Docent zijn is een lifestyle

'Ga je in het onderwijs werken? Zó, dat heb je goed bekeken. Lekker veel vakanties!’
Je moest eens wéten, denk ik dan.

Ik kom uit een docentenfamilie. En hoe langer ik bij Fontys werk, hoe meer docenten ik tot mijn vriendenkring mag rekenen. Ik word dus overspoeld door verhalen over het onderwijs. Wat ik uit die verhalen leer, is dat docenten áltijd met hun werk bezig zijn. Ik leer dat de meeste docenten tomeloze inzet leveren, binnen én buiten werktijd. Dat het werk soms (emotioneel) uitputtend is, maar dat er altijd toch nog één tandje wordt bijgezet, omdat die ene collega is uitgevallen.

Ik baseer mijn mening dus niet alleen op de luttele jaren dat ik zelf docent was. Ik heb toen aan den lijve ervaren dat een dienstverband van 3,5 dag zeker 5 dagen werk opleverde. Ik dacht toen: ‘Hoe doen docenten dat die een aanstelling van 5 dagen hebben?’ Precies, dan ben je dus ook in de weekenden en vakanties docent.

En natuurlijk. Ook docenten foeteren op hun management, de organisatie of de overheid. Maar desondanks wordt het werk toch gedaan. Want docenten doen dit werk niet voor hun leidinggevende of voor zichzelf, maar voor… de student.

De loyaliteit naar de student is zό groot dat soms de eigen gezondheid de prijs is die hiervoor wordt betaald. Want minder (goed) werken heeft direct negatieve impact op die student. En dat is iets wat docenten niet kunnen verkroppen.

Het beroep docent oefen je dus niet alleen tussen negen en vijf of alleen op werkdagen uit. Sterker nog, docentschap is eigenlijk geen baan of beroep. Het is een lifestyle. Want als je docent bent, ben je dat in hart en nieren, altijd en overal.

Evelyne Meens neemt keuzes van zichzelf en anderen onder de loep en zet daarbij mensen graag aan het denken. Ze werkt bij Fontys als onderzoeker en expert Studie(keuze)succes en is auteur van het boek Een leven lang kiezen. Haar Bron-columns vind je hier.