Schermkinderen
Kleuterklaskinderen die voor zich uit staren. Die niet met andere kinderen willen, kunnen spelen. Die geen fantasie lijken te hebben. Speelgoed, knutselen, tekenen, ze vinden er niets aan. Die zelfs tijdens het buitenspelen ergens alleen gaan zitten en naar anderen kijken. Een vriendin werkzaam op een basisschool noemt dat “schermkinderen”.
Maandagochtend tijdens de kring vroeg ze aan iedereen wat ze zoal hadden gedaan en de schermkinderen gaven antwoord als: “Ik zat op mijn ipad, smartphone”. Kinderen die dus compleet aan hun lot overgelaten worden en bij wie het vrijetijdverdrijf alleen bestaat uit een scherm.
Tijdens een les over gevoelens vroeg de juffrouw aan de kinderen: wanneer ben je blij? Of verdrietig? Bij verdrietig werd er gezegd: als ik niet met mijn tablet/ ipad/ playstation mag spelen. Ze zei dat ze merkte dat veel kinderen het moeilijk vinden om leuk te spelen. En als ze dat al doen, dan gaan ze Granny naspelen of een zombiespel, lavaspel, een vechtspel van het scherm.
'Het aantal jongeren dat soms wel tachtig uur per week aan videospelletjes besteedt, blijft gestaag groeien; de wachtkamers van gespecialiseerde afkickklinieken lopen vol', staat in een artikel in de Groene.
Een van de belangrijkste redenen waarom games zo verslavend kunnen worden, is dat ze zo ook ontworpen zijn. Ontwerpers van games zijn, net als iedereen die winst wil maken, altijd op zoek naar manieren om meer mensen hun spellen te laten spelen. Dat doen ze door een spel net uitdagend genoeg te maken om je terug te laten komen voor meer, maar niet zo moeilijk dat de speler uiteindelijk opgeeft.
Met andere woorden: succes voor een gamer voelt vaak net buiten bereik. Een studente schreef me: “Gamen werkt op je dopamine. Mobiele games zijn al helemaal erg. Die worden echt gemaakt op die snelle, korte dopaminekick. Met steeds achter elkaar veel geluiden en feedback op het scherm dat je iets "nieuws" hebt."
In sommige landen weren ze mobiele telefoons op school. Gevolgen van het eenjarige verbod op mobiele telefoons op scholen in Frankrijk en Engeland:
- De examenscores van studenten zijn gestegen.
- Verhoogde aandacht en concentratie.
- De leerongelijkheid onder studenten is afgenomen.
- Cyberpesten is afgenomen.
Mooie resultaten! Ik ben tegen een verbod maar waar ik wel voorstander van ben is om van Mediawijsheid een verplicht examenvak te maken op de middelbare scholen en het net zo belangrijk te vinden als Nederlands, Engels en Wiskunde.
Erdinç Saçan geeft les aan Fontys Hogeschool ICT en is enthousiast over heel veel dingen, waaronder hackathons en uitlegvideo's op YouTube. Lees hier zijn eerdere columns voor Bron.
Al die voorlichting campagnes en de zelfregulering van de markt... kennen we voorbeelden van goede resultaten? Met jonge mensen? Graag statistieken en kosten/baten.
Keep up the good work!!