COLUMN, Ewoud Jansen,
22
september
2022
|
09:28
Europe/Amsterdam

Juist vakgericht onderwijs is essentieel

Interessant artikel in ScienceGuide op 7 september onder de kop 'Studenten in het hoger onderwijs zijn slecht in kritisch denken.  “Er is in toenemende mate gebrek aan aandacht voor generieke vaardigheden in het hoger onderwijs. Daarmee worden geletterdheid, kritisch denkvermogen, waaronder ook probleemoplossend vermogen, analytisch redeneren en communicatieve vaardigheden bedoeld”, las ik. 

Uit een onderzoek uitgevoerd in zes landen bleek dat bedrijven vinden dat afgestudeerden daar in onvoldoende mate over beschikken. Verontrustend nieuws, hoewel ik me afvraag of het klopt dat algemene vaardigheden inderdaad steeds belangrijker worden. In weerwil van modieuze kreten als 21st Century Skills zijn dit soort zaken altijd al belangrijk geweest, zowel in opleidingen als in de praktijk. 

Indien niet vraag ik me echt af hoe de mensheid ooit in staat was tot het realiseren van projecten als de Piramides van Gizeh. Een stukje probleemoplossend - en analytisch denkvermogen zal daarvoor toch echt wel nodig zijn geweest. Ook niet nieuw is het feit dat veel afgestudeerden werken in een beroep waar hun opleiding niet specifiek op gericht was. 

Dat was ook ‘in mijn tijd’ al zo. Voor een specialistische onderzoeksfunctie bij een bank had je een economische opleiding nodig maar op de meer generieke commerciële en managementfuncties kon je ook succesvol als chemicus of jurist solliciteren, zolang je inderdaad maar over de genoemde vaardigheden beschikte.

Dit zou ervoor kunnen pleiten om in opleidingen minder aandacht te geven aan vakinhoud – en meer aan de vaardigheden. Iets waar we zeker in Nederland al lang mee bezig zijn en die trend wordt onder invloed van de goeroe du jour Philip Dochy verder voortgezet. Op veel opleidingen worden vakken afgeschaft en studenten werken alleen nog aan projecten en het vullen van portfolio’s die op ‘holistische’ wijze worden beoordeeld. 

Toch is dit de verkeerde weg. Juist vaardigheden als kritisch denkvermogen en analytisch redeneren ontwikkel je door gerichte en intensieve studie van diverse vakken. Economie bijvoorbeeld. Met het bestuderen van zo’n vak en de bijbehorende modellen leer je de relaties tussen verschillende variabelen begrijpen en hoe ze elkaar beïnvloeden. 

En dat is tevens goed voor je vermogen om analytisch te redeneren. Hoewel die modellen de realiteit echt niet perfect beschrijven leer je zo de wereld om je heen wel degelijk beter te begrijpen. Dit alles komt ook je communicatieve vaardigheden ten goede. Alleen als je beschikt over een stevige kennisbasis kun je associëren en verbanden leggen, jezelf helder en coherent uitdrukken en een zinvol betoog opzetten, zowel verbaal als op papier.

Uiteraard is het goed dat studenten tijdens hun opleiding ook aan interdisciplinaire projecten werken. Verbanden kunnen zien tussen disciplines, en verder kunnen kijken dan je eigen specialisme is belangrijk, zeker in de praktijk. Maar dit heeft weinig zin als je zelf geen enkele discipline beheerst. Onderwijshervormingen zouden juist eerherstel voor het trainen van de hersenen via vakgericht onderwijs moeten inhouden. Want met het verwaarlozen daarvan verschrompelen dus ook de essentiële generieke vaardigheden.

Ewoud Jansen is docent Finance & Economics bij de opleiding International Business en auteur van diverse boeken en opiniestukken. Lees hier zijn eerdere columns voor Bron.

Reacties 1 - 4 (4)
Bedankt voor uw bericht.
Gabriel
24
September
2022
Heel knap dat u durft om tegen het zo geprijsde en breed opgedragen "nieuwe onderwijs/ nieuwe leren" te spreken. Chapeau!
Catelijne Netten
23
September
2022
Ik ben het niet met je eens. Juist ook in projectmatig werken in de échte praktijk is een theoretische onderbouwing een must. Zonder theorie geen goed beroepsproduct. Dus óók als je de HILL bouwstenen in je onderwijs hanteert, speelt theorie een grote rol. Dat kan heel goed samengaan. Een portfolio zonder gedegen theoretisch kader/kennisdocumenten, zal nooit tot een goede beoordeling leiden. Kortom: theoretische borging is óók bij toetsing middels portfolio's en het oplossen van échte vraagstukken uit het werkveld prima te realiseren. Dochy pleit niet voor 'minder vakinhoud'.... Het los aanbieden van 'vakken' en het afwerken van powerpoints/zenden van (vaak eenzijdige) info , dat is m.i. heel ouderwets. Maar het uitdagen van de student om zich zélf te verdiepen in de voor zijn context relevante literatuur, verschillende modellen te vergelijken en dáárover met elkaar en met experts in gesprek te gaan (in allerlei actieve werkvormen) om vervolgens de juiste keuzes te kunnen maken en dit in de praktijk toe te passen, dat is waar de student van nu het meest mee gediend is. Wat mij betreft :)
Freddy Hurkmans
23
September
2022
Mwah. Dat valt heel vies tegen in de praktijk. Hetgeen jij beschrijft doen we de laatste 3-4 jaar bij FHICT. De praktijk is dat studenten steeds minder kunnen, voor elk simpel dingetje op internet gaan zoeken in plaats van zelf een analyse maken en uiteindelijk een matig product oplevert.

Het onderwijs waarbij je studenten in echte praktijkomgevingen opdrachten laat maken is bij ons niet uitvoerbaar. Omdat elke student met iets anders bezig is, kan je niet anders dan kijken of het ongeveer juist werkt. Of het op een verstandige manier is opgezet of niet daar heb je geen tijd voor.

Noem het ouderwets, maar ik ben erg voorstander van het afstemmen van de didactiek op 70-80% van je studenten. Hiermee houd je tijd over om de zwakkere student aandacht te geven zodat die het vak kan halen en houd je tijd over om de betere student extra uitdagingen te bieden (vooral: aansporen om zelf die extra uitdaging op te zoeken en daar inhoudelijk feedback op geven).

Bij FHICT werkt het wat mij betreft voor geen meter.
Ewoud Jansen
23
September
2022
Dochy pleit inderdaad niet voor minder vakinhoud maar het is wel wat er de facto op veel opleidingen gebeurt. Theoretische bagage opdoen via enkel praktijkopdrachten leidt tot versnippering en fragmentarisering van kennis omdat studenten dan alleen op zoek gaan (als ze dat al kunnen en doen) naar de stukjes die voor hun toevallige ‘authentieke context’ van belang zijn. Inzicht in het bredere plaatje gaat er niet komen. Bovendien, niemand kan voorspellen in welke contexten studenten later zullen werken. De aangeboden ‘contexten’ sluiten wellicht op geen enkele manier aan bij hun latere beroepspraktijk. Vandaar de relevantie van het kunnen denken en analyseren in om het even welke context. En dat soort van denken train je eerst en vooral in de context van een aantal vakgebieden. Dat traint de hersenen en dat is echt toekomstbestendig onderwijs. Zoals je kunt lezen zie ik ook een plek voor integratieve projecten in het onderwijs maar in veel beperktere mate dan ik nu zie gebeuren.
Ik heb overigens wel eens beschrijvingen van beoordelingscriteria van portfolio’s gezien maar die blonken niet direct uit in helderheid en stonden bol van wollig jargon. En het beeld dat vakgericht onderwijs neerkomt op eenzijdig zenden en afdraaien van slides is natuurlijk ook een beetje ouderwets. Ook dat kan uiteraard met allerlei werkvormen. Heb dit alles al ooit uitgebreider beschreven in een ‘position paper’ namens de curriculum committee van onze opleiding, kan ik je mailen als je interesse hebt.
Freddy Hurkmans
23
September
2022
@Ewoud: +1
Alexander van Dam
30
September
2022
Je zegt: "Juist ook in projectmatig werken in de échte praktijk is een theoretische onderbouwing een must". Maar daar zit wel meteen de kern van het probleem wat ik heb met de visie die nu rondom projectwerken gebruikt wordt: Als ik kijk naar onze opleiding, dan geldt voor vrijwel alle projecten die de studenten doen dat het greenfield ontwikkeling is: De student gaat aan de hand van requirements vanaf de grond een applicatie bouwen. Echter: de overgrote meerderheid van de studenten komt na de studie terecht in brownfield omgevingen, waar ze verder werken aan, voortborduren op en oplossingen bedenken voor legacy producten en code. Dit vraagt (gedeeltelijk) andere startskills dan greenfield, zoals analyse van consequenties van je keuzes in bestaande systemen, omgaan met problemen in bestaande systemen die je niet zomaar even oplost, et cetera. Uiteraard zit hier overlap met greenfield development, maar er zijn echt een aantal fundamentele verschillen. Je kunt je dus afvragen of die projecten die wij neerzetten als "de echte pratkijk" wel echt zo "echte praktijk" blijken te zijn.

Juist bij het type brownfield-projecten is een stevige basis extra belangrijk: kun je terugvallen op je kennis van je vakgebied, ben je in staat van hieruit een analyse te doen om tot een oplossing te komen en kun je deze implementeren. En vooral: ben je in staat je snel in te leren in een BESTAANDE omgeving. Als dat te lang duurt, wordt je gewoon domweg niet aangenomen, hoe krap de markt ook is.

Een aantal oud-collega's uit het werkveld die ik sprak duidden dat ook prima: "zolang het goed gaat kunnen net afgestudeerden goed uit de voeten, maar gaat het mis en moeten er problemen opgelost worden, lopen ze vaak vast. Ze zijn niet in staat de bestaande oplossing te analyseren en te debuggen".

Overigens: Het frame om "Het los aanbieden van 'vakken' en het afwerken van powerpoints/zenden van (vaak eenzijdige) info" in het kader van kennisoverdracht neer te zetten als ouderwets, is wat mij betreft inmiddels ook wel ouderwets en een erg eenzijdige blik die juist polariseert ipv verbindt.

Je kunt prima kennisoverdracht verpakken in workshops rondom concepten, waarin de student aan de slag gaat met de docent als senior-expert aanwezig (het craftmanship model). Daarnaast: voor sommige onderwerpen is het gewoon ook goed om de informatie op een goede manier te delen. Powerpoint is daar overigens zonder meer zelden de juiste tool voor, omdat die vaak juist de OORZAAK is dat de aandacht verslapt. https://www.youtube.com/watch?v=BmEiZadVNWY deze tedx geeft daar mooie inzichten over.
Freddy Hurkmans
23
September
2022
Helemaal mee eens. Bij ons ICT onderwijs is het al hetzelfde, zeker bij de meer technische richtingen: studenten leren steeds meer praten en steeds minder programmeren.

Ik hoorde laatst iemand uit het bedrijfsleven dit prachtig, sarcastisch verwoorden met: "gelukkig kunnen ze wel heel goed uitleggen wat ze allemaal niet kunnen".
Frank Maas
23
September
2022
En zo spreekt ook de niet-gelovige maar gedegen wetenschappelijke wereld. Jammer dat dit inzicht steeds weer over het voetlicht gebracht moet worden. Ik zal de Stichting Skepsis maar weer 'ns een donatie doen.