jullie hebben, is eigenlijk beter”, vertelt ze. “Door zoveel stage te lopen zie je tenminste hoe kinderen echt reageren op wat je leert.”

Die vele stage-uren zijn een echte pré voor de studenten, meent Hajjoubi. “Vanuit Duitse bedrijven is er echt vraag naar Nederlandse afgestudeerden. Dat komt deels doordat er daar gewoon een tekort is aan pedagogen, maar ze waarderen ook hoe veel praktijkervaring onze studenten al hebben door hun stages."

Toch lijken de Nederlandse studenten nog niet meteen in de rij te staan om na hun afstuderen in Duitsland aan de slag te gaan. “Ik spreek geen Duits”, zegt een van hen. Een andere student lijkt langzaam over de streep te kunnen worden getrokken: “Heel misschien, als het daar beter verdiend?” [Eva Witte]