COLUMN, Tina ten Bruggencate,
30
augustus
2023
|
09:33
Europe/Amsterdam

Die eerste les

Die eerste les, vooral na de zomervakantie, voelt een beetje als een eerste afspraakje. Het is in ieder geval minstens zo spannend. Met zwetende handen en bibberende knieën kom ik die eerste les het lokaal binnen. Is de klas wel leuk? Wat vinden ze van mij? Hoe kan ik een goede eerste indruk maken? Hoe krijg ik de aandacht?

Ook al heb ik al 100 keer voor de klas gestaan, elke eerste les is en blijft bloedstollend spannend. Ik hoor dit overigens ook van andere collega’s.

Om het ijs te breken voor mezelf en voor de klas besteed ik de eerste lessen veel tijd aan kennismaken. Het voelt net wat veiliger en fijner als je elkaar een beetje kent. Mijn ervaring is dat hoe hechter de klas is, hoe beter de resultaten van de producten die ze maken.

Ik geef veel les tijdens het afstuderen en dan zit elke student er wel eens helemaal doorheen. Je veilig voelen in een groep/klas is dan essentieel. En een docent die zich veilig en prettig voelt is een betere docent. Het voordeel van een afstudeerklas is dat er ongeveer 12 studenten in zitten. Een nadeel van grote klassen en, erger, megagrote ‘learning community’s’ is dat er veel minder makkelijk een band met elkaar opgebouwd kan worden met alle gevolgen van dien. 
Het is me een raadsel waarom met al het (wetenschappelijk) bewijs wat er bestaat voor kleinere klassen er toch gekozen wordt voor deze kolossale en onpersoonlijke learning community’s.

Na een jaar met mijn afstudeerklas is het altijd weer moeilijk om afscheid te nemen. De date is goed gegaan en er is een fijne relatie opgebouwd. Met pijn in mijn hart laat ik ze gaan. Maar ik ben wel klaar voor weer een nieuwe spannende date met een nieuwe klas.

Hopelijk zijn ze net zo leuk als de vorige!

Tina ten Bruggencate is docent aan Fontys Hogeschool Toegepaste Psychologie en onderzoeker bij het lectoraat Mens en Technologie.  

Reageren kan hieronder. Eenmaal gepubliceerde reacties worden niet verwijderd

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Catelijne Netten
01
September
2023
Herkenbaar: ook ik heb altijd een beetje podiumvrees zo na een lange periode! Maar achteraf is het altijd weer een kick als het allemaal goed verlopen is.

Learning communities: ik heb van een collega geleerd dat, schijnbaar, leergemeenschappen uit max 20 personen (ik heb even geen bron paraat) zouden moeten bestaan om inderdaad echt die veiligheid te kunnen creëren met elkaar. Verbinding, veiligheid, belangrijke voorwaarden voor leren! Grote learning communities worden daarom meestal opgedeeld in kleinere met 1 coach. Zo doen we dat ook bij CE Eindhoven afstudeerjaar: 108 studenten is de grootste leergemeenschap, daarbinnen 3 groepen/afstudeerrichtingen met ca 4 coaches, en daarbinnen de veilige subgroepen van 8-12 personen met 1 coachen. Die kunnen dan op bepaalde momenten intensiever met elkaar samenwerken (3 uur per week), waarna de studenten weer losgelaten worden in de grotere leergemeenschap(pen) waar ze, middels netwerk vaardigheden, op eigen gekozen momenten, veel andere en nieuwe mensen kunnen bereiken om van te leren, en in die momenten zijn er weer minder coaches nodig.
Het gaat om de juiste mix van kleine en grote groepen, denk ik! Veel plezier bij je eerste les!
Tina
01
September
2023
Klopt Catelijne, die adrenaline is denk ik ook goed voor ons als docenten, dat houdt het spannend en uitdagend. En bedankt voor je toelichting op de learning communities. Goed te horen dat er ook kleinere groepen daarin bestaan. Jij ook fijne eerste les!