Weg pink

Een cliché uit de technofilosofie: de zelfrijdende auto met kapotte remmen. Als de auto doorrijdt, worden vijf mensen doodgereden, als de auto uitwijkt, is alleen een voetganger de pineut. Wat moet de auto doen?

Zeg je: gewoon doorrijden, een zelfrijdende auto mag nooit ‘beslissen’ om iemand dood te rijden, dan ben je meer een plichtethicus. De norm is bepalend ongeacht de consequenties. Vind je dat de auto moet uitwijken, ook als dat ten koste gaat van de voetganger, dan ben je meer een utilitarist. Iemand die streeft naar zo weinig mogelijk pijn en zoveel mogelijk geluk.

Mijn collega koos voor optie 2. Meteen daarna vroeg ik hem of hij dus ook bereid was om zijn pink af te hakken als daarmee Nederland gegarandeerd wereldkampioen werd. Een hypothetisch pact met de duivel. Nee, zei hij. Zijn pink was belangrijker dan het geluk van miljoenen mensen. Was mijn collega dus toch geen utilitarist? Jawel hoor. Alleen, zoals de meeste van ons, een egoïstische! Iemand anders zijn pink afhakken voor de wereldtitel vond hij namelijk een uitstekend idee.

Mijn pink bijvoorbeeld.

Nou, lieve mensen, ik zou het doen. Voor jullie. Immers, waar gebruik je je pink nou voor? Een kaasje aanwijzen in een chique restaurant? Alleen, ik zou er wel de credits voor willen krijgen. Ik wil de geschiedenis ingaan als de Hansje Brinker van het voetbal. De man die zijn pink gaf voor het vaderland. De held waarover honderd jaar later nog verhalen verteld worden waarbij kinderen ontroerd een traantje weg… pinken.

Ik stel een mini-onderzoek voor. Laat het mij even weten in de reacties. Geef jij je pink voor een WK-titel? Links of rechts, maakt niet uit. Een simpel ja of nee volstaat.

Rens van der Vorst is technofilosoof, werkt bij Fontys Hogescholen ICT en Engineering en is auteur van 'Waarom je altijd wilt winnen van je navigatieysteem'. Lees hier de eerdere columns die hij voor Bron schreef.