Eindhoven,
03
november
2022
|
10:35
Europe/Amsterdam

DownHILL met een veroordeelde hoogleraar

De voor het verkrachten van een studente veroordeelde hoogleraar, houdt de gemoederen bij Fontys flink bezig. Als een van de grondleggers en dé uitdrager van de HILL-methode, had hij een behoorlijke impact op de nieuwe inrichting van het onderwijs bij Fontys. Docente en onderzoekster Tina ten Bruggencate uit haar bedenkingen hierover in onderstaand opinieartikel.  

Tina ten BruggencateDe veroordeelde hoogleraar uit Leuven die ook bij Fontys actief was, mag achteraan aansluiten in de lange rij van seksuele roofdieren. Mannen die hun macht misbruiken en gewetenloos slachtoffers maken. Hij is beschuldigd van aanranding en verkrachting van een studente. Hij is berecht en krijgt een gevangenisstraf. Ook is hij voor lange tijd geschorst van de KU Leuven. Maar wat is zijn nalatenschap bij Fontys? 

De bewuste professor is de grondlegger van HILL (High Impact Learning that Lasts) een onderwijsvisie waar ook Fontys dol op lijkt te zijn. HILL bestaat uit zeven bouwstenen, of eerder zeven open deuren. Bouwstenen als urgentie, hybride leren en zelfmanagement. Je kunt er niet op tegen zijn, net zoals je niet tegen wereldvrede kunt zijn. 

Veel collega's lopen ermee weg. HILL is een openbaring, een antwoord op alle onderwijsvragen. Collega's staren glazig voor zich uit als ze verkondigen hoe geweldig HILL is. Het valt me op dat vooral collega's met een hoog 'laat ze (de studenten) maar zwemmen'-gehalte HILL stevig omarmen. Ze bloeien op als nooit tevoren. En het management lijkt vrolijk hierin mee te gaan.

Er zijn ook tegengeluiden. Deze komen vaak van de meer wetenschappelijk onderbouwde docenten. Want laten we wel wezen: wetenschappelijk bewijs dat HILL-onderwijs beter is of zelfs werkt, is mager. Er lijkt meer bewijs te zijn in tegengestelde richting. Maar docenten die dit te hard roepen zijn verzuurd, verbitterd, of ouderwets. Naast zuurpruimgedrag wordt gezegd dat we polariseren. Tenslotte is het niet gezellig om de vrolijke opmars van nietszeggendheid ruw te verstoren met banaliteiten als kennis en feiten.

De link met een sekte, met de veroordeelde hoogleraar als charismatische (mwah, valt tegen) sekteleider komt bij me op. Net als vele sekteleiders heeft deze man misbruik gemaakt van zijn macht. We volg(d)en als Fontys blind deze Vlaming en zijn principes. Hij mag trainingen geven en lezingen, zijn schare volgelingen groeit gestaag. Hele curricula worden omgegooid en nieuwe ontstaan. Leerlijnen die stonden als een huis worden overboord gegooid. Inhoud staat niet meer centraal, maar het proces. 

De Juridische Hogeschool Tilburg volgt met haar nieuwe onderwijslijn alle basisprincipes van de HILL-methode.Terwijl het een (ja daar zijn we weer) feit is dat het proces altijd gekoppeld is aan inhoud. De student kan geen leerproces laten zien als daar geen vakkennis/vaardigheden aan gekoppeld zijn. Feiten lijken ondergeschikt aan het euforisch en optimistisch idee van HILL. Fontys als kennisinstituut lijkt aan kracht te verliezen. We laten ons, kortom, leiden door vage principes, niet door feiten.

Hopelijk heeft wat er is gebeurd met deze veroordeelde hoogleraar ons als Fontys wakker geschud. Fontys heeft een statement gemaakt en verbreekt de samenwerking met het HILL instituut. Maar lijkt de principes van HILL niet volledig los te laten. We worstelen daar als samenleving vaker mee. Kun je nog naar de muziek van Michael Jackson luisteren of naar die van Ali B of Marco Borsato? Kun je van een schilderij van Picasso genieten? Een van mijn favoriete kunstenaars, maar ook een nare en vieze man. Kun je de kunstenaar los zien van zijn kunst? Ik denk vaak wel.

Ik heb echter bedenkingen bij het feit dat deze man in zijn HILL-principes het belang van de student voor ogen lijkt te hebben, maar dat nu uiteindelijk blijkt dat dit belang hem een worst (sorry voor de vergelijking) is. Hoe oprecht en gefundeerd is dit model dan? 

 Tina ten Bruggencate is docent aan Fontys Hogeschool Toegepaste Psychologie en onderzoeker bij het lectoraat Mens en Technologie.  

Reacties 1 - 20 (31)
Het bericht is verzonden, deze zal worden geplaatst na goedkeuring.
Redactie Bron
09
March
2023
De standpunten rond deze materie zijn inmiddels allemaal wel voor het voetlicht gekomen. Om (verdere) polarisering voor te zijn, heeft de redactie besloten de discussie onder dit artikel voor nu even af te sluiten.
Nostradamus
26
February
2023
Even serieus, want er zijn natuurlijk grenzen waarin je als schoolbestuur incompetent kunt zijn. Ik ben zo vrij geweest even te kijken op de website van de "High Impact Learning Academy". Die website is gemaakt in Wordpress en daar had al de eerste alarmbel moeten gaan rinkelen.
De hele site is één grote bullshitbingo met een knakker die in youtube-filmpjes heel trendy met zijn handjes staat te zwaaien. De boeken die de gepropageerde lesmethode (nou ja, les) moeten ondersteunen, zijn nagenoeg allemaal geschreven door dezelfde persoon. De club bestaat sinds die auteur in de gevangenis zit, uit 2 (zegge: twee) personen, waarvan één die kerel z'n eigen zoon is. Hoeveel rode seinen kun je missen?

Dan voor wat betreft het onderwijs: met gepersonaliseerd onderwijs kweek je een generatie van idioten. Wel een grote waffel maar geen parate kennis. Ze leren heel overtuigend uit hun nek lullen. Een hogeschóól moet daarom gewoon les geven. Door bevoegde docenten. Mensen die liever coachen, die melden zich maar bij de hockeyvereniging. Het ís geen universiteit. Daar lopen geen studenten. Het zijn leerlingen en die kunnen die zelfstandigheid helemaal niet aan. En daar is niks mis mee.
Sandra
03
March
2023
Helemaal mee eens. Sommige leerlingen kunnen die zelfstandigheid misschien wel aan, maar het meerdendeel niet en wil gewoon LES krijgen.
Hopelijk wordt er heel snel afgestapt van deze HILL (HELL) methode.
Iris Breetvelt
25
February
2023
HILL lijkt m.n. bedoeld voor het leren op de werkplek, door professionals en experts (https://www.taylorfrancis.com/books/mono/10.4324/9781351265768/creating-impact-future-learning-filip-dochy-mien-segers ).
Ondanks de claim dat HILL tot effectief leren leidt, tref ik op de website van de High Impact Learning Academy geen onderzoek dat de effectiviteit van HILL aantoont, zie https://www.highimpactlearningthatlasts.com/ . Ook via Google Scholar en ERIC zijn geen effectonderzoeken van HILL te vinden.
HILL is een constructivistische onderwijsfilosofie waarop veel valt af te dingen, zie https://www.scienceguide.nl/2019/10/constructivisme-is-een-slechte-didactische-raadgever/ en https://www.kirschnered.nl/wp-content/uploads/2021/09/Zwartboek-over-de-Last-van-Slechte-Ideeen-voor-het-Funderende-Onderwijs-progressief.pdf . Ook in het hoger onderwijs zijn de studenten in beginsel nog geen professionals of experts.
Bella
25
February
2023
Wat roept dit herinneringen op. Als jonge docent begon ik jaren geleden vol goede moed bij Fontys; ik genoot van het onderwijs, de studenten en de meeste collega's. Toch hield ik een rot gevoel over aan deze instelling. Ik ga nu niet in op alle details. Ik krijg er nu nog de kriebels van; ik was niet de enige, we zijn allemaal vertrokken.
Ik dacht al gauw: Waarom heeft deze instelling zo'n hoog "sekte gehalte"? Waarom praat iedereen alsof ze lid zijn van de Hare Krishna beweging (wil niemand kwetsen)? Waarom krijg ik nooit echt antwoord op een vraag, maar een ingestudeerde wedervraag?
Als ik vroeg; "kun jij herhalen wat mijn vraag precies was?", vond men mij lastig, want voor alles was er een truc en mijn vraagjes pastten er niet in.
Er waren nog nauwelijks docenten en te veel coaches. Docenten die veel studenten aantrokken werden verweten dat ze het werk van de studenten deden ( niet omdat de student de oppervlakkigheid van sommigen beu was). Er waren mensen die er trots op waren dat ze zelf "niets" meer hoefden te weten, als ze maar coach waren. Ik als startende docent kon soms inhoudelijk, als ik zelf vastliep, nergens goed terecht. De algemene gedachte was: studenten zijn lui en komen antwoorden halen. Iedere vraag werd beantwoord met; "waar heb jij al gekeken?" en andere ingestudeerde coachingstruucjes.
De methodes zijn ooit bedacht om de student uit te dagen, maar werden in de praktijk ingezet om zelf lui en oppervlakkig te wezen. Ook ik ( en andere inhoudelijke collega's) gaf antwoorden nooit zomaar weg, maar dat bekende niet dat ik het antwoord zelf niet wist/hoefde te weten (en nee, niemand weet alles).
De trucs kunnen werken bij de luie student en collega, maar de balans was zoek. Bij die groep die oprecht vastliep, hadden de trucs een negatief effect. De vakinhoudelijke student/docent had al snel door dat deze inhoudelijk vele malen sterker/verder was dan z'n coach. Het beantwoorden met wedervraag werd een dekmantel voor de geestelijk luie "coach" en het gebrek aan respect van de jonge docenten en studenten werd steeds meer voelbaar. Probeer iemand te coachen die jou niet serieus neemt.
Dat mensen tegen onderwijsvernieuwingen zouden zijn vind ik goedkoop. Ik heb zulke mensen nog niet ontmoet. Waar mensen wel moeite mee hebben zijn die zweverige goeroes waar je zo doorheen prikt. Succes ermee
Pien
25
February
2023
Naar aanleiding van een Volkskrant artikel, dit artikel opgezocht en met interesse gelezen, evenals de reacties. Dank Tina voor dit verhelderende artikel en dank ook aan de collega’s die inhoudelijk gereageerd hebben! Ik werk bij een andere grote hogeschool en bij een wat kleinere universiteit, herken veel van de fouten die bij een grote (top-down) implementatie gemaakt worden door bestuur en management.
Leo de Jong
25
February
2023
Je artikel als link bij de Volkskrant tegengekomen.
Als altijd is het weer een managementlaag die veel te ver boven de werkvloer uitsteekt. Ze zullen het nooit leren (leren? Nee, dat is achterhaald).
Muriel van Doorn
07
November
2022
Bedankt dat je op scherpe wijze (en met een vleugje humor) verschillende dingen aan de kaak stelt. Het raakt duidelijk een gevoelige snaar ...
Esther Hendriks
07
November
2022
Even los van of je voor het artikel van Tina bent of juist niet. Los van of je voor HILL bent of niet, uiteindelijk willen we allemaal studenten een goed leerproces aanbieden. En als ik dan heel basaal kijk naar mijn twee totaal verschillende kinderen, dan past de een goed in het reguliere onderwijs van les a, les b en inhoud c. De ander gaat daar juist op uit. Krijgt energie van werken aan projecten, als hij kennis kan verbinden aan een opdracht waar hij enthousiast van wordt. Er zijn er meer wegen die naar Rome leiden dan alleen het reguliere onderwijs en we denken nog veel te vaak dat onze weg de enige goede is!
Sylvie Dieteren
06
November
2022
Helemaal mee eens, Tina
Ook ik heb al herhaaldelijk in sessies laten weten dat HILL niets toevoegt. veel gebakken lucht. vakkennis en vaardigheden essentieel zijn. In plaats van achter charlatan Dochy aan te lopen had Fontys met al haar kennis (die we in huis hebben) een eigen visie op onderwijs moeten formuleren.
Jan de Leeuw (Fontys docent 1986-2018)
04
November
2022
Fontys: neem afstand van de HILL-filosofie
Tina ten Bruggencate bekritiseert de HILL-filosofie die binnen Fontys veel aanhang heeft. Ze geeft daar argumenten voor, waarbij de laatste redenering niet sterk is en ook afdoet aan de rest van haat verhaal. De ‘oprechtheid’ en ‘fundering’ van dit model staat los van de persoon van hoogleraar die er een groot voorstander van is. Het staat ook los van het gedrag van die hoogleraar. Het HILL-concept moet je op inhoudelijk gronden bestrijden als je het er niet mee een bent. De redenering van Ten Bruggencate gaat toch meer richting een Ad Hominem.
Een belangrijk kritiekpunt op concepten als HILL gaat wat mij betreft over de relatie tussen doelen in het onderwijs en didactische methoden en middelen die je inzet. De HILL-filosofie heeft de neiging om methoden, middelen, etc. tot sturingsmechanismen te maken van het onderwijs. Ze worden daarmee doel in zichzelf. Zoals tien jaar geleden met Biloba twee onderwijsmethoden, projectonderwijs en PGO, ‘heilig’ werden verklaard door Fontys. Ze moesten door alle opleidingen binnen Fontys worden ingezet voor het onderwijs, onafhankelijk van de leerdoelen die moesten worden gerealiseerd. Een dergelijke opvatting is strijdig met een belangrijk fundament van de onderwijskunde, namelijk dat leerdoelen het primaat hebben en dat je methoden, middelen, etc. erbij zoekt om die doelen op een zo effectief en efficiënt mogelijke wijze te realiseren. In het onderwijs zijn er heel veel methoden en middelen die kunnen worden ingezet: een (hoor)collegereeks, werkgroepen, workshops, stages, PGO, projecten, excursies, een etiquettediner, debatteren, noem maar op.
Het tot doel maken van een middel in het onderwijs was ook aan de hand bij het zogenaamde ‘IPad-onderwijs’. Je maakt van een middel (IPad is een middel) het doel van het onderwijs.
Een ander belangrijk argument tegen de HILL-filosofie is van Ewoud Jansen, elders op deze site. Studenten doen onvoldoende en gefragmenteerde kennis op als theoretisch bagage alleen wordt opgedaan via praktijkopdrachten. Ze zoeken alleen “naar de stukjes (theorie, JDL) die voor hun toevallige ‘authentieke context’ van belang zijn”. De student krijgt geen inzicht in de bredere samenhang van de theorie. Het is niet te voorspellen in welke contexten studenten later werkzaam zullen zijn. Volgens Jansen is het denkbaar dat de aangeboden ‘contexten’ op geen enkele manier aansluiten bij hun latere beroepspraktijk. Daarom moet het erom gaan dat de student leert om te denken en te analyseren in élk denkbare context. Daarvoor is studie nodig van een aantal vakgebieden die relevant zijn. Bij Social Work bijvoorbeeld psychologie, sociologie, andragogie en filosofie. Bij commerciële opleidingen vakken als economie, marketing, marketingcommunicatie en bedrijfsethiek. Dit argument van Jansen kan ook worden ingezet zo gauw PGO tot enige, exclusieve onderwijsmethodiek wordt gemaakt in een opleiding.
In een redactioneel stuk van Bron wordt aangegeven dat HILL binnen Fontys breed wordt toegepast. Deze filosofie wordt door de redactie van Bron als volgt gekarakteriseerd: “Het door de Vlaming ontwikkelde onderwijsmodel HILL wordt binnen Fontys breed toegepast. Bij deze methode worden belemmerende en inflexibele structuren zoals lessen, roosters en lokalen geschrapt. Docenten geven geen les, maar coachen. Van studenten wordt veel zelfstandigheid verwacht. En er zijn nog nauwelijks toetsen” (Verbiesen, 31 oktober 2022)
Toen ik las over het ‘schrappen van belemmerende en inflexibele structuren zoals lessen, roosters en lokalen’ dacht ik direct aan klachten van studenten op verschillende Mbo’s en Hbo’s de afgelopen jaren over chaos, onduidelijkheid en het gevoel in het diepe te worden gegooid zonder te kunnen zwemmen.
Het idee dat docenten geen lesgeven in het HILL-systeem refereerde aan een recent bericht in De Gelderlander met als strekking dat de eerstejaars studenten van de HAN opleiding Social Work die dit studiejaar aan hun opleiding zijn begonnen, teleurgesteld zijn. Ze kwamen (enthousiast) op de opleiding en kregen te horen dat er geen docenten waren, alleen coaches. Colleges werden ook niet geven, alleen ‘opdrachten’.
Je vraagt je af wat dit doet met het imago van deze opleidingen: het imago van HAN Social Work en van Fontys en haar opleidingen. Voor opleidingen van HAN en Fontys die niet meegaan met deze HIIL-filosofie, kan dat heel vervelend zijn. Zo weet ik dat op de opleidingen SPECO en Johan Cruyff Academy van Fontys de HILL-filosofie niet wordt aanhangen en gepraktiseerd. In het verleden (in ieder geval tot 2018, toen ik er nog werkte) en ook nu niet. Een negatief imago van Fontys kan ook doorwerken op de reputatie van de opleidingen SPECO en Johan Cruyff Academy, krachtige merken in de sportwereld.
Ik denk dat het van wijsheid zou getuigen dat Fontys Hogeschool niet alleen afstand neemt van de veroordeelde hoogleraar maar ook van deze onderwijsfilosofie.
Jan de Leeuw, docent bij Fontys Hogeschool (1986-2018)
Esse Heij
04
November
2022
Tina, dank je wel voor je dappere, kritische geluid!
Inge Haazen
04
November
2022
Een tegengeluid tegen de principes van de HILL-methodiek. Gezond. Verandering kan immers tot weerstand leiden. Graag laat ik een ander, positiever gekleurd geluid horen. Na 5 jaar gestudeerd te hebben bij de opleiding Toegepaste Psychologie heb ik 2021 mijn diploma behaald. Inmiddels werk ik ruim een jaar als Onderwijs-/onderzoeksassistente binnen hetzelfde instituut, waar HILL dagelijkse kost is geworden (in het eerste leerjaar). Graag deel ik mijn ervaring vanuit het perspectief van de student.

Ik miste uitdaging in het dichtgetimmerde ‘reguliere’ onderwijs. Daarnaast was ik het beu om met ongemotiveerde medestudenten te moeten samenwerken. Dit waren voor mij de twee hoofdredenen om in het tweede studiejaar over te stappen naar het Praktijkatelier (een alternatieve leerroute waarin de principes van HILL worden toegepast). Ik moet toegeven: dit zorgde voor een enorme shock. De duidelijke kaders waaraan ik gewend was, waren er plots niet meer. Het trucje: ‘wat moet ik uitvoeren (lees: aanleveren) om te voldoen aan de eisen en verwachtingen van de docent en zo het vak te behalen?’ werkte niet meer (ik was hier na mijn carrière op de middelbare school behoorlijk goed in geworden). Ik had geleerd hoe ik een vak moest behalen, niet hoe te functioneren als autonome professional.

Het wegvallen van de strakke structuur zorgde ervoor dat de grond onder mijn voeten was weggezakt. Echter kon ik hierdoor gaan werken aan een nieuwe fundering. Ik leerde leren door zelf te doen, in plaats van ‘leren’ door het kopiëren van het gewenste gedrag. Ik leerde (hoe gek het ook klinkt) om zelf na te denken en verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen leerproces. Eerlijk is eerlijk: wat een bevrijding om je eigen keuzes te mogen maken. Kritisch denken, zelfstandigheid en flexibiliteit zijn een aantal vaardigheden welke ik door deze projectmatige wijze van onderwijs (HILL) heb kunnen ontwikkelen. Was het makkelijk? Absoluut niet, maar terugkijkend beschouw ik dit jaar als één van de meest waardevolle jaren op het gebied van mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling.

Natuurlijk zitten er kreukels in het nieuwe onderwijssysteem, maar zoals we onze studenten ook meegeven: ‘van fouten kun je leren’. Laten we het goede voorbeeld geven.

Tina, alle respect voor het schrijven van dit uiterst scherpe stuk.
Henk Verhoeven
04
November
2022
Hoi Inge, dank voor de waardevolle inbreng in deze discussie. Wel span ik jouw argumenten even voor mijn eigen karretje: jouw overstap naar het praktijkatelier was je eigen keuze (deze lesvorm past sommige mensen beter dan andere, jou paste het blijkbaar) en je maakte de overstap in het tweede jaar, toen jij als slimme studenten al veel van het TP-vak had opgepikt. Verder was je super gemotiveerd - misschien goeddeels door externe motivatoren - maar goed; die motivatie was er. Ik denk dat je een terecht punt aanhaalt, door de ageren tegen onze neiging alle vakken helemaal dicht te timmeren in eisen, stappenplannen en afvinklijsten. Helaas doen we dat nu met HILL ook. Het zou mooi zijn als we dat eens wat meer los durfden laten.
Freddy Hurkmans
08
November
2022
Eens met Henk. Ik geef al jaren les in een instituut dat de HILL methode volledig omarmd heeft, in elke klas zitten een paar studenten waarvoor dit systeem een uitkomst is. Studenten die vrijwel autodidact zijn en alleen de hulp van een docent nodig hebben als sparringspartner en feedback generator.
Het probleem is echter dat er nog ongeveer 22 studenten in diezelfde klas zitten waarvoor dit systeem compleet niet werkt, waarmee het dus ook een enorme overhead oplevert voor de docent (oh, sorry: coach).

Voorheen hadden we een systeem met voldoende structuur voor de meerderheid in de klas, waarbij studenten zowel theorie moesten leren als praktische opdrachten moesten maken. Dat zorgde ervoor dat je als docent tijd vrij kon maken voor die enkeling die meer vrijheid wil en ook aankan. Die studenten kregen dan alle vrijheid om de meest waanzinnig gave dingen te maken, maar ze moesten nog steeds ook de theorie leren.
Albert van de Ven
04
November
2022
Het artikel van Tina is een verademing!
Zullen we onderwijs eens aanpassen/ vernieuwen na een grondige analyse van de problemen en graag in samenspraak met de mensen die er dagelijks in werken.
Erik van de Wiel
04
November
2022
Ik heb dit en de reacties met gemengde gevoelens gelezen (even los van het gedrag waarvoor hij veroordeeld is, daar kun je moeilijk gemengde gevoelens over hebben).
Mijn zorgen over HILL zijn ook door de man zelf niet gesust: ik ben zelf een uitsteller geweest als student die in hoorcolleges wel een bepaalde regelmaat vond. Dit systeem zou denk ik lastig voor me zijn geweest. Daarnaast weet ik als sociaal psycholoog wat een enorme blinde vlek mijn vakgebied is voor de gemiddelde mens, dus ik was zeer sceptisch dat studenten met een beetje Googlen 'vanzelf' tot de onderwerpen en methoden zouden komen die hierbij horen. Op beide twijfels kwam op de instituutsdag geen antwoord.
Aan de andere kant zie ik ook voordelen in enkele aspecten: het tussendoor feedback kunnen vragen en niet zozeer 'doen wat er in de handleiding staat dat je moet doen' maar meer bezig zijn met 'wat zou je eigenlijk moeten willen leren'. Het idee dat je, mits daar de ruimte en mogelijkheden voor zijn, in de praktijk kunt leren hoe jouw baan als TP'er eruit zou kunnen zien (wat, laten we eerlijk zijn, lastig is je voor te stellen als eerstejaars). Het feit dat je meermaals feedback kunt vragen en zo een project af kunt ronden BINNEN een periode, i.p.v. wat voorheen vaak gebeurde, na de beoordeling je groepje nog eens bij elkaar moeten zoeken en een herkansing inleveren.
Maar ja... de vaardigheidsvakken waren wel vrij goed opgezet bij ons en studenten komen maar moeilijk uit zichzelf tot het samen gaan oefenen van gespreksvaardigheden.
Mijn grootste vraagteken bij deze (want bij elke) onderwijsvernieuwing is altijd dit: m'n inschatting is dat grofweg 20% van je studenten het toch wel haalt, hoe je het ook inricht: zij ploeteren zich er wel doorheen. Je heb ook aan de onderkant een percentage dat afvalt. En je hebt een grote middenmoot die je onderwijs richting 'stukken beter' of 'naja net wel/niet genoeg' kan bewegen.. en ik denk wel eens dat elke wijziging die die grote groep niet richter dat eerste beweegt eigenlijk gewoon niet zoveel zin heeft. Maar ja, dat kan ik niet staven met bewijs.
Catelijne
04
November
2022
Ik blijf me verbazen over de beweringen die ik lees in bovenstaand artikel van Tina. En de discussie hieronder. Waar komt toch dat idee vandaan dat kennis, inhoud, literatuur, theorie, niet belangrijk zou zijn? Waar in de bouwstenen van HILL staat dat? Ik haal het er niet uit.

Dat is dus m.i. echt een groot misverstand! Om een probleem uit de praktijk op te lossen is kennis, inhoud, literatuur, theorie juist van groot belang! Goede, actuele en gevarieerde bronnen gebruiken (ja, daar moet je op coachen, daar zijn skills voor nodig), die tot je nemen en verwerken (op een manier die bij jou past, en studentgestuurd), en die dan vervolgens toepassen in jouw praktijkcontext, dát is juist leren! En dat is o.a. waar die bouwstenen over gaan.

Jammer dat er schijnbaar collega's zijn die zich nog niet goed genoeg verdiept hebben in deze bouwstenen en de mogelijkheden ervan. En door onwetendheid nu maar roepen 'dat het niet werkt' en erger nog, deze verschrikkelijke aanleiding gebruiken om een bepaalde onderwijs aanpak ter discussie te stellen. Er zijn juist heel veel wetenschappelijke onderbouwingen dat kennis beter beklijft als je het toepast, in een echt praktijkprobleem, en vervolgens aan verschillende stakeholders (experts, peers, werkveld) inhoudelijke feedback vraagt, en er samen met die anderen over praat. Ja, over die inhoud! En dat proces, dát is leren.

Waarom al over iets oordelen als je het nog geen kans hebt gegeven om er mee aan de slag te gaan, op een manier die bij jou als docent past. De bouwstenen van HILL zijn puur en alleen een set aan tools die je KAN inzetten om er voor te zorgen dat de benodigde kennis bij jouw studenten LANGER BEKLIJFT en MEER IMPACT heeft. pak eruit wat voor jou werkt, zie het allemaal niet te moeilijk en probeer wat! (als je iig maar onthoudt dat iets uit je hoofd leren om op een toets te reproduceren in ieder geval NIET lang beklijft, daar zijn de onderzoeken het iig over eens, het is maar wat je wil als docent).

Ik denk echt dat er veel misinterpretaties zijn over bepaalde bouwstenen en dat sommige docenten deze maar al te graag roepen (nu...). Jammer, want er is zoveel moois te ontdekken als je eens wat uitprobeert.
Ewoud Jansen
04
November
2022
Ik herhaal maar even wat ik hierover al eerder opmerkte. HILL is inderdaad geen expliciet pleidooi voor minder vakinhoud maar het is wel wat er de facto op veel opleidingen gebeurt. Theoretische bagage opdoen via enkel praktijkopdrachten leidt tot versnippering en fragmentarisering van kennis omdat studenten dan alleen op zoek gaan (als ze dat al kunnen en doen) naar de stukjes die voor hun toevallige ‘authentieke context’ van belang zijn. Inzicht in het bredere plaatje gaat er niet komen. Bovendien, niemand kan voorspellen in welke contexten studenten later zullen werken. De aangeboden ‘contexten’ sluiten wellicht op geen enkele manier aan bij hun latere beroepspraktijk. Vandaar de relevantie van het kunnen denken en analyseren in om het even welke context. En dat soort vaardigheden ontwikkel je eerst en vooral via gerichte studie van een aantal relevante vakgebieden. Dat traint de hersenen en dat is echt toekomstbestendig onderwijs.
En dat HILL zoveel beter zou werken? Ik zie ook de nodige kritiek van collega’s van FHICT, het instituut dat vaak als lichtend voorbeeld wordt opgevoerd, die zeggen dat het volgens hen absoluut niet het geval is.
Henk Verhoeven
04
November
2022
Reactie op Catelijne, HILL kan zeker werken om opgedane kennis te leren toepassen. Echter je echt verdiepen in een onderwerp, terwijl tegelijk de tijd dringt om een praktijkprobleem op te lossen werkt niet. Eerder maakte ik de vergelijking van een vastlopend Word Programma, dat mij op dat vervelende moment echt niet aanzet tot rustige verdieping in dit softwareprogramma. Verdieping vraagt rust en tijd, en dat sloopt HILL - zoals nu toegepast - er deskundig uit. Natuurlijk moeten we niet terug naar het ouderwetse stampen en ophoesten. Maar we waren al goed op weg met een juiste mix van theoriekennis (waar zeker de stofkam doorheen kan om irrelevante zaken op te ruimen), vaardigheidstrainingen en dat alles toepassen in een Integraal Vak (= in een gesimuleerde praktijksituatie een probleem oplossen). Dat gesimuleerde kan dan in de loop van de opleiding - tweede of derde jaar - stap voor stap vervangen worden door real-life. Zo toegepast is HILL zeker zinvol, maar niet zoals het nu gebeurt: eerstejaars onvoorbereid in het diepe gooien, hopen dat ze de tijd nemen zich in de materie te verdiepen en prachtige oude vakken bij het grofvuil zetten.
Mauro van de Looij
04
November
2022
Heldere tekst en eensgezinde reacties eronder. Super dat Henk Verhoeven via MS Teams een oproep deed voor een tegengeluid, top die geboden ruimte. Here I am!

Goed, nogmaals, het is een heldere tekst. En volgens mij is mijn bericht niet zozeer een tegengeluid, maar meer een samensmelting van wat hierboven geschreven is met wat de HILL-methode voorschrijft. Want feiten, kennis en wetenschap zijn ook in mijn ogen essentieel voor iedere professional. Sterker nog, volgens Willingham in Why don't students like school (2009) is kennis van de vaardigheid noodzakelijk om een vaardigheid te kunnen beheersen. Om het nog iets breder te trekken, sommige filosofen stellen zelfs: als je weet hoe je je hoort te gedragen, dien je je zo te gedragen. We hebben allemaal echter wel ervaren dat alleen kennis bezitten niet voldoende is. Of leeft iedereen gezond, drinkt niemand meer alcohol, zijn er nooit meer ruzies om niks, is er wereldvrede, en...

Waarom bezit een student soms niet de juiste of voldoende kennis? Er kunnen diverse redenen voor zijn, natuurlijk. Omdat mijn bericht toch al (te) lang aan het worden is, beperk ik me hier tot misschien wel de belangrijkste reden. Leren kost moeite (Willingham, 2009). Stanford neurowetenschapper Andrew Huberman legt in een van zijn (super interessante) podcasts uit dat leren een twee fase proces is. Fase 1 is doen. Fase 2 is verbinden in de hersenen. Fase 2 vindt plaats in momenten van rust (zoals slaap) en voor fase 1 heb je als (jong)volwassene focus nodig. En daar zit hem de crux. Hoe stimuleer je focus bij studenten?

In elk geval niet met opdrachten die weinig betekenisvol (fictief) zijn en/of weinig autonomie bieden aan een student en/of weinig creativiteit van de student vragen (voorgekauwd/voorgestructureerd). Dat bleek overigens uit evaluaties met studenten, en dat heb je zelf, als ervaringsdeskundige student, misschien ook wel ervaren. Er zijn bovendien weinig docenten die lectures op zo'n manier kunnen geven zoals Jordan Peterson (Personality Course op youtube) waarin studenten afsluiten met een welgemeend applaus. En dan heb ik het nog niet eens over die miljoenen studenten vanachter hun pc (From our beloved country Hybride Werken douze points!). Het willen leren is key!

Stimuleer je dat door studenten gewoon hun planning, structuur en colleges/workshops/werkcolleges/dialoogsessies te geven zonder dat ze weten waarom die überhaupt bestaan? Dat klopt, dat stimuleer je bij een deel van de studenten. Datzelfde deel dat ongeacht welke onderwijsmethode je gebruikt zich er toch wel doorheen werkt. Maar de rest van de studenten? Die zijn er niet. Letterlijk niet of op zijn Cruijffiaans: ze zijn er wel, maar ze zijn er niet. (Fysiek wel, mentaal niet; voor de niet-voetbalminners onder ons). Ze zitten er omdat dat van ze verwacht wordt, niet omdat ze daar willen zitten. Niet omdat ze iets willen leren. Terwijl ik mijn verhaal doe, denken ze aan hun vriendje, aan wat ze gaan eten vanavond of aan: wat doe ik hier in godsnaam? Tot zover is dit verhaal, ook al chargeerde ik net een beetje, helder lijkt me?

Misschien wel, maar een vraag die mogelijk bij je opkomt: maar ze werken nu met challenges, zonder echt voorgeschreven theorie etc. Wat als ze niet de juiste kennis/theorieën leren en gebruiken? Terechte vraag! Kort door de bocht antwoord: dan was ofwel hun oplossing niet goed (feedback die ik ze kan geven en waar ze van leren en ik ze misschien al eerder in het proces op had kunnen aansturen) ofwel de theorie was niet nodig. Is een van de twee antwoorden erg? Nee. Volgens diverse psychologen/wetenschappers (Heying, Weinstein, Peterson, Jarrett) draait het werk om problemen oplossen met elkaar. En volgens Peter Drucker (begin van deze eeuw) zijn weer 90% van die problemen mens-mens problemen (hurray voor ons als TP!). Terug naar problemen oplossen, dat kan gaan van het beter willen presteren met een sportteam tot aan problemen op het vlak van klimaat of energie, tot aan wat eten we vanavond schat? Naast willen leren (focus), is problemen (leren) oplossen key voor toekomstige professionals.

Maar dan leren ze niet de theorie die mij altijd geholpen heeft?! Misschien is die theorie waar ik zo'n fan van ben niet meer (zo veelvuldig) nodig, want zoals een van mijn voorbeelden Stephen Covey jaren terug al schreef: Change is the only constant. Met de tijd verandert de wereld en daarmee de problemen. Kijk voor de gein dit filmpje eens: https://www.youtube.com/watch?v=fbcMPGyPr8k. Veranderingen gaan op veel vlakken exponentieel. Dat betekent ook iets voor de oplossingen die we bedenken. Ik ben bijvoorbeeld blij dat we mensen die psychische problemen hebben niet meer aan ijsbaden of elektrische schokken onderwerpen, of dat er verdovingen zijn bedacht om te gebruiken bij bepaalde operaties. Heying en Weinstein (2022) schrijven over problemen en oplossingen dat wanneer problemen veranderen sommige (oude) oplossingen nog steeds relevant zijn, maar sommige oplossingen letterlijk oplossen en er nieuwe voor in de plaats bedacht moeten worden.

Volgens mij is HILL een methode om a de focus en het willen leren bij studenten te stimuleren en b ze zo goed mogelijk voor te bereiden (dmv vraagstukken uit de praktijk) waarop ze met diverse theorieën en oplossingen kunnen komen. Gaat dat echt zo zijn op elke opleiding? Geen idee. Ik heb geen glazen bol. Maar op basis van logica en (oh, inderdaad) theorie mag je dat wel verwachten. Er is zelfs jarenlang bewijs uit de praktijk, met het praktijkatelier van TP en HRM. Maar goed, uiteindelijk gaat het daar puntje bij paaltje wel om: werkt de HILL-methode daadwerkelijk voor onze (eerstejaars) studenten?

Bij TP draaien we nu voor het eerst volgens HILL in P1 in jaar 1. Althans, zo goed als we dat voor elkaar hebben gekregen met elkaar, want ik ben de eerste om toe te geven dat er genoeg zaken voor verbetering vatbaar zijn (deel die ook met elkaar/ons!!). Maar wat ik tot nu toe ervaar in mijn LG stemt me positief. Wanneer ik iets vertel, stellen studenten uit zichzelf vragen. En ze vragen door. Ze vragen om workshops/hoorcolleges. U vraagt, wij draaien! En in vergelijking met eerdere jaren komt het aan en doen ze er iets mee. Dat leidt er mede toe dat zo'n 80% van de studenten in mijn LG de studiepunten voor P1 gaat behalen, dat lag in mijn voorgaande 2 jaren een stuk lager. Liep alles direct fantastisch vanaf de start? Nee. Heb ik op momenten mijn twijfels gehad? Ja. Lijkt het toch goed te zijn gekomen? Ja. Waar lijkt dit proces op? Op het oplossen van een probleem!

Mochten we het voor elkaar krijgen daadwerkelijk volgens de HILL-methode te werken, dan gaan onze kennis/vaardigheden effectiever overgebracht worden. Omdat studenten willen leren van wat wij te bieden hebben, niet omdat ze dat moeten. Ryan & Deci of Huberman hebben het een en ander geschreven ofwel gezegd over de werking van (intrinsieke vs extrinsieke) motivatie (en de hersenen) mocht je dat interessant vinden. Maar, blijven resultaten (studiegeluk en studiesucces) de komende jaren achter dan kan ik me vinden in de woorden van Marcus Aurelius waar ik dit stuk ook mee eindig (eindelijk ;)): "If someone can prove me wrong and show me my mistake in any thought or action, I shall gladly change. I seek the truth, which never harmed anyone: the harm is to persist in one's own self-deception and ignorance."
Mauro
04
November
2022
"En in vergelijking met eerdere jaren komt het aan bij meer studenten en doen meer studenten er iets mee."
Henk Verhoeven
04
November
2022
Hi Mauro, ik kom in deze discussie misschien vooral als een HILL-scepticus naar voren, maar ik zou het zeker een perfecte onderwijsvorm vinden nadat er eerst een gedegen fundament gelegd is met (relevante) vakkennis, skills en zicht op wat er met een vak (in ons geval toegepaste psychologie) in de praktijk allemaal mogelijk is. Dus begin met HILL in jaar 3 of hooguit halverwege jaar 2. Dan zou het een prachtige en uitdagende onderwijsvorm zijn die zelfstandigheid, ondernemerschap en marktgericht denken bij studenten stimuleert.
Henk Verhoeven
04
November
2022
Ja, ik ben enigszins sceptisch over HILL. Maar dat legitimeert nog niet mij en gelijkgezinden neer te zetten als ouderwets en alleen aanhangers van het klassieke onderwijsmodel. Het beeld van een man in een grijs pak, een monocle in één oog, een stok in de ene en een krijtje in andere de hand, dreigend met lijfstraffen een klas de lesstof laat opdreunen, is al lang verleden tijd. Daar ben ik twee jaar terug al mee gestopt (..lijfstraffen uitdelen via MS Teams wilde namelijk niet lukken..). Maar alle gekheid op een stokje. Annemarie noemt zich onderwijsvernieuwer. Ik ken geen enkele collega die géén onderwijsvernieuwer is. Iedereen in ons instituut is voortdurend bezig met hoe het onderwijs te verbeteren, aantrekkelijker te maken voor studenten en hen nog beter op de praktijk voor te bereiden. Er wordt actief over dit onderwerp nagedacht, en zelf ben ik misschien nog wel radicaler in mijn ideeën over onderwijsvernieuwing dan de meeste HILL adepten. Zie:

https://www.youtube.com/watch?v=UuEctwYg-7Q&t=1730s

Wat mij het meest tegenstaan aan bijvoorbeeld het hele HILL verhaal is het dogmatische erin. De rechtlijnigheid waarmee ideeën omarmd en ingevoerd worden. Eerder schreef ik al dat ons instituut bestaat uit hoogopgeleide gedragsdeskundigen die met beide benen in de onderwijspraktijk staan en niet vies zijn van vernieuwing en experimenteren, maar wel kopschuw worden als ze de zoveelste ongevraagde, centralistische opgelegde onderwijsvernieuwing over zich heen gestort krijgen. Laten we de docent weer eens wat meer ruimte geven om vanuit zijn eigen professionaliteit in te spelen op zijn studenten. Ideeën als HILL kunnen daarbij zeker inspireren. Maar graag ook niet meer dan dat!
Gabriel
04
November
2022
"Maar docenten die dit te hard roepen zijn verzuurd, verbitterd, of ouderwets. Naast zuurpruimgedrag wordt gezegd dat we polariseren. Tenslotte is het niet gezellig om de vrolijke opmars van nietszeggendheid ruw te verstoren met banaliteiten als kennis en feiten."
Hier nog een ouderwets van 40+, met kennis en leren als eerste doel.
Julien Abrahams
04
November
2022
Als relatief verse docent bij Toegepaste Psychologie (februari 2022) heb ik wellicht een andere visie dan collegae die al jaren in het vak zitten. Ik vraag mij alleen af of het zo stellig kan worden gesteld dat HILL alle onderwijsvragen beantwoordt en alle "problemen" van traditioneel onderwijs oplost. Toch heeft het naar mijn mening ook positeve kanten. Naar mijn mening is HILL sterk gerelateerd aan het Probleem Gestuurd Onderwijs (PGO) dat al jaren succesvol wordt toegepast op bijvoorbeeld de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit Maastricht. In deze onderwijsmethode gaat de student zelf actief aan de slag met een probleem uit de praktijk. Zo ook binnen de HILL methode zoals die binnen ons instituut in het eerstejaarsonderwijs wordt uitgevoerd. Zo gaan de studenten direct in gesprek met medewerkers uit het praktijkveld om daar een probleem op te gaan halen waar de opdrachtgever op dat moment tegenaan loopt. Tijdens het werken aan het project vergaren zij kennis en vaardigheden die ingebed zijn binnen dit grotere project. Dit leidt tot voorgestelde oplossingen voor het probleem gefundeerd op de (wetenschappelijke) kennis en vaardigheden opgedaan tijdens het project. Spreek je hiermee niet veel meer de intrinsieke motivatie aan van de student? In tegenstelling tot losse blokken waarin bijvoorbeeld statistische onderzoeksvaardigheden als droge stof wordt aangeboden en de binding met de praktijk vaak meer van theoretische en hypothetische aard is.
Tot slot ben ik van mening dat deze onderwijsvorm (HILL) minder kansen biedt voor studenten om achterover te leunen en naar de docent te luisteren, alle stof uit het hoofd leren, op de toets te reporoduceren en binnen twee weken weer 80% te zijn vergeten. Door de kennis en vaardigheden actief te benuttigen binnen een project zal deze kennis dieper worden verankerd en helpen bij toekomstige uitdagingen. De tijd zal het leren of dit ook daadwerkelijk zo is. Lijkt mij een mooie kans om dit wetenschappelijk en cijfermatig te onderbouwen.
Wim van de Riet
04
November
2022
Bij probleemgestuurd onderwijs kan de docent zowel inhoudsdeskundige als procesbegeleider zijn, terwijl bij Fontys die rol soms ook gescheiden lijkt te zijn. Daarnaast is het ook de vraag hoeveel voorkennis de student nodig moet hebben. Zo zegt 'pgo-goeroe' Henk Schmidt, die pgo introduceerde op de Erasmus Universiteit (zie https://www.observantonline.nl/Home/Artikelen/id/52169) weer: 'Als je geen kennis hebt, kun je ook geen kennis opzoeken ... Hoe meer voorkennis, hoe beter het leren verloopt.'
Rudi Dierick
20
November
2022
Wel een lange repliek, maar eigenlijk antwoord u nauwelijks op talrijke kritieken, zoals het gebrek aan overzicht in de inzichten en in de theorie.
Anthony Murphy
04
November
2022
Well written article. From the point of view of my Institute (FEC) there was a similar 'push' for HILL in which the implementation of all or parts of this new fad into Bachelor curriculums was 'non-negotiable' from the Management point of view. A central point that was simply lost in the 'belief' in HILL was a fundamental aspect of the international Bachelor Degree qualification - the academic valididty of credits based on peer-reviewed assessment. Such arguments were either dismissed or deemed as 'old-fashioned' in the HILL or nothing approach.