Telefoons tijdens het feesten: plaaggeest of welkom?

Helemaal uit je plaat gaan op een festival kan tegenwoordig bijna niet meer zonder bang te zijn om gefilmd te worden. Er wordt daarom steeds vaker gepleit voor een no phone policy, een beleid waar tijdens het door studenten georganiseerde evenement Dutch Dance University meer aandacht aan besteed wordt.

Dutch Dance University is een conferentie over de elektronische muziekindustrie, verzorgd door studenten van de Fontys ACE-minor Dance Industry. Verschillende sprekers komen langs om te praten over diverse onderwerpen. De no phone policy is er daar één van. “We gaan in op de vraag of onze mobiele telefoons de plaaggeest van de dansvloer zijn”, legt medeorganisator en student Tim Goos uit.

“Je hebt veel voor- maar ook tegenstanders van dit beleid. We zijn tegenwoordig afhankelijk van ons toestel en sommige mensen vinden het leuk om filmpjes te maken tijdens een festival of in een club. Maar aan de andere kant heb je ook mensen die willen kunnen feesten zonder camera’s of social media. Ze zien telefoons als een afleiding.”

Zelf zou Tim pleiten voor een tussenweg. Telefoonloze festivals ziet hij niet gebeuren, maar een podium waar mobieltjes niet welkom zijn zou volgens hem wél een oplossing zijn. “Je kunt er dan zelf voor kiezen of je bij een stage staat waar je vrijuit kunt filmen, of juist bij een stage waar je helemaal jezelf kunt zijn zonder dat er misschien een camera op je neus staat.”

Dilemma
Docent Mark van Bergen, tevens coördinator van de minor en journalist, snapt net als Tim beide kampen. “Het is heel dubbel”, zegt hij. “Organisatoren van festivals zijn blij als er dingen gedeeld worden. Voor hen is social media een marketinginstrument. Maar in de underground, vaak is dat in clubs, vragen ze tegenwoordig steeds vaker om juist geen telefoon te gebruiken. Daar gaat de discussie om.”

Van Bergen doet soms verslag van festivals en probeert dan zoveel mogelijk backstage te filmen. Publiek wil hij zo min mogelijk herkenbaar in beeld brengen. “Ik ben me daar heel bewust van”, vertelt hij. “Als ik persoonlijk uitga, laat ik mijn telefoon zoveel mogelijk in mijn zak zitten.”

21+ beleid
Het wel of niet gebruiken van telefoons tijdens een feestje is slechts één van de drie thema’s waar tijdens Dutch Dance University over gepraat wordt. Sprekers komen ook langs om het te hebben over meme techno - techno waar memes en grappen in verwerkt zitten - en het 21+ beleid. Tim legt uit wat dat laatste is: “Tijdens corona konden jongeren niet uitgaan, waardoor ze vaker thuis of op illegale feestjes drugs of alcohol gebruikten. Nu ze wel weer op stap mogen, zien we steeds vaker dat de jeugd de uitgaansetiketten niet helemaal begrijpt. Ze worden agressiever en gebruiken vaker geweld. Daardoor ontstaat overlast op de dansvloer, en als gevolg daarvan hanteren clubs steeds vaker het 21+ beleid.”

Tim kan zich daarin vinden, maar is er tegelijkertijd ook zelf de dupe van. Als 20-jarige is hij nu namelijk niet meer overal welkom. “Ik mag niet meer in mijn favoriete club in Breda komen. Limuel Mulder, een clubeigenaar uit Groningen die het beleid ook hanteert, komt naar Breda om hierover te spreken. Hij gaat in gesprek met Jonasz Dekkers, journalist van NRC en Het Parool. Hij schreef een artikel over clubeigenaren die worstelen met dit probleem.” [Karen Luiken]