Eindhoven,
25
oktober
2017
|
18:18
Europe/Amsterdam

Allemaal in de ballenbak

Collega's delen ervaringen op eerste editie van Lef

Fontys-medewerkers die trampolinespringen, in een ballenbak zitten, een robot aaien en zich laten toezingen door twee dames met bloemen in het haar: het kan allemaal tijdens Lef. Enkele tientallen mensen kwamen dinsdagmiddag af op de eerste editie van dit... ja wat eigenlijk? Een mini-festival van collega's die een verhaal te vertellen hebben dat naar hun idee een groter publiek verdient dan dat rond de koffieautomaat.

Zo wil Marjolein Janssen, docent aan de Sporthogeschool, de collega's aanzetten tot meer bewegen. Daarbij maakt zij handig gebruik van de Springplank, een ruimte met trampolines. Terwijl haar collega's een beetje bouncen, vertellen ze aan Janssen waarom zij te weinig bewegen. Waar gebeurd: iemand die suggereert dat je bij het reserveren van een vergaderruimte een wandelroute gepresenteerd krijgt. Zodat je een deel van de vergadering te voet kunt afleggen.

Ronald Scheer, docent Mechatronica, vertelt samen met tweedejaars Wesley van der Linden over de robot die zij hebben meegebracht. En nee, het gaat NIET over de techniek van dat ding. Het gaat erover hoe een aantal studenten, voor weinig studiepunten, iedere week een avond aan de robot zit te prutsen en de hele wereld overgaat om aan wedstrijden mee te doen.

Het duo Pinkenbiest geeft, samen met pianist/toyboy Michel iedereen de gelegenheid om alle onderwijsjargon van zich af te gooien. Zij verzamelen het out-of-the-box-denken en mag-ik-het-even-tegen-je-aanhouden en maken er prachtige liederen van, heel persoonlijk in ieders oor gezongen via een koptelefoon.

Erik van Roon, docent bij Mens en Gezondheid, heeft twee verschillende sokken aan. Een rode en een blauwe: het is zijn manier van onderwijs aanschouwelijk maken. Rood staat voor zuurstofrijk bloed aan de linkerkant van het hart en blauw voor zuurstofarm bloed aan de rechterkant, dus die zit aan de rechtervoet. Van Roon grossiert in metaforen en ezelsbruggetjes, zijn boodschap is: de creativiteit ligt op straat. Gebruik dagelijkse dingen om complexe dingen uit te leggen. En het werkt: de deelnemers aan zijn workshop krijgt hij zonder probleem zo ver dat ze groepsgewijs een hart nabootsen.  

[Debbie Langelaan en Renée de Kruif]