“Als kind wilde ik al bij de politie”

Lieke van Avendonk studeerde vorig jaar af bij de opleiding Communicatie van Fontys. Haar huidige werk bij politie-eenheid Zeeland/West-Brabant noemt ze gelijk haar ‘droombaan’. "Veiligheid op straat, mensen in acute nood helpen - dat is voor mij een stuk veelzeggender dan omzet draaien." In de serie ‘Eerste stappen’ interviewt Bron Fontys-alumni die net van school zijn. 

Wat doe je op een werkdag? 
“Onze communicatieafdeling telt twee teams: Advies & Redactie en Media & Publiciteit. Voor de eerste houd ik me onder meer bezig met het bedenken en creëren van content. Zo maak ik bijvoorbeeld filmpjes waarin we (onopgeloste) zaken gericht aandacht geven. Die content verschijnt op onze online-kanalen, waaronder YouTube.   

Bij Media & Publiciteit hoort ook Woordvoering. Dat laatste doe ik één dag per week. Ik ben dan in uniform en steeds paraat om, in geval van een incident, ter plekke de pers te woord te staan. Dat kan gaan om een plofkraak, de vondst van een drugslab of het signalement van een verdachte. Een tweede taak die hieronder valt is het maken van persberichten.” 

Hoe ging de overgang van studie naar werk? 
“Ik had dat studeren onderhand een beetje gehad. Maar tegelijkertijd besefte ik dat ik nu wel het volwassen leven in stapte… Dat je een hoop vrijheid ‒ relaxte dagen en eindeloze schoolvakanties ‒ kwijtraakt. In die zin dus zeker even wennen.  

Qua inhoud sluit de opleiding in het algemeen goed aan op het takenpakket dat ik nu heb. Sommige strategieën voor sociale media die we in de klas behandelden breng ik dagelijks in praktijk, bijvoorbeeld met betrekking tot onze filmpjes. Ook strategische modellen rond interne communicatie zie ik op de werkvloer terug. Die aansluiting is er dus.” 

Wat heb je in je opleiding gemist? 
“Ik ervaar sterk dat je pas echt leert en stappen zet door dingen daadwerkelijk te doen. Maar dat klinkt misschien wat algemeen. Heel concreet hoorde ik laatst van een Avans-studente dat er in hun communicatie-opleiding ook specifiek aandacht is voor het aspect ‘Woordvoering’.   

Denk aan goede cameratraining en aan de wijze waarop je een boodschap samenstelt, bijvoorbeeld qua structuur en qua volledigheid van een verhaal dat je houdt. Misschien een tip voor Fontys?” 

Wat maakt dit werk voor jou zo interessant? 
“In deze baan is plannen vaak een utopie. Dingen die je vastlegt in je agenda, zijn al snel achterhaald door de praktijk. Zodra zich een incident voordoet moet je handelen en erop inspringen. Maar dat verrassingselement vind ik juist fijn. Ik ben niet iemand die nu al de vergaderingen van voorjaar 2020 op haar netvlies wil hebben.  

Daarnaast fantaseerde ik als meisje al over werken bij de politie. Natuurlijk is communicatie iets anders dan agent-zijn. Maar ik heb nu eenmaal een zwak voor werk bij de overheid, waarbij je óók naar het hogere doel kijkt en niet alleen naar targets. Veiligheid op straat, mensen in acute nood helpen - dat is voor mij een stuk veelzeggender dan omzet draaien.” 

Tevreden? 
“Zeker. Als ik ’s ochtends opsta, voelt het alsof ik weer op schoolreisje mag. Het spannende, de opgewonden vrolijkheid van zo’n dag ervaar ik elke ochtend. Ik zit letterlijk in mijn droombaan. Soms vragen vrienden: ‘Nog maar zo kort afgestudeerd en nu al je droombaan?’ Toch voelt het zo. Ik kan er niks anders van maken.” [Frank van den Nieuwenhuijzen]