Beïnvloeders
Ik word helemaal gek van influencers. Flikker toch op, denk ik, als mijn dochter er weer over begint. Ze is twaalf en ze kan haar eigen leven haast niet meer influencen, lijkt het wel. De godganse dag schieten er beelden en teksten uit haar iPhone die vertellen wat ze kan, mag, wil, moet.
En ik maar opvoeden met de moed der wanhoop. Ik ben dan wel haar biologische en juridische vader (ik heb haar nota bene gecreëerd!) maar mijn influence is nul komma nada rien hullemal niks nie. De hoop dat het nog goed met haar komt is vervaagd nu ik heb vernomen dat ook studerend Nederland zwaar onder de invloed leeft van influencers.
Docenten zijn dus binnenkort ook allemaal de klos. Sta je voor lul les te geven omdat een of andere would-be-, of has-been-celebrity het beter weet en elk kutfilmpje afsluit met ‘komt goed’, ‘nou ja, dat dus’ of ‘ik zie je, doei’. Nou, het komt dus helemaal niet goed en liever zie ik je nooit meer. Optiefen, met je gebrekkige Nederlands, valse wimpers en lafhartige baard.
...
Een opleiding voor influencer, is dat misschien iets (schreef ik verder nadat ik wat afgekoeld was)?
‘Wat doet jouw dochter?’
‘Oh, ze studeert bij Fontys. Ze zit op de Influence Academy, en, nou ja, dat dus’.
‘Ah, komt goed’.
‘Ja zeker, Ik zie je, doei’
Luc de Graaf speelt in het theater, schrijft verhalen en maakt korte filmpjes.