Verpleegkundige Mike: “Eerst even bezinnen”

Net afgestudeerd en bezig met je eerste echte baan. Hoe bevalt dat en waar loop je tegenaan? In deze serie interviewt Bron alumni van Fontys die net van school zijn. Deze keer: Mike van Rosmalen.

Wat ben je na je afstuderen gaan doen?
“Ik ben blijven ‘plakken’ bij de GGzE na een stage. Het is een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Ik maakte er deel uit van een team dat zorgdraagt voor een groep oudere psychiatrische patiënten.”

Hoe komt het dat je er wegging?
“Ik ben idealistisch ingesteld en wil een bijdrage leveren aan de best mogelijke zorg. Bijvoorbeeld door oprecht aandacht te hebben voor de cliënt/patiënt. Zorginstellingen hebben die ambitie ook, maar in de praktijk is het niet altijd haalbaar. De oorzaken daarvoor zijn complex en liggen op verschillende niveaus. Van overheid tot zorgverzekeraar tot afdelingsvloer…

Ik kreeg toch steeds het gevoel dat ik werd afgeremd in mijn ambities en heb na een jaar besloten om op te stappen. Na een korte aanstelling elders, heb ik uiteindelijk gekozen voor een time-out. Een bewuste stap, ik was mezelf aan het verliezen. Eerst wil ik nu op een rijtje zetten: wat wil ik en waar sta ik?”

Heeft de opleiding je wel goed voorbereid?
“Het curriculum van Fontys-Verpleegkunde is prima en vooruitstrevend, met zijn wetenschappelijke insteek en aandacht voor zorginnovatie. Echter: in veel instellingen staat de rem erop. Daar is de werkdruk zo gegroeid, dat de paniek heeft toegeslagen. De praktijk is anders. Ik waardeer bijvoorbeeld dat de nodige plek is ingeruimd voor reflectie en intervisie-aspecten die toch een voorwaarde vormen voor kwaliteitsverbetering. Helaas is het op de werkvloer vaak lastig om daarvoor tijd te maken.”

Wat nu?
“Ik blijf actief in de zorgsector, 100 procent. Tegelijkertijd zoek ik meer balans in mijn werk. Misschien ben ik niet de ‘klassieke’ verpleegkundige, die vooral met de handen aan het bed staat. Juist omdat ik zo idealistisch ben en graag vooruit wil, kan ik misschien beter mijn ei kwijt als ZZP’er, als iemand die bijvoorbeeld innovatieve zorgideeën aan de man probeert te brengen.”

Spijt van je keuzes?
“Mijn carrièrepad tot nu toe zie ik als een dankbaar proces. Weliswaar doe ik nu een stapje terug, maar dat is soms nodig om nieuwe paden te zien. Ik ben er wel gerust op dat het goedkomt.”

Heb je een tip voor huidige studenten?
“Stel jezelf de vraag: ‘Op welke manier wil ik precies zorg bieden? Waarvan krijg ik energie?’ Wees bij de beantwoording eerlijk naar jezelf en luister hierin ook naar je gevoel. Je hebt de kennis; als je daarbij ook nog je gevoel volgt moet het goedkomen…” [Frank van den Nieuwenhuijzen]

Enkele weken na het interview laat Mike weten dat hij een baan heeft voor 24 uur per week.