Alumnus Marcel Groenewegen is bassist van The Kik én meer

Marcel Groenewegen deed liefst twee Fontys-studies, waarvan hij alleen Journalistiek afrondde. Op de achtergrond speelde steeds de muziek, waarin hij ten slotte ook professioneel actief werd. “Een band is net een relatie. Maar dan een met vier lelijke mannen.”

Zijn eerste Fontys-studie, de pabo in Tilburg, werd na ruim een jaar afgekapt. “Na de middelbare school wist ik niet wat ik wilde. Ik was geestelijk jong voor mijn leeftijd en de pabo – niet in een klas zitten maar ervóór staan – leek vertrouwd.” En, praktisch denkend: “Ik maakte muziek. Tijdens lange onderwijsvakanties kon ik dan lekker toeren met mijn hardcore band.”

Vrienden
Die inschattingen pakten toch anders uit. Tijdens stages merkte Marcel dat hij niet klaar was voor het ‘echte’ werk. “Ik had last van mijn jeugdigheid, wilde meer vrienden zijn met zo’n klas dan dat ik bezig was met een lesstructuur.” Kort na de aftrap van het tweede jaar haakte hij af.

Na een tussenjaar en ettelijke broodjes smeren bij V&D volgde in 1999 een tweede Fontys-avontuur. “Uit een beroepskeuzetest kwam dat ik iets creatiefs moest gaan doen. Omdat ik van jongs af aan heb geschreven koos ik journalistiek. Bovendien maakte ik samen met een vriend een hardcore-punkblaadje, waarvoor ik interviews deed en artikelen schreef.”

De opleidingsrichting ‘schrijvende pers’ van Fontys Hogeschool Journalistiek maakte hij wel af. “Ik vind het leuk om mensen te spreken en drijfveren naar boven te halen. Het is mooi om iemands passie op papier te krijgen en over te brengen op de lezer. Die energie moet doorwerken in een verhaal.”

Baan
Na zijn afstuderen werkte Marcel een tijd als copywriter. Uiteraard bleef hij actief in verschillende bandjes. De doorbraak volgde met de Nederlandstalige ‘beatgroep’ The Kik, die in 2012 nationale bekendheid kreeg als huisband van De Wereld Draait Door. “Vanaf dat punt werd het professioneel. We speelden op Lowlands en hadden met Simone ons eerste hitje. Inmiddels beschouw ik The Kik ook echt als mijn baan. En zo prijs ik me gelukkig, want ik weet dat dit in Nederland maar voor weinigen is weggelegd.”

Armand
Daarnaast was er tijd voor side projects. Nadat The Kik in 2015 een album maakte met Armand ontstond er een band met de illustere Eindhovense protestzanger en ‘cannabisambassadeur’. “Armand vertelde allerlei gave verhalen over zijn leven. In die tijd las ik net Gijp van Michel van Egmond. Zo ontstond het idee om zijn biografie te schrijven.”

Armand. En nou ik verscheen al een jaar later (2016), maar was een lastige bevalling, óók omdat Groenewegen zich de lessen journalistiek van FHJ herinnerde. “Ik dacht natuurlijk: die sex-, drugs- en rock ’n roll-verhalen van Armand schrijven zichzelf… Maar tijdens onze interviews kwamen feiten boven over ex-vrouwen en platenbazen, waarvan ik dacht: Klopt dat wel?” Hoor en wederhoor is geboden. “Vervolgens krijg je met tal van gevoeligheden te maken, en het is tijdrovend om die glad te strijken. Maar goed, je zit in iemands leven te wroeten, en het minste is dan dat je verhaal feitelijk klopt.”

Voorloper van computergame
Daarnaast heeft Groenewegen een (kleinschalig) tekstbureau en schrijft hij kinderboeken. Tijdens corona verdiepte hij zich in een genre dat vooral in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten bekend is: het gamebook. “Een subcultuurtje, dat ontstond in de jaren ’80, nog vóór de opkomst van de spelcomputer.”

Jonge auteurs kwamen op het idee om het populaire fantasie-rollenspel Dungeons & Dragons te vangen in een boek. Gamebooks zijn zo samengesteld dat de lezer na elke alinea een eigen verloop van het verhaal kan kiezen, al dan niet door te gooien met dobbelstenen.

“Zo heb je dus verschillende intriges en eindes. Je kiest je eigen personage en krijgt te maken met specifieke uitdagingen. Het is echt een spel, dat je al lezend kunt spelen.” De boeken slaan aan. “Iedereen denkt dat kinderen zo in het gamen zitten, maar ik merk bij mijn zoon en dochter ook dat ze net zo lief een bordspel doen.”

Drie maanden terug verscheen ‘Vuurstrijd’, de tweede titel van Marcel in dit genre, waarin de lezer als het personage ‘Schaduwkraai’ kan kiezen tussen de rol van spion, magiër of strijder.

Retro
Met die analoge gameboeken gaat Marcel terug in de tijd, precies ook het imago van The Kik. Met hun keurige revers-loze jasjes, Vox-versterkers en Ludwig-drumstel is de gedachte aan de zestiger jaren nooit ver.

Hoe vintage is Marcel eigenlijk? “Valt mee hoor. We begonnen inderdaad met de sixties-vibe, maar die zijn we inmiddels ontgroeid. Persoonlijk heb ik denk ik wel meer met het authentieke, de basis, the real thing. Ik ben zeker nostalgisch aangelegd. Mijn vrouw heeft een e-reader, maar ik heb veel liever een echt boek in handen.”

Leuke tijd
Welk advies geeft hij de huidige generatie Fontys-studenten mee? “Geniet van je studietijd. En: pin je niet vast op wat je straks wilt gaan doen. Kies een opleiding omdat die je leuk lijkt. Niet omdat je er misschien later financieel beter van wordt.”

Leef in het nu is de les. "Wat er over tien jaar op je afkomt, zie je dan wel. Ik merk dat veel jongeren nu een stuk serieuzer zijn dan in mijn tijd, bezig met het uitstippelen van een carrièrepad. Maar je moet dus ook gewoon een leuke tijd hebben.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]