De digitale proefwerkenkast

Ik begon mijn carrière als docente economie en wiskunde op een middelbare school in Waalwijk. Op die school stond in de lerarenkamer een grote proefwerkenkast. Die ging ongeveer een week voor aanvang van de proefwerkweek open. Iedere plank correspondeerde met een dag in de proefwerkweek, en aan de docent de schone taak om te zorgen dat de proefwerken voor jouw klassen op de goede plank terecht kwamen. De afgelopen weken moet ik weer vaak aan die grote proefwerkenkast denken.

Ook bij FHMM hebben we eigenlijk nog steeds zo’n proefwerkenkast. Alleen wordt deze kast niet gevuld door de docenten, maar door het secretariaat. Docenten sturen de tentamens naar een toetsportal, en het secretariaat zorgt voor de rest. Dat is natuurlijk fantastisch!

Het wordt alleen wat minder fantastisch wanneer die toetsportal ook open is voor studenten. De Fontys Hogeschool Engineering kan hier goed over meepraten. Daar was afgelopen week precies dit probleem aan de hand. Dan denk je even niet: lang leve de technologische vooruitgang.

De studenten die per ongeluk op de toetsportal van Engineering konden, wachtte een pittig woordje met de directie, zo las ik op BRON. Dat vond ik eigenlijk wel zielig. Aaaahhhhh, dacht ik.

Proefwerken vormen een strategisch element in het spel tussen docent een leerling; dat is op een middelbare school niet anders dan op een hbo. Docenten proberen de inhoud van het proefwerk angstvallig geheim te houden, en studenten proberen op legale wijze achter de inhoud van het proefwerk te komen om hun kansen op succes te vergroten. Dat is het spel. De grote proefwerkenkast in dat schooltje in Waalwijk kreeg dan ook mythische proporties. Blijkbaar werkt dat nog steeds zo, ook als je er een digitale kast van maakt.

Eveline van Zeeland neemt graag Fontys-gedrag onder de loep. Daarnaast is zij Associate Lector Smart Marketing & Strategie bij FHMM en auteur van Basisboek Neuromarketing.